دوره 24، شماره 113 - ( خرداد 1393 )                   جلد 24 شماره 113 صفحات 103-92 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Akbari J, Saeedi M, MortezaSemnani K, Ameri M. The Effect of Type and amount of Polymer on the Bioadhesive Properties and Drug Release of Diclofenac Sodium Buccoadhesive Films. J Mazandaran Univ Med Sci 2014; 24 (113) :92-103
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-3852-fa.html
اکبری جعفر، سعیدی مجید، مرتضی سمنانی کتایون، عامری مسعود. بررسی تأثیر نوع و مقدار پلیمر بر قدرت مخاط چسبی و سرعت آزادسازی دارو از فیلم های مخاط چسب داخل گونه ای دیکلوفناک سدیم. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1393; 24 (113) :92-103

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-3852-fa.html


چکیده:   (10058 مشاهده)
زمینه و هدف : دارورسانی داخل گونه ای یک جایگزین مناسب برای تجویز دارو از راه خوراکی و یک روش مناسب تجویز ، جهت عملکرد سیستمیک و موضعی دارو است. جذب عوامل درمان ی از حفره ی دهان باعث ورود مستقیم این عوامل به گردش خون سیستمیک می شود. بنابراین از اثر گذر اول کبدی و تخریب گوارشی ممانعت به عمل م ی آید . هدف از این مطالعه، توسعه و توصیف فیلم های داخل گونه ای دیکلوفناک سدیم بوده است. مواد و روش ها : فیلم های داخل گونه ای د یکلوفناک سدیم با استفاده از روش تبخیر حلال تهیه شدند . اودراژیت به عنوان K و پلی وینیل پیرولیدون 25 K4 M به عنوان پلیمر تشکیل دهنده فیلم و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز L 100 -55 پلیمرهای مخاط چسب مورد استفاده قرار گرفتند . تأثیر مقدار و نوع پلیمر در سرعت آزادسا زی دارو، سرعت تورم، فرسایش و قدرت مخاط چسبی فیلم ها بررسی شد. باعث کاهش سرعت رهش دارو می شود اما اضافه نمودن پلی K4 M یافته ها : افزودن هیدروکسی پروپیل متیل سلولز باعث افزایش سرعت آزادسازی دارو می گردد. افزودن پلیمرهای هیدروفیل افزایش قابل توجهی در K وینیل پیرولیدون 25 باعث کاهش درصد فرسایش و افزایش K4 M درصد تورم فیلم ها دارد . هم چنین افزودن هیدروکسی پروپیل متیل سلولز قدرت مخاط چسبی می گردد. استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فیلم های داخل گونه ای اودراژیت به خوبی م ی تواند به عنوان حامل مخاط چسب در دارور سانی داخل گونه ای سیستمیک برای داروهای با متابولیسم بالای گذر اول کبدی، مورد استفاده قرار گیرد . هم چنین نتایج به دست آمده از این مطالعه، اثر پلیمرهای هیدروفیل بر الگوی رهش دارو و دیگر خصوصیات فیل مها را اثبات می کند.
متن کامل [PDF 420 kb]   (3945 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: داروسازی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb