سابقه و هدف: پنومونی ناشی از ونتیلاتور شایع‌ترین عفونت بیمارستانی در بیماران بخش‌های مراقبت‌های ویژه است. این مطالعه با هدف مقایسه جرم‌های شایع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در دو گروه کودکان و بزرگ‌سالان در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان باهنر کرمان در سال 1397 انجام شد.
مواد و روش‌ها: پرونده 146 بیمار در دو گروه اطفال و بزرگ‌سالان در بخش مراقبت‌های ویژه در سیر بستری دچار پنومونی وابسته به ونتیلاتور شدند، به‌صورت مقطعی بررسی شد. از بیماران نمونه برونکوآلوئولار لاواز گرفته شد و ازلحاظ وجود باکتری عامل بررسی شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران در گروه اطفال و بزرگ‌سالان به ترتیب 5/5±2/11 و 3/19±8/53 سال بود (00/0P=). میانگین مدت ونتیلاسیون در گروه اطفال و بزرگ‌سالان به ترتیب 14/8±2/12 و 3/15±7/17 روز بود. میانگین فاصله زمانی ونتیلاسیون تا عفونت بین دو گروه تفاوت آماری معناداری نداشت (1/0P=). میانگین مدت بستری اطفال مبتلا به پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بخش مراقبت های ویژه (5/20±5/27 روز) کمتر از بزرگسالان (4/23±7/40 روز) بود (00/0P=). آسینتوباکتر (%40) شایع‌ترین جرم در دو گروه سنی بود. اغلب بیماران در دو گروه اطفال و بزرگ‌سالان بهبود یافته و ترخیص شدند.
استنتاج: با توجه به جرم‌های مشابه در گروه سنی، درصورت وقوع علائم بالینی و آزمایشگاهی VAP، درمان آنتی‌بیوتیکی مشابهی را می­توان انتخاب کرد.

واژه‌های کلیدی: پنومونی وابسته به ونتیلاتور، گونه‌های آسینتوباکتر، کلبسیلا پنومونیه، استافیلوکوک آرئوس، پسودوموناس‌آئورژینوزا

متن کامل [PDF 463 kb]   (437 دریافت)