TY - JOUR T1 - Effects of Harmane, Norharman and Harmine on the Hot–Plate and Formalin-Induced Nociceptions in Mice TT - اثر هارمان، نورهارمان و هارمین بر درد القاء شده با صفحه داغ و فرمالین در موش JF - J-Mazand-Univ-Med-Sci JO - J-Mazand-Univ-Med-Sci VL - 22 IS - 87 UR - http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1292-fa.html Y1 - 2012 SP - 87 EP - 95 KW - Hot plate test KW - formalin test KW - pain KW - harmane KW - norharmane KW - harmine KW - mouse N2 - سابقه و هدف : هارمان، نورهارمان و هارمین اعضاء بتاکربولینی خانواده گیاه اسپند (پگانوم هارمالا، زیگوفیلاسه) می‌باشند. آلکالوئیدهای بتاکربولینی به عنوان آگونیست‌های معکوس به جایگاه بنزودیازپینی گیرنده‌های گاما آمینوبوتیریک اسید نوع A (GABAA) متصل می‌شوند. این یافته، پیشنهاد می‌کند که هارمان، نورهارمان و هارمین می‌توانند درد ناشی از صفحه داغ و فرمالین را در موش‌ها کاهش دهند. در این مطالعه، اثر ضد دردی هارمان، نورهارمان و هارمین در موش‌ها با استفاده از تست صفحه داغ و فرمالین مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: همه آزمایشات بر روی موش‌های نر از نژاد Balb/C (20 الی 25 گرم) انجام گرفت. اثر ضددردی داروها در تست صفحه داغ با استفاده از دستگاه صفحه داغ (هاروارد-انگلستان) مورد ارزیابی قرار گرفت. درجه حرارت صفحه داغ با ترموستات در دمای 5/0 ± 5/52 درجه سانتی‌گراد تنظیم گردید. زمان عکس‌العمل لیسیدن یا لگد زدن پاهای جلو یا عقب حیوان در زمان‌های مختلف پس از تزریق داروها ثبت گردید. برای جلوگیری از آسیب بافتی یک زمان چهل و پنج ثانیه‌ای برای قطع آزمایش در نظر گرفته می‌شد. در تست فرمالین، کل زمان سپری شده برای لیسیدن پا در زمان های 0 و 5 دقیقه (به‌عنوان فاز اولیه) و هر 5 دقیقه بین دقایق 15 تا 50 (به‌عنوان فاز تأخیری) پس از تزریق فرمالین ثبت گردید. کاهش مدت زمان لیسیدن پا نشان دهنده پاسخ ضد دردی بود. یافته‌ها: در تست صفحه داغ، تزریق داخل صفاقی هارمان (5 الی 20 میلی‌گرم/ کیلوگرم برای 7 موش در هر گروه)، نورهارمان (5 الی 15 میلی‌گرم/ کیلوگرم برای 7 موش در هر گروه) و هارمین (10 و 15 میلی‌گرم/ کیلوگرم برای 7 موش در هر گروه) به‌طور معنی‌دار اثر ضد دردی اعمال نمود. اثر ضد دردی هارمان، نورهارمان و هارمین توسط فلومازنیل (2 میلی‌گرم/ کیلوگرم، داخل صفاقی) و نالوکسون (5 میلی‌گرم/ کیلوگرم، داخل صفاقی) آنتاگونیزه شد. در تست فرمالین، تزریق داخل صفاقی دوزهای 5/2، 5 و 10میلی‌گرم/ کیلوگرم هارمان، نورهارمان و هارمین به‌طور معنی‌دار اثر ضددردی ایجاد کرد. اثر ضددردی هارمان، نورهارمان و هارمین توسط فلومازنیل (5 میلی‌گرم/ کیلوگرم، داخل صفاقی) آنتاگونیزه شد. استنتاج: اثر ضد دردی هارمان، نورهارمان و هارمین ممکن است به صورت واسطه از طریق مکانیسم ‌‌آگونیستی ‌معکوس در سطح گیرنده‌های بنزودیازپینی انجام شود. M3 ER -