دوره 31، شماره 196 - ( اردیبهشت 1400 )
جلد 31 شماره 196 صفحات 81-71 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1408 مشاهده)
سابقه و هدف: بیمارستان‌ها از ارکان حیاتی نظام سلامت در پاسخ به مخاطرات بیولوژیک هستند. آمادگی بیمارستان در اپیدمی‌ها فرآیند پویا، پیچیده و چند بعدی می‌باشد و به معنای ظرفیت‌ها و قابلیت‌های توسعه یافته بیمارستان در پیش‌بینی، کاهش اثرات، مقاومت، پاسخ و بازیابی در مواجهه با رویداد بیولوژیک است. هدف از این مطالعه بررسی میزان آمادگی عملیاتی بیمارستان‌های استان مازندران در پاسخ به همه‌گیری بیماری کووید19 در سال 1399 بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی-تحلیلی در فروردین ماه 1399 و با استفاده از ابزار استاندارد ترجمه شده سازمان جهانی بهداشت منطقه آمریکا (پاهو2019) انجام پذیرفت. چک لیست مشتمل بر 10 مولفه به ترتیب شامل فرماندهی و کنترل(7 سنجه(، هماهنگی(2سنجه(، اطلاعات(2 سنجه(، لجستیک(7 سنجه(، اداری و مالی(1 سنجه(، شناسایی سریع(3 سنجه)، تشخیص(3 سنجه)، ایزولاسیون(3 سنجه)، مدیریت موارد(4 سنجه(، پیشگیری و کنترل عفونت(10 سنجه( بوده است. جهت تحلیل آماری از روش‌های آماری توصیفی و مقایسه میانگین‌ها از آزمون کروسیکال والیس و از SPSS نسخه 18 استفاده شد.
یافته‌ها: از 39 بیمارستان استان، 26 بیمارستان دانشگاهی، 4 بیمارستان تامین اجتماعی و 9 بیمارستان خصوصی بودند. بیمارستان‌های تامین اجتماعی بالاترین سطح آمادگی(میانگین 82 از 84)، بیمارستان‌های دانشگاهی در رتبه دوم (میانگین امتیاز 72/72 از 84) و بیمارستان‌های خصوصی در رتبه سوم (میانگین امتیاز 5/72 از 84) را کسب کردند. با توجه به مجموع امتیازات، آمادگی عملیاتی بیمارستان‌ها در سطح خوب قرار گرفت.
استنتاج: آمادگی عملیاتی بیمارستان‌های استان مازندران در مواجهه با همه‌گیری کووید19 در سطح خوبی قرار داشت. به جهت مزمن و طولانی شدن همه‌گیری و مشخص نبودن مدت زمان خاتمه آن، پایش و نظارت بر اجزای کلیدی جهت استمرار این آمادگی بسیار ضروری می‌باشد.
مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی-تحلیلی در فروردین ماه 1399 و با استفاده از ابزار استاندارد ترجمه شده سازمان جهانی بهداشت منطقه آمریکا (پاهو2019) انجام پذیرفت. چک لیست مشتمل بر 10 مولفه به ترتیب شامل فرماندهی و کنترل(7 سنجه(، هماهنگی(2سنجه(، اطلاعات(2 سنجه(، لجستیک(7 سنجه(، اداری و مالی(1 سنجه(، شناسایی سریع(3 سنجه)، تشخیص(3 سنجه)، ایزولاسیون(3 سنجه)، مدیریت موارد(4 سنجه(، پیشگیری و کنترل عفونت(10 سنجه( بوده است. جهت تحلیل آماری از روش‌های آماری توصیفی و مقایسه میانگین‌ها از آزمون کروسیکال والیس و از SPSS نسخه 18 استفاده شد.
یافته‌ها: از 39 بیمارستان استان، 26 بیمارستان دانشگاهی، 4 بیمارستان تامین اجتماعی و 9 بیمارستان خصوصی بودند. بیمارستان‌های تامین اجتماعی بالاترین سطح آمادگی(میانگین 82 از 84)، بیمارستان‌های دانشگاهی در رتبه دوم (میانگین امتیاز 72/72 از 84) و بیمارستان‌های خصوصی در رتبه سوم (میانگین امتیاز 5/72 از 84) را کسب کردند. با توجه به مجموع امتیازات، آمادگی عملیاتی بیمارستان‌ها در سطح خوب قرار گرفت.
استنتاج: آمادگی عملیاتی بیمارستان‌های استان مازندران در مواجهه با همه‌گیری کووید19 در سطح خوبی قرار داشت. به جهت مزمن و طولانی شدن همه‌گیری و مشخص نبودن مدت زمان خاتمه آن، پایش و نظارت بر اجزای کلیدی جهت استمرار این آمادگی بسیار ضروری می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
طب اورژانس
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |