%0 Journal Article %A Salehifar, E %A Mobini, M %A Behboudi, M %A Kashi, Z %T The Effect of Bromocriptine on Clinical and Laboratory Findings of Active Rheumatoid Arthritis %J Journal of Mazandaran University of Medical Sciences %V 21 %N 85 %U http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-836-fa.html %R %D 2011 %K Rheumatoid arthritis, prolactin, bromocriptine, %X سابقه و هدف : آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن است که منجر به تخریب مفصلی و عوارض سیستمیک می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر بروموکریپتین بر علایم بالینی و آزمایشگاهی آرتریت روماتوئید بود. مواد و روش ها : این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی متقاطع دو سوکور با کنترل پلاسبو بر روی 10 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید انجام شد. بیماران شامل افرادی بودند که علی‌رغم دریافت پردنیزولون و داروهای تعدیل‌کننده سیر بیماری پاسخ درمانی مناسبی نداشتند. بیماران به صورت تصادفی ابتدا بروموکریپتین و یا پلاسبو دریافت می‌کردند و بعد از یک دوره درمان 3 ماهه، یک دوره 2 هفته‌ای را بدون بروموکریپتین یا پلاسبو و به عنوان دوره پاکسازی سپری می‌کردند و سپس دوره سه ماهه بعدی با درمان دیگر شروع می‌گردید. سطح سرمی پرولاکتین، سرعت سدیمان گلبول قرمز و معیارهای بالینی شدت بیماری شامل تعداد مفاصل متورم و دردناک و خشکی صبحگاهی و نیز میزان مصرف مسکن در شروع و پایان هر مرحله درمانی ثبت می‌گردید. یافته ها : از 10 بیمار مورد بررسی، 2 بیمار به علت عوارض بروموکریپتین مطالعه را ترک کردند. بروموکرپتین در مقایسه با پلاسبو در کاهش شدت بیماری موثر بود (05/0 (p< و نیاز به استفاده از مسکن را کاهش داد(05/0 p %> http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-836-fa.pdf %P 62-67 %& 62 %! %9 Research(Original) %L A-10-31-36 %+ %G eng %@ 1735-9260 %[ 2011