دوره 31، شماره 200 - ( شهریور 1400 )
جلد 31 شماره 200 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فیروزه عسکری 
، محمد آزادبخت ، صبا غلامی ، فاطمه اکبری ، فاطمه شکی ، کیومرث نوروزپور ، ملوس نادری ، مریم سلمانی سراجی
، محمد آزادبخت ، صبا غلامی ، فاطمه اکبری ، فاطمه شکی ، کیومرث نوروزپور ، ملوس نادری ، مریم سلمانی سراجی
چکیده: (1660 مشاهده)
سابقه و هدف: آب مروارید(کاتاراکت) یک بیماری شایع در جوامع است و استرس اکسیداتیو مهم‌ترین عامل ایجاد آن می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر محافظتی سه گیاه آمله، اگیرترکی و مامیران در برابر آب مروارید در رت با توجه به خواص آنتی‌اکسیدانتی این گیاهان است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 30 نوزاد رت 10-8 روزه انتخاب و به 5 گروه تقسیم شدند. گروه 1 (گروه کنترل) نرمال سالین در روز 10 بعد از تولد دریافت کرد و به گروه 2، 3، 4 و 5 برای القای کاتاراکت نابالغ، µmole/kg 30 به صورت زیرجلدی محلول سلنیت سدیم تزریق شد. گروه2 (گروه بیمار) تنها تک دوز سلنیت سدیم دریافت کردند. سپس گروه3 و4 و5 به صورت روزانه از روز 9 تا12 پس از تولد به ترتیب با تزریق داخل صفاقی mg/kg 400عصاره سه گیاه مامیران، آمله، اگیرترکی تحت درمان قرار گرفتند. در روز 17، لنز رت‌ها بررسی مورفولوژی شد و در روز 30 تولد، رت‌ها بیهوش و لنز آن‌ها خارج شد و محتوای گلوتایتون و مالون دی‌آلدهید بافت عدسی اندازه‌گیری شد. همچنین تست DPPH و محتوای فلاوونوئیدی روی عصاره‌های این گیاهان انجام گرفت.
یافته‌ها: به ترتیب آمله، مامیران و اگیرترکی بیش‌ترین میزان ترکیبات آنتی‌اکسیدانتی، سطح گلوتاتیون در بافت عدسی و کاهش درجه کاتاراکت و بیش‌ترین محافظت چشمی نسبت به گروه سلنیت سدیم را داشتند. از نظر محتوای مالون دی‌آلدهید، گیاهان آمله، اگیرترکی و مامیران به ترتیب کم‌ترین میزان را بعد از گروه کنترل نرمال سالین داشتند.
استنتاج: گیاه آمله به‌طور چشمگیری باعث بهبود آب مروارید در مدل حیوانی رت می‌شود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 30 نوزاد رت 10-8 روزه انتخاب و به 5 گروه تقسیم شدند. گروه 1 (گروه کنترل) نرمال سالین در روز 10 بعد از تولد دریافت کرد و به گروه 2، 3، 4 و 5 برای القای کاتاراکت نابالغ، µmole/kg 30 به صورت زیرجلدی محلول سلنیت سدیم تزریق شد. گروه2 (گروه بیمار) تنها تک دوز سلنیت سدیم دریافت کردند. سپس گروه3 و4 و5 به صورت روزانه از روز 9 تا12 پس از تولد به ترتیب با تزریق داخل صفاقی mg/kg 400عصاره سه گیاه مامیران، آمله، اگیرترکی تحت درمان قرار گرفتند. در روز 17، لنز رت‌ها بررسی مورفولوژی شد و در روز 30 تولد، رت‌ها بیهوش و لنز آن‌ها خارج شد و محتوای گلوتایتون و مالون دی‌آلدهید بافت عدسی اندازه‌گیری شد. همچنین تست DPPH و محتوای فلاوونوئیدی روی عصاره‌های این گیاهان انجام گرفت.
یافته‌ها: به ترتیب آمله، مامیران و اگیرترکی بیش‌ترین میزان ترکیبات آنتی‌اکسیدانتی، سطح گلوتاتیون در بافت عدسی و کاهش درجه کاتاراکت و بیش‌ترین محافظت چشمی نسبت به گروه سلنیت سدیم را داشتند. از نظر محتوای مالون دی‌آلدهید، گیاهان آمله، اگیرترکی و مامیران به ترتیب کم‌ترین میزان را بعد از گروه کنترل نرمال سالین داشتند.
استنتاج: گیاه آمله به‌طور چشمگیری باعث بهبود آب مروارید در مدل حیوانی رت می‌شود.
واژه‌های کلیدی: کاتاراکت، استرس اکسیداتیو، مامیران، آمله، اگیر ترکی، گلوتاتیون، مالون دی‌آلدهید، فلاونوئید، آنتی‌اکسیدانت
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فارماکوگنوزی(تهیه دارو از منابع طبیعی)
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |