دوره 31، شماره 195 - ( فروردین 1400 )
جلد 31 شماره 195 صفحات 173-156 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2513 مشاهده)
سابقه و هدف: اگر چه شیوع جهانی اختلالات عصبی مانند بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر، هانتینگتون و مولتیپل اسکلروزیس به‌طور پیوسته در حال افزایش است، اما هنوز انتقال موثر مولکول‌های دارویی در مقادیر درمانی به سیستم عصبی مرکزی وجود ندارد. سد خونی مغزی مهم‌ترین مانع ورود داروها به مغز محسوب می‌شود. در مطالعات اخیر، انتقال داروها از راه بینی به مغز به عنوان یک روش قابل اعتماد برای عبور دارو از سد خونی مغزی برای درمان بیماری‌های عصبی معرفی شده است. مسیر داخل بینی برای رساندن دارو به مغز با کمک فرمولاسیون‌های جدید نانو به طور مکرر در مدل‌های پیش بالینی مورد بررسی قرار گرفته است. در میان حامل‌های مختلفی که برای انتقال داروها از راه بینی استفاده می‌شود، کیتوزان به دلیل عامل موثر در تعدیل میزان بار سطح داروها کاربرد زیادی دارد. از ویژگی‌های کلیدی انتقال دارو از راه بینی می‌توان به آسان بودن روش تجویز دارو، مدت زمان ماندگاری بیش‌تر در سطح مخاط بینی، افزایش نفوذ داروها از طریق اپیتلیال بینی و کاهش متابولیسم دارو اشاره کرد. در مطالعه مروری حاضر، فرمولاسیون‌های جدید نانو برای انتقال دارو از طریق بینی به مغز برای درمان اختلالات عصبی مهم، مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعات پیش بالینی، انتقال دارو به مغز با کمک تکنیک‌های جدید انتقال از بینی موثرتر و هدفمندتر توصیف شده‌اند. با این وجود مطالعات پیش بالینی بیش‌تری برای تایید عدم سمیت و تاثیرات مفید آن‌ها مورد نیاز است تا بتوانند به راحتی در کلینیک مورد استفاده قرار گیرند.
واژه‌های کلیدی: اختلالات عصبی، بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر، هانتینگتون، مولتیپل اسکلروزیس، انتقال داخل بینی، سد خونی- مغزی، نانوذره، لیپوزوم
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
فارماکولوژی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |