چکیده: (1534 مشاهده)
سابقه و هدف: هیپوکسی، کاهش اکسیژن موجود در بافتهای بدن است که میتواند به اختلال در عملکرد بدن منجر شود. کوآنزیم Q و اسیدفولیک فعالیت آنتیاکسیدانی و آنتیایسکمی خوبی دارند، اما تا امروز گزارشی در خصوص فعالیت آنتیهیپوکسی این داروها بیان نشده است، لذا مطالعه حاضر جهت ارزیابی فعالیت آنتی هیپوکسی کوآنزیم Q و فولیک اسید در سه مدل مختلف هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی در موش سوری انجام شد.
مواد و روشها: اثر محافظتی دوزهای 25، 50 و mg/kg 100 از کوآنزیم Q و دوزهای 10، 20 و mg/kg 40 از اسیدفولیک در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با افزایش زمان بقاء در سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی در مقابل کنترل منفی (نرمال سالین) و کنترل مثبت (پروپرانولول mg/kg 30) بررسی شد. آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن تست نیومن کولز به منظور تعیین اختلاف بین میانگینها استفاده شد.
یافتهها: کوآنزیم Q در دوز mg/kg 25 در هیپوکسی گردش خونی و خفگی اثری مشابه پروپرانولول در افزایش میزان بقاء داشت(0/05<P). اسیدفولیک در مدل خونی و گردش خونی در دوز mg/kg 10 اثری مشابه پروپرانولول در افزایش میزان بقاء از خود نشان داد(0/05<P).
استنتاج: کوآنزیم Q و اسیدفولیک فعالیت محافظتی بهصورت افزایش زمان بقاء در تمامی مدلها از خود نشان دادند. بهخصوص کوآنزیم Q در مدل گردش خونی و خفگی و اسیدفولیک در مدل خونی و گردش خونی موجب افزایش زمان بقای موشها شدند. بهنظر میرسد این داروها پتانسیل خوبی برای استفاده در شرایط هیپوکسی را داشته باشند.
نوع مطالعه:
گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
سم شناسی