سابقه و هدف:‌ یکی از بهترین راه‌های سنجش میزان فعالیت یک نظام بهداشتی اندازه‌گیری شاخص‌های توصیه شده توسط WHO است. یکی از مهم‌ترین این شاخص‌ها در سلامت دندا‌ن‌ها شاخص DMFT است. هدف از این پژوهش تعیین تأثیر برنامه مدون آموزشی بر بهبود عملکرد مراقبتی و پوسیدگی و پلاک دندانی مادران باردار در شهر اراک می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مداخله‌ای تعداد 130 نفر از مادران باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اراک در دو گروه مداخله و شاهد ( هر کدام 65 نفر) تقسیم گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مشخصات دموگرافیک مادران، چک لیست ثبت شاخص DMFT و شاخص پلاک دندانی (PI) و هم‌چنین چک لیست مراقبت‌های بهداشت دهان و دندان مادران باردار بوده است که قبل از مداخله آموزشی، اطلاعات تکمیل و جمع‌آوری گردید. گروه مداخله برنامه آموزشی دریافت کردند. 3 ماه بعد از مداخله آموزشی در هر دو گروه شاهد و مداخله، معاینات دهان و دندان انجام شده و چک لیست‌ها تکمیل گردیدند. در نهایت داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین سن مادران باردار در گروه مداخله و شاهد به ترتیب5/3±1/27 و 3/4± 8/29 سال و میانگین DMFT به ترتیب 2/2±8/5 و 8/1±3/5 بوده است. بین میانگین DMFT مادران گروه مداخله در قبل و بعد از مداخله، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (115/0=p)، ولی در جهت کاهش شاخص پلاک دندانی اختلاف معنی دار بوده است (041/0=p). در دو گروه مداخله و شاهد بین میانگین نمره عملکرد مراقبت‌های بهداشت دهان و دندان در خصوص انجام مراقبت‌های بهداشت دهان و دندان در قبل و بعد از مداخله آموزشی، اختلاف معنی‌داری مشاهده شد (05/0>p). استنتاج: تدوین برنامه آموزش بهداشت دهان و دندان برای مادران باردار بسیار سودمند و اثربخش است. ضمن این که در اجرای این برنامه‌ها کنترل، پایش و پیگیری آموزشی توصیه می‌شود.

واژه‌های کلیدی: مراقبت‌های بهداشت دهان، مادران باردار، DMFT، پلاک دندانی، آموزش، عملکرد مراقبتی

متن کامل [PDF 189 kb]   (3170 دریافت)