OTHERS_CITABLE بررسی ارتباط موتاسیون های ژن بتا - گلوبین در بیماران بتا - تالاسمی با پاسخ های درمانی متفاوت به داروی هیدروکسی اوره سابقه و هدف: بتاتالاسمی، شایع ترین بیماری ارثی در جهان و به ویژه در ایران و استان مازندران می باشد. بیماری به دلیل ایجاد جهش در ژن بتا - گلوبین بر روی کروموزوم 11 ایجاد می شود و تاکنون بیش از 150 نوع مختلف جهش در این ژن شناسایی شده است. یکی از داروهایی که در درمان بیماران تالاسمی مورد استفاده قرار می گیرد هیدروکسی اوره است که البته درتمام بیماران موثر نیست. مکانیسم اثر هیدروکسی اوره کاملا روشن نیست، این مطالعه به مقایسه انواع جهش های ژن بتا در افراد بتا - تالاسمی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات تالاسمی ساری در دو گروه پاسخ دهنده به دارو و بیمارانی که به این درمان پاسخ نمی دهند، پرداخته است.مواد و روش ها: مطالعه به روش مورد - شاهدی، با مقایسه دو گروه 30 تایی بیماران تالاسمی که داروی هیدروکسی اوره را دریافت نموده اند، انجام گرفته است. مطالعه بین دو گروه، شامل افراد خوب پاسخ دهنده (شاهد) و گروهی که به درمان پاسخ نداده اند (مورد) صورت گرفته است. ابتدا DNA افراد با استفاده از خون محیطی استخراج گردید. سپس از دو روش مختلف برای تعیین جهش استفاده شد. تعیین جهش ژن بیماران فوق در مرکز تحقیقات تالاسمی ساری با روشARMS-PCR ، انجام گردید. همچنین یافته ها مجددا در مرکز تالاسمی امیرکلا و با استفاده از دو روش(Reverse Dot Blot) و ARMS-PCR مورد مطالعه و تایید قرار گرفت.یافته ها: در گروه پاسخ دهنده (شاهد)، میانگین سن افراد 28.1±7.78 سال و میانگین سن شروع انتقال خون 8.5±8.56 سال بوده است. همچنین میانگین مدت مصرف داروی هیدروکسی اوره در این گروه 9.6±2.34 گزارش شده است. در این گروه، مقایسه میانگین میزان هموگلوبین و اندازه گلبول قرمز (MCV) در قبل و بعد از مصرف دارو از نظر آماری معنی دار بوده است. در گروه بدون پاسخ (مورد)، میانگین سن افراد گروه 21.3±6.43 سال و سن شروع انتقال خون 3.3±3.75 سال و میانگین مدت مصرف داروی هیدروکسی اوره 2.3±0.8 ماه گزارش شده است. از جهش های به دست آمده، IVSII-1G>A بیش ترین شیوع را در دو گروه شاهد و مورد داشته است؛ به گونه ای که در 30 بیمار شاهد، 22 نفر برای این جهش، هموزیگوت بوده و 7 نفر این جهش را به شکل هتروزیگوت نشان داده اند (فراوانی 42.5 درصد) اما در 30 بیمار مورد، تعداد هموزیگوت ها 11 نفر و تعداد هتروزیگوت ها 11 نفر به دست آمده است (فراوانی 27.5 درصد). مقایسه آماری بین دو گروه مورد و شاهد از نظر جهش IVSII-1 بیانگر تفاوت معنی داری در این دو گروه بوده است (p<0.008) در مورد جهش های دیگر به دلیل فراوانی پایین جهش های یافت شده در بین دو گروه، مقادیر از نظر آماری قابل مقایسه نبوده است.استنتاج: ارتباط معنی دار جهش IVSII-1 در بیماران پاسخ دهنده به هیدروکسی اوره نسبت به گروه بدون پاسخ، مشابه یافته های گذشته و معنی دار می باشد همچنین یافته های قبلی حاکی از ارتباط تغییرات دیگری در بخش های تنظیمی ژن گاما مانند پلی مورفیسم در نقطه 158- (C یا T) در پروموتر ژن گاما (XmnI) با اثر داروی هیدروکسی اوره می باشد. برای روشن شدن نقش دقیق مولکولی هیدروکسی اوره در فعال سازی ژن گاما - گلوبین در بعضی و عدم توانایی آن در بعضی دیگر از بیماران نیاز به بررسی فاکتورهای مولکولی بیش تری می باشد. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-462-fa.pdf 2008-05-15 1 10 بتا،تالاسمی، موتاسیون، هیدروکسی اوره The study of relationships between β-globin gene mutations in β-thalassaemia patients, in response to hydroxyurea treatment Background and Purpose: β-thalassaemia is the most frequent inherited disorder in the world, especially in Iran and Mazandaran Province. It is caused by mulation in β-globin gene on chromosome 11 with more than 150 different mulations causing β-thalassaemia, has been identified in the β-globin gene to date. Hydroxyurea, is one of the drugs used in Thalassemia patient’s treatment, however, it is not effective in all patients. The mechanisms of the hydroxyuea effect in not clear yet. This study compared different β-globin gene mutations in β-thalassaemia patients who were referred to the Thalassemia Research Center in Sari in two groups, good responder and non-responder, to the hydroxyurea. Materials and Methods: This was a case-control study, comparing two groups of 30 thalassaemic patients who received hydroxyurea. Two groups were included, 30 good responders to hydroxyurea treatment (control) and 30 who did not respond to the treatment (case). First, DNA was extracted from peripheral blood. Then, two different methods for mutation detection were used. In the Thalassaemia Research Center in Sari, mutations in 60 patients were identified using ARMS-PCR. Also the results were confirmed in Genetic laboratory of Amirkola, using two mutation detection methods, reverse-dot blot hybridization and ARMS-PCR. Results: In the group of good responder (control), the average patient’s age were 28/1 ± 7/78 years, and the average age at the onset of blood transfusion was reported to be 8/5 ± 8/56 year. In this group, the mean comparison of the hemoglobin level and red blood size (MCV) prior and after drug consumption were statistically significant. In the group of non-responder (case), the mean age was 21.3 ± 6.43, the mean age starting blood transfusions was 3.3 ± 3.75, and the mean of drug consumption was 2.3 ± 0.8 months. From the mutations identified, IVSII-1G>A was the most common type in both case and control group, while of 30 of control group, 22 individuals were homozygous, and 7 individuals were heterozygous for this mutation (frequency % 42.5). For the 30 case patients, 11 individuals were homozygous, while 11 were heterozygous (frequency % 27.5). Comparison between two groups, case and control group, were statistically significance (P<0.008). Conclusion: The correlations of IVSII-1G>A mutation in good responder patients to hydroxyurea as compared to the non responder group, is significant and similar to the previous findings. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-462-en.pdf 2008-05-15 1 10 β-thalassaemia Hydroxyurea Mutation M.B Hashemi Soteh Hashemisoteh@gmail.com 1 AUTHOR H Akhavan Niaki 2 AUTHOR M Kosarian 3 AUTHOR A Aliasgharian 4 AUTHOR F Mojtahedzadeh 5 AUTHOR H Karami 6 AUTHOR A Banihashemi 7 AUTHOR S Zeinali 8 AUTHOR
OTHERS_CITABLE اثر L - آرژینین بر انتقال عصبی - عضلانی عضله دوبطنی گردنی جوجه سابقه و هدف: نیتریک اکساید (NO) مولکول گازی کوتاه اثر است که از تجزیه ال - آرژینین به سیترولین تحت فعالیت آنزیم نیتریک اکساید سنتاز (NOS) وابسته به کلسیم/کالمودولین تولید می شود. بیان ایزوفرم های متعدد نیتریک اکساید سنتاز در عضله اسکلتی، پیشنهاد کننده نقش بسیار مهم نیتریک اکساید در تنظیم متابولیسم و عملکرد عضلانی است. در این مطالعه، اثر ال - آرژینین در برخوردگاه عصبی - عضلانی عضله دو بطنی گردنی جوجه مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: عضله دوبطنی گردنی از جوجه های به سن 3 هفته تهیه و در دستگاه حمام عضو کار گذاشته می شد. حمام عضو دارای یک ظرف با حجم 70 میلی لیتر حاوی محلول تیرود هوادهی شده با اکسیژن با درجه حرارت 37 درجه سانتی گراد بود. غلظت نیتریک اکساید نیز با استفاده از روش طیف سنجی رنگ و ردیابی مستقیم نیتریک اکساید، نیتریت و نیترات در هموژنات عضله دوبطنی گردنی جوجه اندازه گیری گردید. غلظت نیتریت تام (نیتریت + نیترات)، پس از تبدیل کامل نیترات به نیتریت با گرانول های کادمیوم اشباع شده با مس، توسط یک طیف سنج در طول موج 540 نانومتر اندازه گیری شد.یافته ها: ال - آرژینین در غلظت 500 میکروگرم/ میلی لیتر، پاسخ حرکت کششی (Twitch) ناشی از تحریک الکتریکی را کاهش داد و منحنی های وابسته به میزان (Dose-Response) استیل کولین یا کرباکول را به سمت راست منتقل کرد. ال - آرژینین درغلظت 1000 میکروگرم/ میلی لیتر منجر به چرخش به راست برجسته همراه با کاهش سقف اثر برای منحنی های وابسته به میزان استیل کولین یا کرباکول شد. اثر مهاری ال - آرژینین بر پاسخ حرکت کششی توسط کافئین (200 میکروگرم/ میلی لیتر) مسدود گردید. سطح نیتریک اکساید نیز به طور معنی داری در غلظت های 500 و 1000 میکروگرم/ میلی لیتر ال - آرژینین درمقایسه با گروه شاهد افزایش یافت.استنتاج: این یافته ها نقش احتمالی سطوح افزایش یافته نیتریک اکساید به دنبال اثر تضعیفی ال - آرژینین بر روی پاسخ حرکت کششی را نشان می دهد. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که اثر آنتاگونیستی پس سیناپسی ال - آرژینین احتمالا ناشی از مختل شدن آزاد سازی یون های کلسیم از رتیکولوم سارکوپلاسمیک است. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-463-fa.pdf 2008-05-15 11 21 L،آرژینین، نیتریک اکساید، عضله اسکلتی، جوجه Effect of L-arginine on neuromuscular transmission of the chick biventer cervicis muscle Background and Purpose: NO is a short-lived gas molecule generated by degradation of L-arg to citrulline and by the activation of enzyme NOS Ca2+/calmodulin-dependent. There are multiple NOS isoforms that strongly are expressed in skeletal muscle, suggesting the crucial role of NO in regulating muscular metabolism and function. In this study, the effect of L-arginine was examined at the neuromuscular junction of the chick biventer cervicis muscle. Materials and Methods: Biventer cervicis muscle preparations from chick’s age of 3 weeks were set up in the organ bath. The organ bath had a vessel with volume of about 70 ml it contained Tyrode solution aerated with oxygen and was kept at 37º C. NO levels was also measured in the chick biventer cervicis muscle homogenates, using spectrophotometer method for the direct detection of NO, nitrite and nitrate. Total nitrite (nitrite+nitrate) was measured by a spectrophotometer at 540 nm after the conversion of nitrate to nitrite by copperized cadmium granules. Results: L-Arginine at 500 µg/ml, decreased twitch response to electrical stimulation, and produced rightward shift of the dose-response curve for acetylcholine or carbachol. L-arginine at 1000 µg/ml produced a strong shift to the right of the dose-response curve for acetylcholine or carbachol with a reduction in efficacy. The inhibitory effect of L-arginine on the twitch response was blocked by caffeine (200 µg/ml). NO levels were found to be significantly increased in concentrations 500 and 1000 µg/ml of L-arginine in comparison with the control group (p < 0.001). Conclusion: These findings indicate a possible role of increased NO levels in the suppressive action of L-arginie on the twitch response. In addition, the results indicate that the post-junctional antagonistic action of L-arginine is probably the result of impaired sarcoplasmic reticulum (SR) Ca2+ release. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-463-en.pdf 2008-05-15 11 21 L-Arginine Nitric oxide Skeletal muscle Chick D Farzin 1 AUTHOR S Asadzadeh 2 AUTHOR M Tashfam 3 AUTHOR B Esfandiari 4 AUTHOR
OTHERS_CITABLE بررسی فراوانی سکانس باکتریال در بیماران کاوازاکی بستری درمرکز طبی کودکان به روش Universal PCR طی سال های 86-85 سابقه و هدف: کاوازاکی بیماری مهم و خطرناک با عوارض وخیم اما قابل پیشگیری می باشد، به شرطی که زود تشخیص داده شود و درمان گردد. علی رغم سال ها تلاش و تحقیق، هنوز عوامل ایجاد بیماری کاوازاکی ناشناخته باقی مانده است.مواد و روش ها: کلیه بیماران مبتلا به سندرم کاوازاکی که در مرحله حاد در سال های 1386-1385 به مرکز طبی کودکان مراجعه نمودند و قبلا IVIG (گاما گلوبولین وریدی) نگرفتند در مطالعه قرار گرفتند سپس فرم پرسشنامه تکمیل گردید و 3- 5 سی سی خون کامل درلوله حاوی EDTAاز بیمار گرفته شد و پس از سانتریفوژ در منفی هفتاد درجه نگهداری شد. تعداد نمونه ها 43 عدد بوده است که پس از اتمام دوره تحقیق جهت UPCR مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: از 43 بیمار مورد بررسی 28 نفر مذکر و 15 نفر مونث بودند. بیماران از 6 ماهه تا 9 ساله بودند. 29 مورد کاوازاکی با علایم داشتند و 14 مورد کاوازاکی بدون علامت داشتند. در 2 بیمار یک پسر و یک دختر از 43 بیمار مورد مطالعه با روش UPCR ترتیب ژنی باکتری ژن 16S rRNA یافت شد. کشت خون در همه بیماران منفی بود. لنفادنوپاتی در 17 مورد، راش در 36 مورد، 5 مورد اریتم اطراف محل تلقیح ب – ث - ژ، تغییر در اندام ها به صورت ادم و قرمزی کف دست و پا در 16 مورد، پوسته ریزی در اندام های انتهایی در 28 مورد تغییرات قلبی در 8 مورد و ترومبوسیتوز در 36 بیمار وجود داشت، رسوب سرم بین 30 تا 125 بوده است.استنتاج: در مطالعه ما فقط دو بیمار مبتلا به کاوازاکی حاد که قبلا IVIG نگرفته بودند دارای ترتیب ژنی باکتریال 16S rRNA در لوکوسیت های خود بودند. همانند مطالعات مشابه می توان علت باکتریال را در به وجود آوردن و یا تریگر کردن بیمار مستعد به کاوازاکی، دخیل دانست. در این مطالعه ارتباطی بین علامت دار یا بدون علامت بودن کاوازاکی، جنسیت، فصل، سن، بیماری کرونری و یا سایر علایم و نشانه ها و وجود ترتیب ژنی باکتری یافت نشد. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-464-fa.pdf 2008-05-15 22 28 کاوازاکی، Universal PCR، ترتیب ژنی باکتریایی Isolation of Kawasaki disease-associated with bacterial sequence from peripheral blood leukocytes Background and Purpose: The clinical and epidemiologic features of Kawasaki disease (KD) suggest an infectious etiology however, the agent(s) remain unknown. Our purpose was to isolate the causative bacterial gene from peripheral blood leukocytes of patients with acute KD, by Universal polymerase chain reaction (UPCR), in Tehran Children’s Medical Center. Materials and Methods: Universal polymerase chain reaction (UPCR) assay was used to amplify the bacterial 16S ribosomal RNA gene (rDNA). Results: Forty three (28 boys and 15 girls) were diagnosed with acute Kawasaki disease included in this study. The median age at diagnosis was 3.5 years (range: 0.5 –9 years). Twenty Nine (29) cases had typical KD criteria and 14 patients had atypical KD at diagnosis. Two of the 43 KD patients were positive for the Universal PCR assay for 16S rRNA, prior to intravenous g-globulin therapy (IVGT), while all specimens were negative by conventional blood culture. In our study, there was fever in 100%, conjunctivitis in 62.7%, rash in 83.72%, oral mucosal changes in 76.74%, peripheral changes in 37.20%, and cervical lymphadenopathy in 39.53% cases. Conclusion: The 16S rDNA sequence was positive in 4.65% of acute KD patients this data shows that an infectious KD agent is traced in peripheral leukocytes. The question remains as to what true frequency of the16S rDNA sequence in KD is. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-464-en.pdf 2008-05-15 22 28 Universal polymerase chain reaction Kawasaki disease 16S rRNA M.S Rezai Drmsrezaii@yahoo.com 1 AUTHOR S.A Siadati 2 AUTHOR GH Khotaei 3 AUTHOR S Mamishi 4 AUTHOR F Sabuni 5 AUTHOR B Poorakbari 6 AUTHOR O Pajhand 7 AUTHOR
OTHERS_CITABLE بررسی اثر دو ماهه کشش عضله بلافاصله پس از تزریق متیل پردنیزولون استات در درمان بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای سابقه و هدف: نقاط ماشه ای یکی از علل شایع درد محسوب می شود و تزریق به داخل نقاط ماشه ای می تواند به طور موثری باعث غیر فعال شدن این نقاط و احساس بهبود بیمار گردد. میزان تاثیر تزریق به داخل نقاط ماشه ای به طور عمده با تکنیک تزریق ارتباط دارد. این مطالعه روش کشش عضله بلافاصله پس از تزریق را با روش تزریق بدون کشش در درمان نقاط ماشه ای مورد مقایسه قرار می دهد.مواد و روش ها: بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای درناحیه گلوتئال با توجه به موارد ورود و خروج مطالعه از درمانگاه های دانشکده پزشکی شیراز گردآوری شدند. افراد در دو نوبت معاینه در درمانگاه و دو نوبت تماس تلفنی مورد ارزیابی قرار گرفتند. محلول تزریق شده به تمام بیماران مخلوط لیدوکائین و متیل پردنیزولون استات بود. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: در گروه الف تزریق بدون کشش عضله مبتلا صورت گرفت و درگروه ب بلافاصله پس از تزریق، عضله مبتلا 3 مرتبه و هر بار به مدت 20 ثانیه در جهت محدوده حرکتی، تحت کشش قرار گرفت. ابزار اندازه گیری در ارزیابی ها شامل شدت درد عددی (10-0)، "مقیاس وجه تشابه (دیداری)" و معیار "فهرست خلاصه شده درد" بودند.یافته ها: بر اساس مقیاس وجه تشابه دیداری در 1 ماه پس از تزریق، تفاوت قابل ملاحظه ای بین دو گروه وجود داشت. همچنین بر اساس شدت درد عددی (10-0) 1 ماه و 2 ماه پس از تزریق، تفاوت قابل ملاحظه ای بین دو گروه مشاهده شد ولی هیچیک از موارد تشکیل دهنده معیار فهرست درد به جز وضعیت خلقی بین دو گروه تفاوتی نداشت.استنتاج: در درمان علامتی نقاط ماشه ای در ناحیه گلوتئال، روش کشش عضله بلافاصله پس ازتزریق متیل پردنیزولون از روش تزریق بدون کشش (حداقل تا 2 ماه پس از تزریق) موثرتر است. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-465-fa.pdf 2008-05-15 29 36 نقاط ماشه ای، کشش، تزریق The Analysis of two-months effects of muscle stretching. Immediately following injection of methyl prednisolon in the treatment of trigger points patients Background and Purpose: Trigger points have been described as causing pain in clinical practice and are a common source of musculoskeletal pain. Trigger point injection can effectively inactivate the trigger points and provide symptomatic relief. Efficacy of injection in the treatment of trigger points depends strongly on the technique of trigger point injection. This study compares muscle stretching immediately after injection of methyl prednisolon vs. injection without stretching in the treatment of trigger points. Materials and Methods: Patients with trigger point pain in the gluteal muscles were recruited using strict inclusion and exclusion criteria from Shiraz Medical School Clinic. Subjects under went two office visits and two phone follow-ups. All patients received injection of lidocaine and methyl prednisolon. In group A, injection was without stretching. In group B, stretching of muscle was done immediately after injection. Evaluation measure tools were 0-10 NRS, VAS and BPI. Results: In respect to VAS, there was a significant statistical difference between both groups one month following injection. In respect to NRS, there was a significant statistical difference between both groups 1 month and 2 months after injection. However, there was no significant statistical difference between both groups in all measurement aspect of BPI, except mood. Conclusion: Muscle stretching immediately after injection was more effective up to two months, than without muscle stretching in the symptomatic treatment of gluteal trigger points. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-465-en.pdf 2008-05-15 29 36 Trigger points Stretching Injection M.R Emad 1 AUTHOR SH Mirshams 2 AUTHOR A.R Moghtaderi moghtaderia@yahoo.com 3 AUTHOR A.H Yazdani 4 AUTHOR L Bidkoli 5 AUTHOR
OTHERS_CITABLE بررسی وجود ژن cagE در ایزوله های هلیکوباکترپیلوری جدا شده از بیماران مبتلا به زخمهای پپتیک، سرطان معده سو هاضمه های بدون زخم سابقه و هدف: هلیکوباکترپیلوری به عنوان عامل بیماریزایی جدی در دستگاه گوارشی انسان به شمار می رود و عفونت ناشی از آن ممکن است در ارتباط با وجود یا عدم وجود ژن cagE باشد. این مطالعه به منظور بررسی وجود ژن cagE در ایزوله های هلیکوباکترپیلوری و ارتباط cagE با سو هاضمه های بدون زخم، زخم های پپتیک و سرطان صورت گرفت.مواد و روش ها: 150 نمونه بیوپسی بیماران بر روی محیط های اختصاصی بروسلا آگاروکمپیلوباکتر واجد خون گوسفندی و آنتی بیوتیک های سه گانه کشت داده شد. پس از بررسی کلنی های به دست آمده توسط تست های بیوشیمیایی، استخراج ژنوم صورت گرفت، سپس به کمک پرایمرهای طراحی شده و روش PCR به بررسی وجود و یا عدم وجود ژن cagE انجام شد.یافته ها: از 92 کشت مثبت ، 10، 20، 28، 34 ایزوله به ترتیب از بیماران مبتلا به سو هاضمه های بدون زخم، زخم اثنی عشر، زخم معده و سرطان معده به دست آمد. فراوانی ژن cagE در نمونه های فوق به ترتیب 23.88 درصد، 100 درصد، 85 درصد، 100 درصد مشاهده گردید.استنتاج: با توجه به حضور ژن cagEدر غالب ایزوله های مورد بررسی حضور این ژن نمی تواند شاخصی جهت تفکیک ابتلا به بیماری های فوق باشد. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-466-fa.pdf 2008-05-15 37 43 هلیکوباکترپیلوری، cagE ، زخم های پپتیک، سرطان Prevalence of helicobacter pylori CagE genotypes, in patients with non-ulcer dyspepsia, Background and Purpose: Helicobacter pylori are a bacterial pathogen evolved to chronically colonize the gastric epithelium and causes gastritis, peptic ulcers, and even gastric malignancies in few infected humans. More recently, a pathogenicity island has been identified within the H. pylori genome that contains a cluster of genes, including cagE. The aim of the current study was to investigate the prevalence of cagE genotypes of H. pylori isolates from patients with NUD(Non Ulcer Dyspepsia), peptic ulcer and cancer. Materials and Methods: 150 Gastric biopsy specimens obtained from patients were inoculated onto a Brucella Columbia Agar containing 5% sheep for 3 to 5 days at 37°C under micro aerobic conditions (5% O2, 5% CO2, and 90% N2). After DNA extraction, genotyping of the cagE gene was performed by PCR amplification using the primers. PCR products were separated by 1% agarose gel electrophoresis and examined under UV illumination. Results: Of 92 positive cultures, 34, 28, 20, and 10 isolations were obtained from patients with NUD, duodenal ulcers (DU), gastric ulcers (GU) and gastric cancer (GC), respectively. The frequency of cagE gene was 88/24%, 100% , 85% , 100% and within isolates of patients with NUD, DU, GU and GC, respectively. Conclusion: The presence of cagE in patients with Helicobacter pylori infection is not a marker for predicting or diagnosing the resultant diseases. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-466-en.pdf 2008-05-15 37 43 Helicobacter pylori CagE NUD Cancer M.H Shirazi 1 AUTHOR M.R Pourmand mpourmand@tums.ac.ir 2 AUTHOR M.R Haghshenas 3 AUTHOR V Rezaee 4 AUTHOR
OTHERS_CITABLE بررسی شیوع اختلالات دفعی در کودکان دبستانی شهرستان ساری در سال 1386 سابقه و هدف: اختلالات دفعی به هر گونه مشکل در دفع ادرار و مدفوع اطلاق می گرددکه شامل نگه داری و یا تاخیر در دفع ادرار و مدفوع می باشد. شیوع این اختلالات در مطالعات مختلف، متفاوت بوده و به طورکلی 21 درصد کودکان درجاتی از اختلالات دفعی را در دوران کودکی تجربه می کنند. درکشور ما تاکنون مطالعه جامعی در این مورد انجام نشده است لذا در این مطالعه، اختلالات دفعی کودکان دبستانی شهر ساری بررسی شد تا با شناخت وضعیت همه گیری شناسی این مشکلات بتوان برنامه ریزی های آموزشی و بیماریابی را به انجام رساند.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی (cross-sectional) در دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان ساری در سال 1386 انجام گرفت. با توجه به شیوع اختلالات دفعی ( 25-15 درصد) و با در نظر گرفتن ضریب اطمینان 95 درصد و میزان خطای 10 درصد، تعداد 2201 نمونه در نظر گرفته شد. نمونه ها به طور اتفاقی از مناطق مختلف شهرستان و به میزان مساوی بین دو جنس انتخاب گردید. ابزار مطالعه، پرسشنامه استاندارد شده ای بود که شامل مشخصات و 10 سوال در مورد وضعیت دفع ادراری و 19 سوال در مورد وضعیت دفع مدفوع بود. پرسشنامه از طریق اولیای مدرسه به والدین تحویل داده شد و توسط والدین تکمیل گردید. جهت مقایسه میانگین ها از آزمون مربع کای و آزمون t استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 1.43±8.96 سال و 48.7 درصد آن ها دختر بودند. در 38.4 درصد کودکان، اختلالات دفع ادراری و در 29 درصد کودکان، اختلال دفع مدفوع مشاهده شد. شیوع اختلال ادرار کردن ارتباطی به جنس کودک، میانگین سنی و میزان تحصیلات والدین نداشت ولی در مورد کودکان با اختلالات دفع مدفوع، شیوع آن ارتباطی معنی داری با عواملی مثل میانگین سنی، جنس، پایه تحصیلی، سابقه خانوادگی، مصرف سویا و فیبر و وجود تنش های محیطی داشت.استنتاج: توصیه می شود که آموزش همگانی در توجیه انواع علایم اختلال دفعی در سطح جامعه شهری و روستایی به عمل آید تا شاهد مراجعه دیر هنگام و عواقب نامطلوب ناشی از آن نباشیم. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-467-fa.pdf 2008-05-15 44 51 اختلالات دفعی، یبوست، کودکان دبستانی Prevalence of elimination dysfunction, among primary school age children in Sari Background and Purpose: Elimination dysfunction is referred to have various difficulties in urination and defecation, such as urinary frequency, delayed with difficulty in voiding or defecation. The prevalence of elimination dysfunction has been varied in different studies, as 21% of children experience elimination dysfunction during their childhood period. Presently, there are no studies pertaining to this difficulty in our country. Therefore, we carried out a descriptive study in primary schools from the Sari Township, regarding voiding and defecation dysfunction among children, and also we identified the epidemiology of the disease, in order to solve problems by implementing teaching programs and screening methods. Materials and Methods: This cross-sectional study was done on Primary school age students in the Sari Township, during 2007 through 2008. Considering the prevalence of elimination dysfunction (15-25%), confidence coefficient 95%, SE 10%, and the sample size of 2,200 were randomly and equally selected from different parts of the township among the two-sex groups. A standard questionnaire including demographic characteristics and 10 questions on voiding status, in addition to 19 questions regarding defecation status was prepared. Questionnaires were distributed to the students by responsible school personnel and then referred to parents for completion. Data was analyzed by SPSS software and descriptive statistics (Frequency, Mean, and Standard Deviation). Chi Square test (χ²) and Student T-test were used to compare the Means. P<0.05 was considered significant. Results: Of 2201 primary school age students, 48.7% were girls. The mean age was 8.96±1.43 year. Voiding and defecation dysfunction was reported in 38.4% and 29% of the cases respectively. There was no significant relationship between prevalence of voiding dysfunction and other factors such as mean age, sex and level of education however, there was a significant relationship between elimination dysfunction in other variables such as age, sex, level of education, family history, Soya and fiber diet in-take and environmental stressors. The mean age of children with voiding dysfunction was less than children without this problem. However, the prevalence of familial stress was higher than those involved children. Conclusion: Public Health Education is recommended to teach the different kinds of elimination dysfunction symptoms in urban and rural areas, in addition, to reduce the undesirable complications of the disease due to delay in referrals. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-467-en.pdf 2008-05-15 44 51 Elimination Dysfunction Constipation School Age Children H Mohammad Jaafari hamidmjaafari@yahoo.com 1 AUTHOR H karami 2 AUTHOR S Rahimikia 3 AUTHOR M Basiri 4 AUTHOR
OTHERS_CITABLE بررسی غلظت پلاسمایی روی و مس و نسبت آنها در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و مقایسه آنها با گروه شاهد سابقه و هدف: امروزه نقش فلزاتی چون روی و مس در بیماری های التهابی بسیار مورد توجه قرارگرفته است زیرا بسیاری از آنها نقش فعال کننده فرآیند های متابولیکی را در بافت مفاصل و عملکرد سیستم ایمنی ایفا می کنند. مطالعات متعددی این ارتباط را نشان داده است و عده ای هم مرتبط ندانستند. هدف از این مطالعه ارزیابی غلظت پلاسمایی روی و مس در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئی (RA) مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی در ساری و مقایسه آنها با گروه شاهد بود.مواد و روش ها: در ایـن بررسی 80 نفر وارد مطالعه شدند که 40 نفر آنها بیماران مبتلا به RA و 40 نفر به عنوان گروه شاهد بودند. بیماران با گروه شاهـد از نظر سـن و جنس همسان سـازی شدند و از تمام افراد 10 میلـی لیتر خون وریدی گرفته شد. برای به دست آوردن غلظت پلاسمایی روی و مس از دستگاه اسپکترومتر جذب اتمی استفاده شد.یافته ها: میزان غلظت روی در بیماران در مقایسه با گروه شاهد به صورت معنی داری کمتر بود اما میزان غلظت مس بین این دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد. بین میانگین غلظت روی و مس در بیماران ارتباط معنی داری وجود نداشت، اما بین میانگین غلظت روی و نسبت غلظت Zn/Cu ارتباط معنی داری وجود داشت و این ارتباط معنی دار بین میانگین غلظت مس و نسبت غلظت Zn/Cu هم وجود داشت. ارتباط بین غلظت روی و این نسبت قوی تر بود یعنی کاهش غلظت روی در کاهش این نسبت موثرتر بود.استنتاج: به نظر می رسد در مبتلایان به RA غلظت پلاسمایی روی در مقایسه با افراد شاهد به صورت معنی داری کمتر بوده است ولی غلظت پلاسمایی مس تفاوت بارزی نداشت. در مورد این که آیا بیماران مبتلا به RA نیازمند مصرف مکمل های روی، در طی درمان خود می باشند یا خیر به مطالعات بیش تری نیازمند است. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-468-fa.pdf 2008-05-15 52 59 روی،مس، آرتریت روماتوئید، غلظت پلاسمایی The study of plasma concentration (zinc and copper) and their relation in rheuwatoid arthritis ptarientsin comparison to control group Background and Purpose: The role of trace elements (Cu, Zn) in chronic inflammatory states has provided interest, as many of them are co-factors in metabolic processes, involving arthricular tissues and immune system function. The purpose of the current study was to evaluate zinc and copper plasma concentration in rheumatoid arthritis (RA) patients, who were referred to the Sari Outpatient Clinics and were compared with control group. Materials and Methods: We studied plasma concentrations of Zn and Cu in 40 patients with RA and compared them with sex and age matched of healthy subjects (N=40). Plasma Cu and Zn concentrations were determined by an analysis of 100 Perkin Elmer model flame atomic absorption spectrometer (FAAS) Results: The plasma Zn concentration in the patient group was statistically lower than control group. The plasma copper was not statistically different in comparison with control group. There was no correlation between Cu and Zn concentration in patient group. In contrast to Cu, there was a significantly positive correlation between Zn and Zn/Cu ratio. However, the decrease of Zn/Cu is more influenced by decreasing the Zn concentration. Conclusion: It appears the decrease of Zn plasma concentration in patients (comparison with control group) is more important than the differences in plasma Cu concentration, but the use of Zn supplement for RA patients needs more investigation. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-468-en.pdf 2008-05-15 52 59 Zinc Copper Rheumatoid arthritis Plasma concentration SH Ala Sh204ala@yahoo.com 1 AUTHOR M Shokrzadeh 2 AUTHOR A Mohammad Pour shoja 3 AUTHOR P Ebrahimi 4 AUTHOR N Hasani 5 AUTHOR
OTHERS_CITABLE بررسی ارتباط اتصالات میواندوتلیال، میان سلول های اندوتلیال و نظم مارپیچی سلولهای عضلانی صاف جدار شرایین توزیع کننده (عضلانی) سابقه و هدف: نظم مهندسی جدار شرایین بر اساس ترتیب قرار گرفتن سلول های آندوتلیال، عضلانی صاف و آدوانتیس در طرفین تیغه ارتجاعی داخلی می باشد. پژوهش های اخیر بر نقش مهم سلول های آدوانتیس و آندوتلیال در رشد و ترمیم عروقی تاکید می نمایند. در دیدگاه جدید دینامیکی، عروق خونی همواره حالت پایداری را از نظر ساختار مهندسی و نظم به کارگیری سلول ها در جدار خود فراهم می نمایند که به مولفه های نظیر فشار خون، ضخامت لایه عضلانی، نظم موجود در انقباض عضلات صاف جدار عروقی و تعداد و وسعت سطح تماس سلول های آندوتلیال با خون در جریان بستگی دارد. تحقیقات اخیر ارایه شده در این مقاله سعی در پاسخگویی به سوالات بنیادی درباره تنوع و نظم انواع سلول های موجود در جدار شرایین (cellular heterogeneity) هنگام بازسازی (remodelling) در شرایط نرمال و پاتولوژیک را دارد.مواد و روش ها: تعداد دوازده موش وحشی (Wild Type-WT) تحت آزمایشات قرار گرفتند. پس از بیهوش کردن حیـوان با Co2 قطعـاتی زنـده از جـدار شـرایین مـزانتـریک جـدا و از بـافت چـربی پاکسـازی گردیـده و در دستـگاه perfusion myograph تحت فشار طبیعی 70mmHg با مخلوطی از اکسیژن و دی اکسید کربن (95.5%) در محلول کربس، توسط LSCM با استفاده از رنگ آمیزی فلوئورسنت هسته ای(Syto 13) / تحت موج لیزر آرگون یونیزه (488nm و DIO لیپوفیلیک / تحت موج لیزر آرگون یونیزه 484nm/501nm برای کانال سبز و موج لیزر آرگون - هلیوم 543nm/580nm برای کانال قرمز مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: تصاویر کامپیوتری سه بعدی تهیه شده از لایه های مختلف جدار شرایین با کمک لیزر، موید نظم مارپیچی(Helical) عضلات صاف در ارتباط با سلول های آندوتلیال بودند. تصاویر تهیه شده از سلول های آندوتلیال و عضلات صاف در طرفین تیغه ارتجایی داخلی (IEM) موید وجود اتصالات سلولی Myoenothelial Connections مابین این سلول ها بود که از نظم مارپیچی سلول های عضلانی صاف در رابطه با آندوتلیوم متابعت می کرد.استنتاج: اهمیت حفظ اتصالات محکم بین سلولی نظیر اتصالات میوآندوتلیال هنگام انقباض و یا انبساط عروقی و شکل گیری دوباره آنها طی فرآیند بازسازی مخصوص در فشارخون بالا که ممکن است نسبت ایجاد گسستگی هایی در این نوع از اتصالات گردد؛ درک جدیدی از مدل فیزیولوژیکی و دینامیک طبیعی عروق خونی در یک مدل سه بعدی (3D) ارایه می نماید. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-469-fa.pdf 2008-05-15 60 70 اتصالات میوآندوتلیال، بازسازی عروقی، شریان مزانتریک، تیغه ارتجاعی داخلی، رنگ آمیزی فلوئورسنت Myoedothelial connection, a relationship between spiral arrangement of smooth muscle cells and endothelium in resistance muscular arteries Background and Purpose: Conventionally, the architecture of the artery wall is based upon the close-packed smooth muscle cells, endothelial and adventitial cells in both sides of internal elastic lamina (IEL). However, the adventitia and endothelium are now viewed as key players in vascular growth and repair. Recent work raises fundamental questions about the cellular heterogeneity of arteries, time course, triggering of normal and pathological re-modeling. Materials and Methods: Twelve wild type mice were employed. After killing with CO2 inhalation, dissected mesenteric arteries were removed and cleaned with adipose tissue. Arteries were mounted in the perfusion pressure myograph under normal pressure (70mmHg) in Kreb’s solution, which bubbled with 95% O2 and 5% CO2 to pH 7.4, at 37°C. After staining with fluorescent ligands (Syto 13) for nuclei and (DIO 1µM) for cytoplasm, arteries were scanned with the Laser Scanning Co focal Microscopy (LSCM) under (488nm/515nm), (484nm/501nm) and (543nm/580nm) Argon-Helium ion laser wavelength. Results: Three dimensional images of computer observation suggest that there may be a close relationship between the helical organization of smooth muscle cells and the underlying pattern of endothelial cells (myoendothelial connection). Conclusion: Tight junctions between cells must be broken and remade during the remodeling process. This suggests a carefully controlled defensive structure for intra-cellular connections, that is capable of withstanding the acute stresses of normal function, but which must be capable of modification to adapt to a new state, when the bio-physical conditions dictate. Endothelial mosaicism related to spiral arrangements of underlying smooth muscle cells, are associated with the functional cell connections. Taken together, these issues provide an exciting new phase in understanding the physiological modeling of the vascular wall, producing a new view of the dynamic nature of vascular structure. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-469-en.pdf 2008-05-15 60 70 Myoedothelial Connections Remodeling Mesenteric Arteries Internal Elastic Lamina Fluorescent Staining M Malekzadeh Shafaroudi Malek1344@gmail.com 1 AUTHOR J McGrath 2 AUTHOR J Gonzales 3 AUTHOR S Arribas 4 AUTHOR K Daly 5 AUTHOR
OTHERS_CITABLE پرفیوژن و جداسازی هپاتوسیت از کبد رات سابقه و هدف: پرفیوژن کبد برای مطالعه متابولیسم ویژه در این ارگان و نیز تهیه هپاتوسیت به کار می رود. برای تهیه هپاتوسیت از کبد رات به طور کلی سه روش مکانیکی، شیمیایی و آنزیمی وجود دارد. هر سه روش دارای مزایا و معایب خاص می باشند. به نظر می رسد تلفیقی از هر سه روش منجر به آسیب کمتر غشا سلول و بازده بیش تر عمل می شود.مواد و روش ها: در این مطالعه کبد در محل خود (in situe) کانوله می شود و بر اساس روش شیمیایی - آنزیمی در سه مرحله پرفیوز می گردد. در اولین مرحله کبد توسط مسیر تک مسیری باز توسط محلول کربس - رینگر فاقد کلسیم و منیزیم و حاوی شلاتور کلسیم (EDTA) به مدت ده دقیقه پرفیوز گردید. در دومین مرحله کبد توسط محلول کربس - رینگر فاقد کلسیم، منیزیم و شلاتور کلسیم برای شستشوی عروق کبد از شلاتور به مدت یک دقیقه دیگر پرفیوز می گردد. در سومین مرحله کبد توسط کربس - رینگر آنزیم کلاژناز (IU/mL 200) به مدت نه دقیقه توسط سیستم دو مسیری بسته پرفیوز گردید. سلول های هپاتوسیت در غلظت 7-9×106 cell/mL در محیط کربس - رینگر (بافر بیکربنات) در فلاسک های شیشه ای مخصوص تحت جو (O2:CO2, 95:5) انکوبه شدند. برای بررسی زنده بودن سلول های هپاتوسیت از تست های منع ورود رنگ (تریپان بلو) و از تست تراوش آنزیم سیتوزولی لاکتات دهیدروژناز (LDH) استفاده گردید.یافته ها: سنجش فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز (LDH) به عنوان نشانگر مهم بخش سیتوزولی در سلول هپاتوسیت و محیط انکوباسیون در آغاز و پایان انکوباسیون نشان داد که در ابتدای انکوباسیون حدود 92 درصد و در پایان انکوباسیون حدود 88 درصد آنزیم در سلول احتباس شده و به ترتیب فقط 8 درصد و 12 درصد آنزیم از سلول ها به خارج تراوش شده است. بررسی میکروسکوپی سلول های هپاتوسیت نیز نشان دادند که سلول ها دارای غشا صاف، بدون چروکیدگی و پار گی و بدون واکوئل می باشند. هنگام رنگ آمیزی سلول ها با رنگ حیاتی تریپان بلو فقط در 5 درصد سلول ها رنگ وارد سلول ها گردید.استنتاج: یافته های این تحقیق نشان می دهند که تلفیق روش های مکانیکی، شیمیایی و آنزیمی موجب بهبود کیفیت جداسازی سلول های هپاتوسیت از کبد رات می گردد. به طوری که پرفیوژن کبد توسط شلاتور کلسیم به مدت 10 دقیقه و سپس توسط آنزیم کلاژناز به مدت 9 دقیقه موجب تولید حدود 10 mL سلول با زنده بودن(Viability) بیش از 90 درصد می گردد. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-470-fa.pdf 2008-05-15 71 80 پرفیوژن، هپاتوسیت، کبد، رات، شلاتور کلسیم و کلاژناز Rat liver perfusion and hepatocytes isolation Background and Purpose: Perfused rat liver and isolated hepatocytes are useful to study specific metabolism of this organ. Traditionally, mechanical, chemical and enzymatic methods have been used to isolate hepatocytes, and it appears that a mixed method is the preferred choice. Materials and Methods: The rat liver perfused in situe in three subsequent steps, 10 minutes with Krebs-Ringer solution containing ethylene diamine tetra-acetic acid (EDTA, 2mM) without calcium and magnesium, and 1 minute with the same solution, however, without EDTA in open non-recirculatory pathway. This followed by 10 minutes with Krebs-Ringer solution, containing collagenase (200 IU/mL) in closed recirculatory system. The hepatocytes were isolated, collected and incubated (6-8 × 106 cells/mL) for 3-hours in Krebs-Ringer solution, under the atmosphere of O2:CO2 (95:5). The cell viability was assessed with tripan blue exclusion and lactate dehydrogenase (LDH) leakage. Results: Assay of LDH activity, the marker of cytosolic enzyme, show that more than 92% and 88% of the enzyme had been retained in the cells, with less than 8% and 12% leakage from the damaged cells in the beginning and end of incubation, respectively. Microscopic evaluation showed that the majority of the cells had intact plasma membrane without vacuoles. When the cells were stained with dye, less than 5% of vital dye included these cells. Conclusion: The results showed that perfusion of the rat liver with the solution containing calcium chealator and collagenase can yield about 10 mL of hepatocytes with a viability of more than 90%. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-470-en.pdf 2008-05-15 71 80 Calcium chelator Collagenase Hepatocytes Perfusion Rat Liver M Rasouli Mehdi.rasouli@yahoo.com 1 AUTHOR H.R Asgari 2 AUTHOR
OTHERS_CITABLE آنالیز محلول گاواژ بیمارستانی و میزان تامین کالری و پروتئین مورد نیاز بیماران در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) ساری 85-84 سابقه و هدف: سو تغذیه یکی از مشکلات عمده واحد مراقبت های ویژه (Intensive Care Unit:ICU) محسوب می شود که روی نتیجه (outcome) بیماران تاثیر می گذارد. تغذیه بیماران در ICU بیمارستان ها غالبا از طریق محلول تهیه شده در آشپزخانه بیمارستان انجام می شود که ارزش تغذیه ای آن تاکنون مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف از انجام این مطالعه، آنالیز محلول گاواژ بیمارستانی آشپزخانه مرکز آموزشی - درمانی امام خمینی ساری و مقایسه نیازهای تغذیه ای بیماران با مقادیر تامین شده بوده است.مواد و روش ها: محتویات کربوهیدرات، لیپید و پروتئین محلول گاواژ (Gavage) به ترتیب بر اساس روش های لین یون (Leen ion)، ژربر (Gerber) و کجلدال (Kejeldal) اندازه گیری شد. 30 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ساری که حداقل 5 روز در بخش مراقبت های ویژه بستری بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. نیازهای متابولیکی روزانه بیماران با استفاده از معادله هریس بندیکت (Harris-Benedict) محاسبه شد و میزان کالری و پروتئین تامین شده در مقایسه با میزان مورد نیاز تعیین شد.یافته ها: میزان کربوهیدرات محلول گاواژ، چربی، پروتئین و میزان انرژی زایی اندازه گیری شد. میزان انرژی زایی محلول بیمارستان 32.5 درصد و میزان پروتئین 16 درصد محلول های استاندارد بوده است. میزان انرژی مورد نیاز بیماران در بدو ورود 2302±633 Kcal/dayو در هفته های اول، دوم و سوم به ترتیب 634±2301، 661±2283 و 790±2228 Kcal/day بوده و حداکثر انرژی تامین شده600±632 Kcal/day بوده است. حداکثر میزان پروتئین تامین شده در هفته سوم معادل 22.9 درصد بوده است.استنتاج: محلول گاواژ تهیه شده در بیمارستان در برآورده کردن کالری و پروتئین مورد نیاز بیماران کافی نبوده و لازم است این محلول ها به گونه ای تهیه شوند که از محتوای کربوهیدرات، لیپید و پروتئین قابل قبول برخوردار باشند و یا محلول های روده ای استاندارد آماده برای بیماران تامین شود. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-471-fa.pdf 2008-05-15 81 85 گاواژ، مراقبت های ویژه، سوء تغذیه، کالری، پروتئین The study of hospital bavage solution and calorie and protein in take. For patients needs from the special care unit at Imam Khomeini hospital, Sari, Iran during 2005-2006 Background and Purpose: Malnutrition is a major problem within intensive care units (ICU) affecting the outcome of patients. In Imam Khomeini Hospital, patients were fed with gavage solutions prepared in the kitchen of hospitals, however, its' nutritional value has not been studied at present time. The aim of this study was to analyze the gavage solution and to compare the calculated nutritional demand with the provided values. Materials and Methods: The amount of carbohydrate, lipid and protein of gavage solution has been determined with Leen ion, Gerber and Kejeldal methods, respectively. In this study, 30 patients with at least 5 days in the ICU were included. Daily metabolic needs were calculated with Harris-Benedict equation and then, calculated calorie and protein values were compared with the provided values. Results: The carbohydrate, lipid, protein and energy contents of gavage solutions were 0.035 ±0.002 g/ml, 0.0225±0.017 g/ml, 0.012 ± 0.002 g/ml, and 0.39 ± 0.164 Kcal/ml. The calorie and protein provided by the hospital solution, in comparison to the standard enteral solutions, were 32.5% and 16% respectively. Total energy expenditure (TEE) at the time of admission to ICU was 2302 ± 633 Kcal/ per day. During week 1, 2, and 3, TEE was 2301±634, 2283 ± 661 and 2228 ± 790 respectively. Maximum provided energy was 600 ± 632 Kcal/ per day. Maximum protein was provided in week 3 and equal to 22.9% of patient’s needs. Conclusion: The gavage solution provided by hospitals can not meet the calorie and protein needs of patients. It is necessary to prepare solutions with enough contents of carbohydrate, lipid and protein or to provide them with standard enteral nutritional solutions. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-471-en.pdf 2008-05-15 81 85 Gavage Intensive care unit Malnutrition Calorie Protein E Salehifar 1 AUTHOR SH Ala Sh204ala@yahoo.com 2 AUTHOR H Hosseini 3 AUTHOR
OTHERS_CITABLE بررسی نتایج اولنوهومرال آرتروپلاستی در استئوارتریت ارنج سابقه و هدف: التهاب استخوان و مفاصل (Osteo Arthritis) آرنج یک بیماری ناشایع ولی ناتوان کننده است. در صورت عدم پاسخ به درمان های غیر جراحی، چند روش جراحی قابل انجام است که عبارت است از خارج ساختن نسوج مرده مفصل (Debridment) ترمیم مفصل زند زیرین - بازویی (Ulnohumeral)، هم جوشی و ترمیم کامل مفصل آرنج (Fusion and total elbow Arthroptasty). در این مقاله نتایج ترمیم مفصل زند زیرین - بازویی در هفت بیمار بررسی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه هفت بیمار (5 مرد و 2 زن) با میانگین سنی 46 سال (34-56) بین سال های 85-1378 تحت عمل جراحی قرار گرفتند. تمام بیماران با روش یکسان جراحی شدند. با برش خلفی آرنج و ایجاد یک حفره 17 میلی متری در اوله کرانون، استوفیت های حفره اوله کرانون و کرونوئید خارج گردید.یافته ها: متوسط پی گیری 18 ماه (12-38 ماه) بود. بیماران با انجام پرتونگاری و معاینات دوره ای و بر اساس معیار «MEPS» (معیار ارزیابی فعالیت ارنج در میو کلینیک) بررسی شدند. در شش مورد (85 درصد) نتایج خوب تا عالی (میانگین افزایش دامنه حرکت حدود 53.5 درجه و بهبود کامل درد) و یک مورد بهبود نسبی درد MEPS و متوسط به دست آمد. تغییری در دامنه حرکت در وضعیت چرخش به داخل و خارج مشاهده نشد. تشکیل مجدد استئوفیت و کاهش دامنه حرکت در یک مورد پس از یک سال دیده شد.استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده پس از عمل جراجی و پی گیری بیماران، بهبود کامل و رضایت بخش (85 درصد) افزایش دامنه حرکت، کاهش درد و هزینه و مدت بستری، ترمیم مفصل زند زیرین – بازویی می تواند به عنوان روش موثر درمان استئوآرتریت آرنج محسوب گردد. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-473-fa.pdf 2008-05-15 86 90 آرنج، استئوآرتریت، اولنوهومرال، آرتروپلاستی The Results of ulnohumeral arthroplasty in elbow osteoarthritis http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-473-en.pdf 2008-05-15 86 90 M Dehghani m-dehghani@med.mui.ac.ir 1 AUTHOR E Rouzbahani 2 AUTHOR
OTHERS_CITABLE بررسی ارتباط هیپوکلسیمی با افت فشارخون حین دیالیز سابقه و هدف: کاهش فشارخون حین دیالیز یکی از عوامل افزایش مرگ و میر در بیماران تحت همودیالیز است. یکی از عوامل ایجاد کننده افت فشار، کاهش کلسیم خون است. این مطالعه در بیماران مراکز همودیالیز بیمارستان امام خمینی (ره) و فاطمه زهرا (س) ساری در سال 85 انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه 100 بیمار همودیالیزی بررسی شدند. سطح کلسیم و آلبومین قبل از همودیالیز و فشارخون قبل، حین و بعد از دیالیز اندازه گیری شد و داده ها با آمارهای توصیفی و X2 پردازش شدند.یافته ها: 28 درصد بیماران دچار افت فشارخون حین دیالیز شدند. سطح کلسیم خون در 25 درصد بیماران، پایین بود؛ به طوری که میزان آن در افراد مبتلا به افت فشارخون 39.3 درصد و در افراد با فشارخون طبیعی 19.4 درصد بود و اختلاف بین دو گروه معنی دار بود.استنتاج: پیشنهاد می شود در رابطه با غلظت کلسیم مایع دیالیز مصرفی در مراکز دیالیز تجدید نظر گردد. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-472-fa.pdf 2008-05-15 91 95 کاهش فشارخون، همودیالیز، هایپوکلسیمی Assessment of the relationship between hypocalcaemia with hypotension, during hemoadialysis at Imam Khomeini and Fatemeh Zahra Hospitals Background and Purpose: Hypotension during Hemoadialysis is one of the risk factors of mortality and morbidity in patients. This study was preformed at Imam Khomeini and Fatemeh Zahra Hospitals, in Sari during 2007. Materials and Methods: 100 Hemoadialysis patients were evaluated. Serum calcium and serum albumin levels were measured prior to Hemoadialysis. Patient’s blood pressure was measured before, during and after Hemoadialysis and data was analyzed using descriptive statistics, χ² test. Results: Hypotension, during Hemoadialysis was seen in 28% of patients. Of the total patients, 25% had hypocalcaemia. Of 25 patients with hypocalcaemia, 39.3% had hypotension, while 19.4% had normal blood pressure, thus, showing a significant difference between the two groups. Conclusion: It is suggested to revise the calcium concentration of dialysate. http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-472-en.pdf 2008-05-15 91 95 Hypotension Hemodialysis Hypocalcaemia A Makhlough makhlough_a@yahoo.com 1 AUTHOR Z Kashi 2 AUTHOR