دوره 32، شماره 214 - ( آبان 1401 )
جلد 32 شماره 214 صفحات 89-77 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (586 مشاهده)
سابقه و هدف: در این مطالعه، میکروکپسولاسیون اسیدهای چرب امگا-3 به همراه باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم در کوآسروای حاصل از برهمکنش الکترواستاتیک در سه فرمولاسیون بیوپلیمری مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: به‌منظور بررسی تأثیر جنس دیواره از سه فرمولاسیون ژلاتین- صمغ عربی، ژلاتین- کیتوزان و صمغ عربی- کیتوزان استفاده شد، هم‌چنین تاثیر نسبت مواد دیواره به هسته در سه سطح 2:1، 3:1 و 4:1 و دور هموژنایزر در دو سطح 3500 و rpm 7000 بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تیمار 12، بالاترین مقدار بازدهی (19/0 ± 26/96) را دارد که در آن مخلوط بیوپلیمر که حاوی ژلاتین-کیتوزان بود، درصد بالایی از امگا-3 را احاطه کرده در حالی که مقدار امگا-3 که در سطح کپسول حضور دارد، بسیار کم است. تیمار 6 که حاوی مواد دیواره ژلاتین و صمغ عربی بود، قابلیت بالایی برای احاطه باکتری دارد و در مقایسه با باکتریهای آزاد هنگامی که در شرایط شبیه سازی شده معده قرار گرفت نرخ مرگ و میر باکتری در آن کم‌تر بود. بهعلاوه بعد از قرار گرفتن در شرایط شبیه سازی شده روده تعداد باکتریها بعد از گذشت 120 دقیقه افزایش یافت که این امر نشان میدهد کپسول در شرایط قلیایی روده به خوبی ترکیبات خود را آزاد کرده است.
استنتاج: در نتیجه، استفاده از تکنیک کوآسرواسیون مرکب با استفاده از بیوپلیمرهای ژلاتین ماهی، کیتوزان و صمغ عربی به‌عنوان مواد دیواره، می‌تواند کپسولهای حاوی امگا-3 و باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم در اندازه‌های میکرومتری تولید کند و می‌تواند نقش محافظتی برای جلوگیری از اکسیداسیون این ترکیبات داشته باشد.
مواد و روش‌ها: به‌منظور بررسی تأثیر جنس دیواره از سه فرمولاسیون ژلاتین- صمغ عربی، ژلاتین- کیتوزان و صمغ عربی- کیتوزان استفاده شد، هم‌چنین تاثیر نسبت مواد دیواره به هسته در سه سطح 2:1، 3:1 و 4:1 و دور هموژنایزر در دو سطح 3500 و rpm 7000 بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تیمار 12، بالاترین مقدار بازدهی (19/0 ± 26/96) را دارد که در آن مخلوط بیوپلیمر که حاوی ژلاتین-کیتوزان بود، درصد بالایی از امگا-3 را احاطه کرده در حالی که مقدار امگا-3 که در سطح کپسول حضور دارد، بسیار کم است. تیمار 6 که حاوی مواد دیواره ژلاتین و صمغ عربی بود، قابلیت بالایی برای احاطه باکتری دارد و در مقایسه با باکتریهای آزاد هنگامی که در شرایط شبیه سازی شده معده قرار گرفت نرخ مرگ و میر باکتری در آن کم‌تر بود. بهعلاوه بعد از قرار گرفتن در شرایط شبیه سازی شده روده تعداد باکتریها بعد از گذشت 120 دقیقه افزایش یافت که این امر نشان میدهد کپسول در شرایط قلیایی روده به خوبی ترکیبات خود را آزاد کرده است.
استنتاج: در نتیجه، استفاده از تکنیک کوآسرواسیون مرکب با استفاده از بیوپلیمرهای ژلاتین ماهی، کیتوزان و صمغ عربی به‌عنوان مواد دیواره، می‌تواند کپسولهای حاوی امگا-3 و باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم در اندازه‌های میکرومتری تولید کند و می‌تواند نقش محافظتی برای جلوگیری از اکسیداسیون این ترکیبات داشته باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ميکروبيولوژي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |