دوره 33، شماره 227 - ( آذر ماه 1402 )
جلد 33 شماره 227 صفحات 36-24 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد شکرزاده لموکی 
، محبوبه رحمتی ، الهه قره خانی ، روزبه زارع ، پارسا پورمحمدی ، شقایق آقاجان شاکری
، محبوبه رحمتی ، الهه قره خانی ، روزبه زارع ، پارسا پورمحمدی ، شقایق آقاجان شاکری
چکیده: (1399 مشاهده)
سابقه و هدف: سیلوستازول دارویی است که جهت درمان لنگش متناوب در بیماران مبتلا به بیماری‌های عروق محیطی استفاده می شود. مطالعات قبلی نشان داده است که این دارو یک مشتق اکسی‌کینولون با اثرات ضد ترومبوتیک، گشادکننده عروق، آنتی‌میتوژنیک و آنتی‌اکسیدانی است. سیلوستازول اثرات خود را از طریق مهار فعالیت فسفو دی استراز 3 و جلوگیری از تخریب cAMP اعمال می‌کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات محافظتی سیلوستازول در برابر سمیت سلولی و ژنتیکی ناشی از کربوپلاتین در سلول‌های نرمال ریه و لنفوسیت‌های خونی انسان انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، سلول‌های مورد مطالعه با غلظت‌های مختلف سیلوستازول (5، 25، 50 و 100 میکرومولار) با کربوپلاتین در دوز بهینه القا‌کنندگی سمیت (9/2 میکرومولار) پیش درمانی شدند. سمیت سلولی و سمیت ژنتیکی با استفاده از روش میکرونوکلئوس و MTT، مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه در نرم‌افزار Prism ورژن 8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: اثرات سیتوتوکسیک کربوپلاتین در انکوباسیون 48 ساعته با غلظت‌های 0/3، 1، 3، 10 و 30 میکرومولار به صورت وابسته به دوز مشخص شد. پیش درمانی سیلوستازول در غلظت‌های 25، 50 و 100 میکرومولار با کربوپلاتین 2/9 میکرومولار به‌طور قابل‌توجهی زنده‌مانی سلول‌های نرمال ریوی را در مقایسه با کربوپلاتین به تنهایی به‌عنوان گروه کنترل مثبت افزایش داد. به‌علاوه، سیلوستازول در غلظت‌های 50 و 100 میکرومولار اثرات محافظتی ژنتیکی خود را از طریق سنجش میکرونوکلئوس در برابر کربوپلاتین در غلظت IC50 در لنفوسیت‌های خونی نشان داد.
استنتاج: سیلوستازول با تعدیل سمیت سلولی و ژنتیکی ناشی از کربوپلاتین در سلول‌های نرمال ریوی (Beas-2B) و لنفوسیت‌های خون انسان، اثرات محافظتی قابل ملاحظه‌ای را از خود نشان داده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، سلول‌های مورد مطالعه با غلظت‌های مختلف سیلوستازول (5، 25، 50 و 100 میکرومولار) با کربوپلاتین در دوز بهینه القا‌کنندگی سمیت (9/2 میکرومولار) پیش درمانی شدند. سمیت سلولی و سمیت ژنتیکی با استفاده از روش میکرونوکلئوس و MTT، مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه در نرم‌افزار Prism ورژن 8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: اثرات سیتوتوکسیک کربوپلاتین در انکوباسیون 48 ساعته با غلظت‌های 0/3، 1، 3، 10 و 30 میکرومولار به صورت وابسته به دوز مشخص شد. پیش درمانی سیلوستازول در غلظت‌های 25، 50 و 100 میکرومولار با کربوپلاتین 2/9 میکرومولار به‌طور قابل‌توجهی زنده‌مانی سلول‌های نرمال ریوی را در مقایسه با کربوپلاتین به تنهایی به‌عنوان گروه کنترل مثبت افزایش داد. به‌علاوه، سیلوستازول در غلظت‌های 50 و 100 میکرومولار اثرات محافظتی ژنتیکی خود را از طریق سنجش میکرونوکلئوس در برابر کربوپلاتین در غلظت IC50 در لنفوسیت‌های خونی نشان داد.
استنتاج: سیلوستازول با تعدیل سمیت سلولی و ژنتیکی ناشی از کربوپلاتین در سلول‌های نرمال ریوی (Beas-2B) و لنفوسیت‌های خون انسان، اثرات محافظتی قابل ملاحظه‌ای را از خود نشان داده است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
سم شناسی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |