@ARTICLE{Darvish, author = {Darvish, Maryam and }, title = {Nanobody and Its Therapeutic Applications}, volume = {28}, number = {159}, abstract ={سابقه و هدف: بازار دارویی آنتی‌بادی‌های مونوکلونال از زمان تایید آنتی بادی بازدارنده سیستم ایمنی (Muromonab-CD3) در سال 1986 که با نام تجاری Orthoclone OKT3 معروف است، رشد چشمگیری یافته است. با این وجود، اثرات ناخواسته این مولکول‌های اختصاصی بزرگ باعث می‌شود که تلاش‌های بیش‌تری برای یافتن جایگزین موثرتر انجام گردد. VHH (variable domain of heavy chain)، کوچک‌ترین قطعه آنتی‌بادی است که از آنتی‌بادی‌های زنجیره سنگین شترسانان به وسیله تکنولوژی DNA نوترکیب مشتق می گردد که به نانوبادی نیز موسوم است. مواد و روش ها: در این مطالعه ما به خلاصه ای از خصوصیات ساختاری و عملکردی ویژه نانوبادی ها می پردازیم. قسمت مهم این مقاله به بررسی تعدادی از کاربردهای درمانی نانوبادی علیه طیف وسیعی از بیماری ها از قبیل بیماری های عفونی، سموم حیوانات، بیماری های خودایمنی و سرطان در قالب سه فرمت مختلف عملکردی می پردازد. در این مقاله مروری، اطلاعات مربوط به ویژگی‌های ساختاری- عملکردی نانوبادی ها و اثرات درمانی آن‌ها از مقالات نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی PubMed, Science direct, Google scholar استخراج گردیده است. یافته ها: ایجاد و به کارگیری نانوبادی ها در پژوهش های مختلف نشان می دهد که خصوصیات منحصر به فرد فیزیکوشیمیایی این مولکول های زیستی، آن ها را به عنوان ابزار مفید برای کاربردهای زیست پزشکی و کشف دارو تبدیل نموده است. این مسئله به خاطر اندازه کوچک، تمایل اتصال بالا برای اپی توپ های مخفی، ایمونوژنسیته پایین و تولید مقرون به صرفه آن ها می باشد. استنتاج: مقاله حاضر، بررسی اجمالی از موفقیت ها و کارآیی نانوبادی ها به عنوان یک عامل درمانی امیدبخش تر نسبت به آنتی بادی های معمول علیه بیماری های مختلف فراهم می آورد. }, URL = {http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-10331-fa.html}, eprint = {http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-10331-fa.pdf}, journal = {Journal of Mazandaran University of Medical Sciences}, doi = {}, year = {2018} }