دوره 31، شماره 197 - ( خرداد 1400 )
جلد 31 شماره 197 صفحات 131-123 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1546 مشاهده)
سابقه و هدف: تقریباً در 50 تا 60 درصد بیماران مبتلا به سرطان، از پرتودرمانی به عنوان بخشی از فرآیند درمان استفاده می‌گردد. در پرتودرمانی سرطان پروستات، حجم وسیعی از لگن مورد تابش قرار می‌گیرد و در نتیجه حفظ ارگان‌های حساس اطراف ناحیه درمانی مانند رکتوم و مثانه ضروری می‌باشد. این مطالعه جهت ارزیابی دز رسیده به استخوان فمور، رکتوم و مثانه انجام شد
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تحلیلی، تعداد 50 بیمار مبتلا به سرطان پروستات با میانگین سنی 52 سال که در سال 1397 به مرکز پرتودرمانی بیمارستان امام خمینی(ره) ساری مراجعه نمودند، انتخاب شدند و برای هر یک از بیماران، دو طرح درمان (باکس و "چهار فیلد مورب") طراحی و دز کلی 7200 سانتی‌گری و انرژی باریکه 15 مگالکترون ولت برای آن‌ها منظور شد. در مطالعه حاضر به منظور ارزیابی و تجزیه و تحلیل نتایج دو طرح درمان، از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری Paired-T Test استفاده گردید
یافته‌ها: نتایج نشان داد که استفاده از انرژی ۱۵ مگاالکترون ولت برای تابش ناحیه لگن با به کارگیری 4 میدان باکس (طرح درمان رایج) منجر به بیشینه یکنواختی و همگنی دز در بافت تحت تابش می‌انجامد.همچنین استفاده از انرژی ۱۵ مگاولت برای تابش کل لگن و به‌کارگیری ۴ میدان تابشی با چینش مورب میدان‌ها، منجر به کاهش میانگین دز رسیده به سر استخوان ران می‌گردد.
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده تأثیر قابل توجه انتخاب مناسب طرح درمان بر چگونگی توزیع دز در بافت تومورال و همچنین دز رسیده به بافت‌های در معرض خطر در پرتودرمانی سرطان پروستات می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تحلیلی، تعداد 50 بیمار مبتلا به سرطان پروستات با میانگین سنی 52 سال که در سال 1397 به مرکز پرتودرمانی بیمارستان امام خمینی(ره) ساری مراجعه نمودند، انتخاب شدند و برای هر یک از بیماران، دو طرح درمان (باکس و "چهار فیلد مورب") طراحی و دز کلی 7200 سانتی‌گری و انرژی باریکه 15 مگالکترون ولت برای آن‌ها منظور شد. در مطالعه حاضر به منظور ارزیابی و تجزیه و تحلیل نتایج دو طرح درمان، از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری Paired-T Test استفاده گردید
یافته‌ها: نتایج نشان داد که استفاده از انرژی ۱۵ مگاالکترون ولت برای تابش ناحیه لگن با به کارگیری 4 میدان باکس (طرح درمان رایج) منجر به بیشینه یکنواختی و همگنی دز در بافت تحت تابش می‌انجامد.همچنین استفاده از انرژی ۱۵ مگاولت برای تابش کل لگن و به‌کارگیری ۴ میدان تابشی با چینش مورب میدان‌ها، منجر به کاهش میانگین دز رسیده به سر استخوان ران می‌گردد.
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده تأثیر قابل توجه انتخاب مناسب طرح درمان بر چگونگی توزیع دز در بافت تومورال و همچنین دز رسیده به بافت‌های در معرض خطر در پرتودرمانی سرطان پروستات می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
رادیوتراپی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |