سابقه و هدف: افراد برای کارکرد مناسب در محیط و شرکت در فعالیت‌های روزانه زندگی به توانایی پردازش حسی مناسب نیاز دارند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اختلال پردازش حسی در کودکان ۵ تا ۱۱ ساله است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. جامعه هدف عبارت بود از تمامی کودکان ۵ تا ۱۱ سال که در مهدکودک‌ها و دبستان‌های شهر تهران تحصیل می‌کردند. پس از در نظر‌گرفتن ملاک‌های ورود به مطالعه، ۲۱۹۱ کودک با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، نیمرخ حسی دان بود که توسط والدین هر کودک تکمیل شد. میزان فراوانی اختلال پردازش حسی براساس خطوط برش فاکتور‌های ۹‌گانه پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه 3/31 درصد از کودکان مورد بررسی دختر و 7/68 درصد از آن ها پسر بودند. فراوانی
اختلال پردازش حسی براساس خطوط برش فاکتور‌های ۹‌گانه نیمرخ حسی دان (حس‌طلبی: 40/9 درصد، واکنش عاطفی: 81/10 درصد، تون و تحمل عضلانی پایین: 16/18 درصد، حساسیت حس دهانی: 34/18 درصد، بی‌توجهی و حواس‌پرتی: 85/7 درصد، حساسیت ثبت حسی: 10/15 درصد، حساسیت حسی: 22/22 درصد، بی‌تحرکی: 17/10 درصد و حرکات ظریف/ درک: 60/3 درصد) برآورد شد.
استنتاج: یافته‌های مطالعه حاضر نشان‌داد که کودکان ۵ تا ۱۱ ساله الگو‌های متفاوتی در پردازش حسی دارند و فراوانی اختلال پردازش حسی در تمامی فاکتور‌های ۹‌گانه نیمرخ حسی دان در پسران بالاتر از دخترن است. لذا پیشنهاد می‌شود تا محققان علاوه‌بر تکرار این مطالعه در جمعیت کودکان در سایر شهرستان‌های ایران،  مطالعات زیرگروه‌های استثنایی را که احتمالاً مشکلات حسی بیش‌تری دارند را بررسی کنند.