@ARTICLE{Yazdani Charati, author = {Babanejhad, Fatemeh and Yazdani Charati, Jamshid and Shbankhani, Bizhan and Aliyannejhad, Rasoul and Saber, Sasan and Ghasemkhani, Saeed and }, title = {Survival Analysis of Patients with Lung Cancer UsingCox Regression Model}, volume = {28}, number = {161}, abstract ={سابقه و هدف: سرطان ریه یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در جهان و سومین عامل مرگ و میر در ایران است. هدف مطالعه حاضر تحلیل بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه و شناسایی متغیرهای تأثیرگذار بر بقای بیماران مزبور می باشد. مواد و روش‌ها: دراین مطالعه هم‎گروه تاریخی، داده‌ها از پرونده‎های پزشکی 259 نفر از مبتلایان به سرطان ریه که بین سال‌های 1384 تا 1394 به بیمارستان شریعتی تهران مراجعه نموده بودند، استخراج شد. رخداد موردنظر، فوت بیمار بر اثر سرطان ریه تعیین گردید. برای برآورد احتمال بقای بیماران از روش کاپلان مایر و اثر متغیرهای مختلف بر زمان بقای بیماران از مدل مخاطرات متناسب کاکس در نرم‎افزار R استفاده شد. یافته‌ها: در مطالعه حاضر میانگین سن تشخیص بیماران 46/12±86/62 می باشد. هم‎چنین میانگین و میانه بقای بیماران به ترتیب 33/3±93/2 و 4/2 سال به دست آمد. تعداد 140 نفر (54 درصد) از بیماران فوت نمودند. احتمال‎های بقای 1، 2 و 3 ساله به ترتیب 63 درصد ، 53 درصد و 46 درصد برآورد گردید. براساس نتایج مدل مخاطرات متناسب کاکس (05/0p<) بین زمان بقای بیماران و متغیرهای PCO2 (021/1HR=)، سن تشخیص بیماری (805/0HR=)، نوع تومور NSCLC نسبت به SCLC (567/0HR=) و متاستاز مغز (792/1HR=) ارتباط معنی دار وجود دارد. استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه بسیار کوتاه است و با افزایش سن بیماران کاهش می‌یابد. هم‌چنین خطر مرگ در بیماران دارای سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) و بیمارانی که دچار متاستاز مغز شده اند، بیش تر از سایر بیماران می باشد. }, URL = {http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-10630-fa.html}, eprint = {http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-10630-fa.pdf}, journal = {Journal of Mazandaran University of Medical Sciences}, doi = {}, year = {2018} }