دوره 31، شماره 197 - ( خرداد 1400 )
جلد 31 شماره 197 صفحات 64-55 |
برگشت به فهرست نسخه ها
غلام رضا پرتوی 
، سلمان غفاری ، رضا علی محمدپور ، زهرا مدنی ، هانیه ادیب ، علی اکبر محمودی ، رضا دریجانی
، سلمان غفاری ، رضا علی محمدپور ، زهرا مدنی ، هانیه ادیب ، علی اکبر محمودی ، رضا دریجانی
چکیده: (1458 مشاهده)
سابقه و هدف: تقریبا نیمی از دردهای غیر اختصاصی زانو به سندرم درد پاتلوفمورال (PFPS) نسبت داده می‌شود. تاکنون اثرات انواع متفاوت درمان‌های ترکیبی با تمرینات ورزشی و نواربندی و بهینه نمودن متغیرهای تمرینی در آن مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی ترکیب تمرین‌های ورزشی قدرتی کوادریسپس، کششی همسترینگ و نواربندی بر درد و پیامد های عملکردی PFPS انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده تعداد۶۰ بیمار مرد ۲۰تا50 سال مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال انتخاب شده و به صورت تصادفی در چهار گروه درمان ترکیبی به مدت 8 هفته جای گرفتند. گروه‌ها شامل 1) ورزش قدرتی کوادریسپس و نواربندی، 2) ورزش کششی همسترینگ و نواربندی،3) ورزش قدرتی کوادریسپس و ورزش کششی همسترینگ،4) ورزش قدرتی کوادریسپس، کششی همسترینگ و نواربندی بود. ارزیابی درد و پیامدهای عملکردی قبل و بلافاصله بعد از درمان با استفاده از مقیاسVAS، مقیاسKOOS و تست6MWT ارزیابی شدند. داده‌های مطالعه با نرم‌افزار آماری SPSS20 آنالیز شدند.
یافته‌ها: در تمامی گروه‌ها، پس از درمان نسبت به ابتدای مطالعه، کاهش معنادار میانگین نمرات VAS و افزایش معنادار میانگین نمرات KOOS وتست6MWT یافت شد. البته افزایش نمره تست 6MWT در گروه چهارم معنادار نبود.
استنتاج: ترکیب آموزش ورزش قدرتی کوادریسپس و کششی همسترینگ موجب بهبود بیماری در هر چهار گروه شد. همچنین با توجه به عدم تفاوت معنادار در نتایج این چهار گروه، به نظر می رسد که ترکیب دو روش درمانی اثری مشابه ترکیب سه روش درمانی دارد.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 2N20140708018409IRCT
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده تعداد۶۰ بیمار مرد ۲۰تا50 سال مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال انتخاب شده و به صورت تصادفی در چهار گروه درمان ترکیبی به مدت 8 هفته جای گرفتند. گروه‌ها شامل 1) ورزش قدرتی کوادریسپس و نواربندی، 2) ورزش کششی همسترینگ و نواربندی،3) ورزش قدرتی کوادریسپس و ورزش کششی همسترینگ،4) ورزش قدرتی کوادریسپس، کششی همسترینگ و نواربندی بود. ارزیابی درد و پیامدهای عملکردی قبل و بلافاصله بعد از درمان با استفاده از مقیاسVAS، مقیاسKOOS و تست6MWT ارزیابی شدند. داده‌های مطالعه با نرم‌افزار آماری SPSS20 آنالیز شدند.
یافته‌ها: در تمامی گروه‌ها، پس از درمان نسبت به ابتدای مطالعه، کاهش معنادار میانگین نمرات VAS و افزایش معنادار میانگین نمرات KOOS وتست6MWT یافت شد. البته افزایش نمره تست 6MWT در گروه چهارم معنادار نبود.
استنتاج: ترکیب آموزش ورزش قدرتی کوادریسپس و کششی همسترینگ موجب بهبود بیماری در هر چهار گروه شد. همچنین با توجه به عدم تفاوت معنادار در نتایج این چهار گروه، به نظر می رسد که ترکیب دو روش درمانی اثری مشابه ترکیب سه روش درمانی دارد.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 2N20140708018409IRCT
واژه‌های کلیدی: سندرم درد پاتلوفمورال، نواربندی، ورزش قدرتی کوادریسپس، ورزش کششی همسترینگ، کارآزمایی بالینی
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
طب ورزشی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |