Mohammadyan M, Alizadeh Larimi A, Etemadinejad S, Yosefinejad R. Respirable Particle Concentrations in Primary Schools' Classrooms in Sari . J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 23 (103) :67-75
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2498-fa.html
محمدیان محمود، علیزاده لاریمی احمد، اعتمادی نژاد سیاوش، یوسفی نژاد راضیه. بررسی غلظت ذرات قابل استنشاق در کلاس های مدارس ابتدایی مرکز شهر ساری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1392; 23 (103) :67-75
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2498-fa.html
چکیده: (18564 مشاهده)
سابقه و هدف: غلظتهای زیاد ذرات قابل استنشاق در محیطهای داخل و محیط زیست باعث ایجاد عوارض بهداشتی و کاهش کارآیی در دانش آموزان می شود. این مطالعه به هدف بررسی غلظت ذرات قابل استنشاق در داخل کلاسها و ذرات PM2.5 در خارج کلاس های مدارس ابتدایی شهر ساری و تعیین رابطه بین غلظت ذرات در محیط خارج و سایر عوامل محیطی انجام شد.
مواد و روشها: همه شش مدرسه ابتدایی موجود در بخش مرکزی شهر برای مطالعه انتخاب شدند. یک دستگاه اندازهگیری مستقیم ذرات (GRIMM Particle Monitor) که قابلیت اندازهگیری ذرات در اندازههای مختلف را دارد برای اندازهگیری ذرات در داخل کلاس و یک دستگاه مشابه دیگر اندازهگیری مستقیم ذرات (Micro Dust Pro) برای اندازهگیری ذرات خارج از کلاس مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: حداکثر غلظت ذرات PM1 و PM2.5 در فصل بهار و حداقل غلظت این ذرات در فصل پاییز و بیشترین غلظت ذرات PM10 در فصل زمستان مشاهده شد. میانگین غلظت PM2.5 در داخل کلاسها (µgm-36/46) به طور
معنی داری (05/0p<) بیشتر از میانگین غلظت ذرات PM2.5 در خارج از کلاسها بود (µgm-39/36). دمای هوای محیط همبستگی معنی داری با غلظت ذرات PM2.5 داخل کلاسها داشت.
استنتاج: پراکنده شدن ذرات ته نشین شده و جابهجایی هوای داخل و خارج کلاسها مؤثرترین عوامل افزایش غلظت ذرات در داخل کلاسها هستند.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت حرفه ای