دوره 32، شماره 209 - ( خرداد 1401 )
جلد 32 شماره 209 صفحات 193-186 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (962 مشاهده)
سابقه و هدف: کیفیت زندگی پایین و عوارض ناشی از بالا بودن قندخون از جمله مشکلات بیماران مبتلا به دیابت است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش بیمار محور و خانواده محور بر کیفیت زندگی و هموگلوبین گلیگوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، جامعه پژوهش شامل بیماران دیابتی عضو کلینیک دیابت شهر رفسنجان بود. حجم نمونه 120 نفر بود که به روش تصادفی کمینه سازی در سه گروه مداخله بیمار محور، مداخله خانواده محور و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله خانواده محور و بیمار محور در 12 جلسه آموزشی یک ساعته شرکت نمودند و گروه کنترل مراقبت های روتین را دریافت نمودند. در گروه مداخله خانواده محور علاوه بر بیمار یکی از اعضای خانواده هم در جلسات آموزشی حضور داشتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 و آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله بود که قبل از مداخله و12 هفته بعد تکمیل شد.
یافته‌ها: براساس نتایج، بین میانگین هموگلوبین گلیکوزیله و کیفیت زندگی سه گروه اختلاف آماری معناداری وجود نداشت(0/05<P). بعد از مداخله، بین سه گروه از نظر میانگین و انحراف‌معیار کیفیت زندگی اختلاف معنی‌دار وجود داشت(0/001P= ). اما میانگین هموگلوبین گلیکوزیله بین سه گروه بعد از مداخله تفاوت معناداری نداشت (0/187=P).
استنتاج: اجرای برنامه آموزشی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و خانواده‌های آنان می‌تواند باعث بهبود کیفیت زندگی در این افراد گردد، لذا اجرای چنین برنامه‌هایی به پرستاران پیشنهاد می‌شود.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 5N20150713023190IRCT
مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، جامعه پژوهش شامل بیماران دیابتی عضو کلینیک دیابت شهر رفسنجان بود. حجم نمونه 120 نفر بود که به روش تصادفی کمینه سازی در سه گروه مداخله بیمار محور، مداخله خانواده محور و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله خانواده محور و بیمار محور در 12 جلسه آموزشی یک ساعته شرکت نمودند و گروه کنترل مراقبت های روتین را دریافت نمودند. در گروه مداخله خانواده محور علاوه بر بیمار یکی از اعضای خانواده هم در جلسات آموزشی حضور داشتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 و آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله بود که قبل از مداخله و12 هفته بعد تکمیل شد.
یافته‌ها: براساس نتایج، بین میانگین هموگلوبین گلیکوزیله و کیفیت زندگی سه گروه اختلاف آماری معناداری وجود نداشت(0/05<P). بعد از مداخله، بین سه گروه از نظر میانگین و انحراف‌معیار کیفیت زندگی اختلاف معنی‌دار وجود داشت(0/001P= ). اما میانگین هموگلوبین گلیکوزیله بین سه گروه بعد از مداخله تفاوت معناداری نداشت (0/187=P).
استنتاج: اجرای برنامه آموزشی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و خانواده‌های آنان می‌تواند باعث بهبود کیفیت زندگی در این افراد گردد، لذا اجرای چنین برنامه‌هایی به پرستاران پیشنهاد می‌شود.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 5N20150713023190IRCT
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
پرستاری
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |