دوره 29، شماره 177 - ( مهر 1398 )
جلد 29 شماره 177 صفحات 221-214 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (4559 مشاهده)
سابقه و هدف: هلیکوباکترپیلوری باکتری گرم منفی، میکروآئروفیل و مارپیچی شکل است و عفونت با این باکتری می‌تواند منجر به گاستریت، زخم و حتی سرطان معده شود. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی حضور ژن cagA در بین بیماران با گاستریت و سرطان معده انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد– شاهدی، بر روی 40 بیمار مبتلا به گاستریت و40 بیمار مبتلا به سرطان معده انجام پذیرفت. وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری در نمونه‌های گاستریت با تست اوره آز و در بافتهای سرطانی با رنگ‌آمیزی گیمسا بررسی گردید. با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) دو ژن 16s rRNA و cagA مورد بررسی قرارگرفت.
یافته‌ها: درد و کاهش وزن بیشترین شکایات بیماران و دیس پپسیا و زخم دوازدهه بیشترین موارد از یافته‌های آندوسکوپیک در گروه گاستریت بودند. طبق نتایج پاتولوژی، آدنوکارسینومای نوع Intestinal با گرید تومور
G1 بیشترین موارد را به خود اختصاص دادند. از مجموع بافتهای مورد بررسی، همه موارد آلوده به هلیکوباکترپیلوری، 16S rRNA نیز مثبت بودند. فراوانی ژن cagA در بیماران مبتلا به گاستریت 13 مورد (5/32 درصد) و در بیماران سرطانی 11 مورد (5/27 درصد) گزارش گردید.
استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، حضور پایین ژن cagA (نسبت به مطالعات مشابه) در قم می‌تواند نشان دهنده سویه‌های کم‌تر پاتوژن در استان باشد. مطالعات بیش‌تر برای بررسی سایر ژن‌ها در آینده توصیه می‌گردد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد– شاهدی، بر روی 40 بیمار مبتلا به گاستریت و40 بیمار مبتلا به سرطان معده انجام پذیرفت. وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری در نمونه‌های گاستریت با تست اوره آز و در بافتهای سرطانی با رنگ‌آمیزی گیمسا بررسی گردید. با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) دو ژن 16s rRNA و cagA مورد بررسی قرارگرفت.
یافته‌ها: درد و کاهش وزن بیشترین شکایات بیماران و دیس پپسیا و زخم دوازدهه بیشترین موارد از یافته‌های آندوسکوپیک در گروه گاستریت بودند. طبق نتایج پاتولوژی، آدنوکارسینومای نوع Intestinal با گرید تومور
G1 بیشترین موارد را به خود اختصاص دادند. از مجموع بافتهای مورد بررسی، همه موارد آلوده به هلیکوباکترپیلوری، 16S rRNA نیز مثبت بودند. فراوانی ژن cagA در بیماران مبتلا به گاستریت 13 مورد (5/32 درصد) و در بیماران سرطانی 11 مورد (5/27 درصد) گزارش گردید.
استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، حضور پایین ژن cagA (نسبت به مطالعات مشابه) در قم می‌تواند نشان دهنده سویه‌های کم‌تر پاتوژن در استان باشد. مطالعات بیش‌تر برای بررسی سایر ژن‌ها در آینده توصیه می‌گردد.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
ميکروبيولوژي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |