دوره 31، شماره 196 - ( اردیبهشت 1400 )
جلد 31 شماره 196 صفحات 43-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سجاد شفیعی 
، سعید احتشامی ، کاوه حدادی ، سیاوش مرادی ، مجتبی صالح آهنگر ، مریم حسن نژاد رسکتی ، میثاق شفیع زاد
، سعید احتشامی ، کاوه حدادی ، سیاوش مرادی ، مجتبی صالح آهنگر ، مریم حسن نژاد رسکتی ، میثاق شفیع زاد
چکیده: (1241 مشاهده)
سابقه و هدف: در دسترس بودن کلسیم و تعادل ویتامین D نقش مهمی در جوش خوردن استخوان دارد. با وجود نتایج متناقض در مطالعات مختلف، این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی تجویز ویتامین D در مقایسه با آلندرونات بر فیوژن مهره‌های لومبوساکرال در بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی کمری، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سویه کور، بر روی 75 بیمار (سه گروه ۲۵ نفره) انجام گرفت. بیماران در گروه آلندرونات 70 میلی‌گرم خوراکی هر دو هفته یک بار، در گروه ویتامین D ماهانه 50000 هزار واحد برای شش ماه و در گروه کنترل فقط درمان روتین بعد از جراحی را دریافت کردند. سپس تحت CT اسکن ناحیه لومبار برای ارزیابی میزان فیوژن کمری شش ماه پس از جراحی، قرار گرفتند. شدت کمردرد (با مقیاس VAS: Visual Analogue Scale) شش ماه پس از جراحی بررسی شد و داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ آنالیز شدند.
یافته‌ها: شدت کمر درد در بدو مراجعه در گروه ویتامین D، 3/1 ± 36/6 (0001/0> P) بالاتر از گروه کنترل و الندرونات بود و در آخرین VAS در این گروه به 97/0 ± 12/2 رسید که نشان داد شدت کمر درد در این گروه کاهش بیش‌تری داشته است. در مجموع در هر سه گروه شدت کمر درد به طور معنی‌داری کاهش داشته است (0001/0> P). فراوانی موارد عدم فیوژن در گروه کنترل (۱۶ درصد) نسبت به گروه ویتامین D (۱۲ درصد) و آلندرونات (۸ درصد) بیش‌تر بود (900/0=P).
استنتاج: استفاده از مکمل ویتامین D و آلندرونات موجب بهبود اندکی در میزان فیوژن لومبوساکرال شد. بررسی اثربخشی درمان ترکیبی آلندرونات و ویتامین D بر روی شدت درد و فیوژن در این بیماران نتایج را روشن‌تر می‌کند.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 2N20180826040869IRCT
مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سویه کور، بر روی 75 بیمار (سه گروه ۲۵ نفره) انجام گرفت. بیماران در گروه آلندرونات 70 میلی‌گرم خوراکی هر دو هفته یک بار، در گروه ویتامین D ماهانه 50000 هزار واحد برای شش ماه و در گروه کنترل فقط درمان روتین بعد از جراحی را دریافت کردند. سپس تحت CT اسکن ناحیه لومبار برای ارزیابی میزان فیوژن کمری شش ماه پس از جراحی، قرار گرفتند. شدت کمردرد (با مقیاس VAS: Visual Analogue Scale) شش ماه پس از جراحی بررسی شد و داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ آنالیز شدند.
یافته‌ها: شدت کمر درد در بدو مراجعه در گروه ویتامین D، 3/1 ± 36/6 (0001/0> P) بالاتر از گروه کنترل و الندرونات بود و در آخرین VAS در این گروه به 97/0 ± 12/2 رسید که نشان داد شدت کمر درد در این گروه کاهش بیش‌تری داشته است. در مجموع در هر سه گروه شدت کمر درد به طور معنی‌داری کاهش داشته است (0001/0> P). فراوانی موارد عدم فیوژن در گروه کنترل (۱۶ درصد) نسبت به گروه ویتامین D (۱۲ درصد) و آلندرونات (۸ درصد) بیش‌تر بود (900/0=P).
استنتاج: استفاده از مکمل ویتامین D و آلندرونات موجب بهبود اندکی در میزان فیوژن لومبوساکرال شد. بررسی اثربخشی درمان ترکیبی آلندرونات و ویتامین D بر روی شدت درد و فیوژن در این بیماران نتایج را روشن‌تر می‌کند.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 2N20180826040869IRCT
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
جراحي مغز و اعصاب
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |