دوره 31، شماره 198 - ( تیر 1400 )                   جلد 31 شماره 198 صفحات 118-109 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (1606 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-19)یک بیماری عفونی است که در آن، 5-1درصد موارد ابتلا منجر به مرگ می‌شود. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سلامت معنوی و اثرات سوگ در خانواده متوفیان ناشی از کووید-19 انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 312 نفر از اعضای خانواده متوفیان به علت کووید-19 در فاصله فروردین تا شهریور ماه سال 1399 در شهر مشهد انجام شد. نمونهگیری به صورت غیرتصادفی بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه تجربه سوگ (GEQ-34) بارت و اسکات و پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون به صورت آنلاین جمع‌آوری شد. داده‌ها با آزمون توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: از 7 بعد تجربه سوگ، براساس نمره استاندارد شده، بیش‌ترین نمره مربوط به بعد بدنامی یا استیگما (54/0±89/3)، سپس بعد تلاش برای توجیه و کنار آمدن با فقدان متوفی (43/0±49/3) و بعد از آن بعد قضاوت شخص یا دیگران در مورد دلیل فوت (37/0±23/3) بود. بیش‌ترین ارتباط سلامت معنوی بر کاهش آثار سوگ به‌ترتیب در ابعاد خجالت و شرمندگی (593/0- =r)، احساس گناه (566/0- =r) و احساس ترک شدن (535/0- =r) بود.
استنتاج: تجربه سوگ نابهنجار در خانواده متوفیان ناشی از کووید-19 شایع بود و این اختلال میتواند بر سلامت جسمی، اجتماعی و عملکرد فرد تاثیر منفی داشته باشد، بایستی از طریق حمایت اجتماعی و تقویت سلامت معنوی در کاهش آثار سوگ بازماندگان تلاش نمود.
متن کامل [PDF 734 kb]   (746 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: روانپزشکی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.