دوره 23، شماره 105 - ( مهر 1392 )                   جلد 23 شماره 105 صفحات 27-20 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ranjbaran M, Zolfaghari M, Japoni-Nejad A, Amouzandeh-Nobaveh A, Abtahi H, Nejad M et al . Molecular Investigation of Integrons in Escherichia Coli and Klebsiella Pneumoniae Isolated from Urinary Tract Infections. J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 23 (105) :20-27
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2773-fa.html
رنجبران مرضیه، ذوالفقاری محمدرضا، ژاپونی نژاد علیرضا، آموزنده نوباوره علیرضا، ابطحی حمید، طبیبی نژاد مهسا و همکاران.. بررسی مولکولی اینتگرون ها در اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه های جدا شده از عفونت های دستگاه ادراری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1392; 23 (105) :20-27

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2773-fa.html


چکیده:   (13247 مشاهده)
سابقه و هدف: درمان عفونت‌های ادراری به دلیل به وجود آمدن مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی در عوامل به وجود آورنده، روز به روز مشکل تر می‌شود. اینتگرون‌ها از عوامل ژنتیکی متحرکی هستند که باعث گسترش و حمل ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی در بین باکتری‌ها می‌گردند. هدف از انجام این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، بررسی شیوع اینتگرون‌های کلاس یک، دو و سه وتعیین ارتباط آن در ایجاد مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک ها در ایزوله‌های اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه جدا شده از عفونت‌های ادراری می باشد. مواد و روش‌ها: 50 ایزوله اشرشیا کلی و 50 ایزوله کلبسیلا پنومونیه از نمونه‌های مربوط به عفونت‌های ادراری بیماران بستری شده در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان سطح سه اراک جمع‌آوری گردید و توسط تست‌های بیوشیمیایی استاندارد تعیین هویت شدند. الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی در ایزوله‌ها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن نسبت به 16 آنتی بیوتیک تعیین گردید. فراوانی اینتگرون‌های کلاس یک، دو و سه در ایزوله‌ها با استفاده از روش PCR تعیین شد. یافته‌ها: بیش‌ترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه مربوط به آنتی‌بیوتیک های ریفامپین (90 درصد)، اریترومایسین (90 درصد)، سفتریاکسون (76 درصد)، آموکسی کلاو (76 درصد)، کوتریموکسازول (70 درصد)، سفوتاکسیم (70 درصد) و سفتازیدیم (66 درصد) بود، هم‌چنین بیش‌ترین میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی در ایزوله‌های اشرشیا کلی مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های کوتریموکسازول (88 درصد)، سفتریاکسون (76درصد)، آموکسی کلاو (74درصد)، سفتازیدیم (72درصد) و سفوتاکسیم (72درصد) بود. تمامی ایزوله‌های اشرشیاکلی نسبت به ایمیپنم حساسیت نشان دادند، درحالی‌که تنها 6 درصد از کلبسیلا پنومونیه ها به این آنتی‌بیوتیک مقاوم بودند. 90 درصد از کلبسیلا پنومونیه‌ها داراری اینتگرون کلاس یک، 2 درصد از آن‌ها دارای اینتگرون کلاس دو بودند، میزان فراوانی اینتگرون کلاس یک و دو به ترتیب در اشرشیاکلی‌ها 86 و 8 درصد بود. اینتگرون کلاس 3 نیز در ایزوله ها یافت نگردید. استنتاج: میزان فراوانی اینتگرون کلاس یک درسویه‌های اشرشیاکلی وکلبسیلا پنومونیه‌های مورد مطالعه بسیار بالا می‌باشد، که این عامل احتمالاً می‌تواند نقشی در تسهیل گسترش سویه‌هایی با مقاومت چند دارویی داشته باشد
متن کامل [PDF 291 kb]   (3679 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: ميکروبيولوژي

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb