چکیده: (684 مشاهده)
سابقه و هدف: آلیسین دارای طیف گستردهای از عملکردهای دارویی است که همه آنها را میتوان در فعالیتهای ضد التهابی، آنتیاکسیدانی، ضدقارچی و ضدتومور نشان داد، لذا در این مطالعه نقش محافظت نورونی آلیسین در فرایند ضربه مغزی منتشر در موش صحرایی و همچنین تاثیر آن بر روی میزان اینترلوکینها و تغییرات هیستولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه مداخله ای تجربی، 56 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار پس از القای بیهوشی و کانولگذاری در نای، تحت ضربه مغزی کنترل شده منتشر به روش مار مارو قرار گرفتند و 30 دقیقه بعد به رتها داروی آلیسین با دوزهای مختلف به صورت داخل صفاقی تزریق شد. در زمانهای قبل از ضربه، بلافاصله پس از به هوش آمدن پس از القای ضربه، 24، 48 و 72 ساعت بعد از ضربه Veterinary Coma Scale و تستهای حرکتی و تعادلی Beam Walk و Beam Balance از رتها گرفته و ثبت شد.
یافتهها: آلیسین در دوزهای 25 و 50 mg/kg می تواند اختلاف موارد ذکرشده را نسبت به گروه کنترل (Sham و Intact) کمتر کند (0/001>P). لازم به ذکر است آلیسین در دوز 25 mg/kg موثرتر بوده است (0/0001>P).
استنتاج: براساس این مطالعه میتوان دریافت که آلیسین دارای اثرات محافظت نورونی در مغز بود و توانسته بر روی پیامدهای ناشی از ضربه مغزی اثر بگذارد و همچنین میتواند موجب کاهش ادم مغزی، تسریع در بهبود وضعیت سد خونی- مغزی و نمرات نورولوژیکی و تعادلی شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي