چکیده: (1545 مشاهده)
سابقه و هدف: استئوپروز یک بیماری اسکلتی عمومی است که با کاهش توده استخوانی در طی سالها، شکستگیهای استخوانی، کاهش مقاومت استخوان و در نتیجه افزایششکنندگی استخوان و استعداد شکستگی توصیف میشود. متاسفانه تاکنون اثرات هورمون کلسیتونین بر استئوپروز در کشور ما مورد توجه قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین سطح سرمی کلسیتونین با استئوپروزیس در خانمهای 40 تا 70 سال در بیمارستان امام خمینی ساری میباشد.
مواد و روشها: این پژوهش مطالعهای مقطعی بوده است که با هدف بررسی ارتباط بین سطح سرمی کلسیتونین با استئوپروز در خانمهای ۴۰ تا ۷۰ ساله، به صورت سرشماری، مراجعهکننده به بیمارستان امام خمینی(ره) ساری/ کلینیک ارتوپدی در طی سال 1398 صورت گرفت. تعداد 29 خانم با سن ۴۰ تا ۷۰ ساله مبتلا به استئوپروز که بر مبنای انجام آزمایش تراکم سنجی استخوان (دنسیتومتری) و اخذ رضایت وارد مطالعه شدند. بیماران طبق تعریف به سه گروه طبیعی، استئوپنیک و استئوپروز تقسیم شدند و میانگین سطح سرمی کلسیم، فسفر و کلسیتونین در این بیماران اندازهگیری شد. اطلاعات توسط نرمافزار SPSS ورژن 23 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: تعداد 29 بیمار شامل 8 بیمار طبیعی، 10 بیمار استئوپنیک و 11 بیمار استئوپروتیک وارد مطالعه شدند. میانگین سطح سرمی کلسیتونین در سه گروه طبیعی، استئوپنیک و استئوپروتیک بهترتیب 58/1 ± 43/0، 04/2 ± 64/0 و 59/3 ± 08/1 اندازهگیری شد. ارتباط معنیداری بین سطح سرمی کلسیم، فسفر و کلسیتونین با استوپروزیس یافت نشد (05/0> P).
استنتاج: در بررسی نتایج نشان داده شد که ارتباطی بین سطح سرمی کلسیم و فسفر در بین سه گروه بیماران وجود ندارد که بدان معنی است بدن حتی با وجود استئوپروز شدید هم سطح سرمی این املاح را در حد طبیعی نگهمیدارد و با انجام آزمایشات تعیین سطح سرمی کلسیم و فسفر نمیتوان در مورد وضعیت دانسیته استخوانی به هیچ وجه اظهار نظر کرد.