دوره 33، شماره 228 - ( دی 1402 )
جلد 33 شماره 228 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (718 مشاهده)
سابقه و هدف: کولیت اولسراتیو یک بیماری التهابی روده است که عواملی از قبیل استعداد ژنتیکی، فاکتورهای محیطی و عملکرد نامتناسب سیستم ایمنی مخاطی در پاسخ به فلور میکروبی روده در این بیماری دخیل هستند. پلاسمای غنی از پلاکت یکی از مشتقات حاصل از خون است که خاصیت ضد التهابی و بازسازی‌کننده سلولی دارد. مطالعه حاضر جهت بررسی اثر ضد التهابی پلاسمای غنی از پلاکت بر تظاهرات بالینی و التهابی در مدل تجربی کولیت اولسراتیو صورت پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، از موش های نر نژاد BALB/c استفاده شد که به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند که شامل، گروه سالم (کنترل منفی)، گروه کولیت بدون درمان (کنترل مثبت)، گروه کولیت دریافت‌کننده PRP و گروه کولیت دریافت‌کننده سولفاسالازین، است. کولیت با تزریق درون رکتومی 100 میکرولیتر اسید استیک 4 درصد در تمام حیوانات به جز گروه کنترل منفی ایجاد شد. برنامه درمانی پس از القای کولیت و ظهور علایم آغاز گردید. موش‌ها 15 روز پس از آخرین تزریق آسان کشی شدند و میزان معیار فعالیت بیماری و فاکتورهای التهابی بررسی گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که معیار فعالیت بیماری، شدت التهاب و هم‌چنین مقادیر MPO، NO، بیان و تولید سایتوکاین‌های IL-1β، IL-6 و TNF-α، بیان ژن‌های التهابی COX2 و iNOS در گروه‌های درمانی به نسبت گروه کولیت بدون درمان کاهش معناداری یافته است.
استنتاج: نتایج نشان داد که پلاسمای غنی از پلاکت دارای اثرات ضد التهابی مطلوبی در بیماری کولیت اولسراتیو بوده و بعد از ارزیابی‌های تکمیلی می‌تواند به عنوان یک درمان کمکی به همراه داروهای مورد مصرف در درمان بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو مورد استفاده قرار گیرد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، از موش های نر نژاد BALB/c استفاده شد که به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند که شامل، گروه سالم (کنترل منفی)، گروه کولیت بدون درمان (کنترل مثبت)، گروه کولیت دریافت‌کننده PRP و گروه کولیت دریافت‌کننده سولفاسالازین، است. کولیت با تزریق درون رکتومی 100 میکرولیتر اسید استیک 4 درصد در تمام حیوانات به جز گروه کنترل منفی ایجاد شد. برنامه درمانی پس از القای کولیت و ظهور علایم آغاز گردید. موش‌ها 15 روز پس از آخرین تزریق آسان کشی شدند و میزان معیار فعالیت بیماری و فاکتورهای التهابی بررسی گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که معیار فعالیت بیماری، شدت التهاب و هم‌چنین مقادیر MPO، NO، بیان و تولید سایتوکاین‌های IL-1β، IL-6 و TNF-α، بیان ژن‌های التهابی COX2 و iNOS در گروه‌های درمانی به نسبت گروه کولیت بدون درمان کاهش معناداری یافته است.
استنتاج: نتایج نشان داد که پلاسمای غنی از پلاکت دارای اثرات ضد التهابی مطلوبی در بیماری کولیت اولسراتیو بوده و بعد از ارزیابی‌های تکمیلی می‌تواند به عنوان یک درمان کمکی به همراه داروهای مورد مصرف در درمان بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
گوارش و کبد
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |