دوره 32، شماره 216 - ( دی 1401 )
جلد 32 شماره 216 صفحات 60-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (818 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از دلایل مهم ایجاد کننده ناباروری استرس اکسیداتیو است. پراکسیدهیدروژن به دلیل داشتن رادیکال آزاد تاثیر نامطلوبی بر دستگاه تولیدمثلی مردانه دارد. از آن‌جاکه اسپیرولینا و فایکوسیانین دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی هستند، می‌توانند استرس اکسیداتیو را تعدیل نمایند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی به شش گروه شامل گروه آب و غذای معمولی، گروه محلول mg/kg300 فایکوسیانین، گروهmg/kg 500 اسپیرولینا، گروه محلول 0/5 درصد پراکسید هیدروژن، گروه پراکسیدهیدروژن در آب آشامیدنی (0/5درصد) و mg/kg300 فایکوسیانین، گروه پراکسید هیدروژن در آب آشامیدنی (0/5درصد) و mg/kg 500 اسپیرولینا تقسیم شدند. توزین و تشریح بیضه‌ها جهت مطالعه بافت شناسی و ارزیابی اسپرم انجام شد.
یافته‌ها: تجویز پراکسید هیدروژن دارای اثرات منفی بر بافت بیضه بود به‌طوری‌که منجر به کاهش معنی‌دار (0/05(P< تعداد اسپرم‌ها، تحرک و مورفولوژی طبیعی اسپرم‌ها نسبت به گروه کنترل (Cnt) شده و مرگ و میر اسپرم‌ها را افزایش داد. از طرف دیگر، فایکوسیانین و جلبک اسپیرولینا سبب بهبود عملکرد بافت بیضه شدند به‌طوری‌که بهبود وضعیت تحرک اسپرم، مورفولوژی طبیعی و کاهش مرگ و میر اسپرم نسبت به تیمار پراکسید هیدروژن مشاهده شد. در همه پارامترها اثر محافظتی فایکوسیانین روی بافت بیضه بهتر از جلبک اسپیرولینا بود به‌طوری‌که در تیمار فیکوسیانین+پراکسید هیدروژن، تعداد اسپرم و تعداد سلول‌های بیضه فاقد اختلاف معنی‌دار با گروه کنترل بوده است(0/05(P<.
استنتاج: فایکوسیانین و جلبک اسپیرولینا با بهبود بعضی فاکتورها در ساختار بیضه و پارامترهای مایع سیمن اثرات مخرب پراکسید هیدروژن بر دستگاه تولید مثل موش صحرایی را کاهش می‌دهند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی به شش گروه شامل گروه آب و غذای معمولی، گروه محلول mg/kg300 فایکوسیانین، گروهmg/kg 500 اسپیرولینا، گروه محلول 0/5 درصد پراکسید هیدروژن، گروه پراکسیدهیدروژن در آب آشامیدنی (0/5درصد) و mg/kg300 فایکوسیانین، گروه پراکسید هیدروژن در آب آشامیدنی (0/5درصد) و mg/kg 500 اسپیرولینا تقسیم شدند. توزین و تشریح بیضه‌ها جهت مطالعه بافت شناسی و ارزیابی اسپرم انجام شد.
یافته‌ها: تجویز پراکسید هیدروژن دارای اثرات منفی بر بافت بیضه بود به‌طوری‌که منجر به کاهش معنی‌دار (0/05(P< تعداد اسپرم‌ها، تحرک و مورفولوژی طبیعی اسپرم‌ها نسبت به گروه کنترل (Cnt) شده و مرگ و میر اسپرم‌ها را افزایش داد. از طرف دیگر، فایکوسیانین و جلبک اسپیرولینا سبب بهبود عملکرد بافت بیضه شدند به‌طوری‌که بهبود وضعیت تحرک اسپرم، مورفولوژی طبیعی و کاهش مرگ و میر اسپرم نسبت به تیمار پراکسید هیدروژن مشاهده شد. در همه پارامترها اثر محافظتی فایکوسیانین روی بافت بیضه بهتر از جلبک اسپیرولینا بود به‌طوری‌که در تیمار فیکوسیانین+پراکسید هیدروژن، تعداد اسپرم و تعداد سلول‌های بیضه فاقد اختلاف معنی‌دار با گروه کنترل بوده است(0/05(P<.
استنتاج: فایکوسیانین و جلبک اسپیرولینا با بهبود بعضی فاکتورها در ساختار بیضه و پارامترهای مایع سیمن اثرات مخرب پراکسید هیدروژن بر دستگاه تولید مثل موش صحرایی را کاهش می‌دهند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بافت شناسي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |