سابقه و هدف: امروزه با توسعه جوامع و بهبود سطح زندگی، موضوع «کیفیت زندگی» اهمیت قابل ملاحظه‌ای یافته است. هدف این مطالعه، بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در زنان روستایی کرمانشاه و برخی عوامل مرتبط با آن است. مواد و روش‌ها: جامعه آماری این تحقیق مقطعی، زنان 20 تا 50 ساله مناطق روستایی شهرستان کرمانشاه بودند. تعداد 394 نفر از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ی از 20 روستا انتخاب و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت در اختیار آنان قرار گرفت. جهت آنالیز داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آنالیز واریانس، t مستقل و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنی پاسخ‌گویان، 98/8±94/32 سال بود. میانگین نمره کیفیت زندگی در ابعاد سلامت جسمانی، روانی، اجتماعی و محیطی به ترتیب برابر (55/61، 22/53، 58/60 و 94/47) بود. بر اساس نتایج رگرسیون خطی چندمتغیره، عوامل تأثیرگذار در حیطه‌های سلامت جسمانی شامل (وجود یا عدم بیماری، سن، سطح توسعه روستا، وضعیت تأهل) (236/0R2=)، سلامت روانی شامل (وجود یا عدم بیماری، وضعیت تأهل، تحصیلات، سطح توسعه روستا) (185/0R2=)، سلامت اجتماعی شامل (وجود یا عدم بیماری، سطح توسعه روستا) (105/0R2=) و سلامت محیطی شامل (وجود یا عدم بیماری، سطح توسعه روستا، تحصیلات، وضعیت تأهل) (170/0R2=) بود. استنتاج: در این مطالعه کیفیت زندگی زنان روستایی در سطح متوسطی ارزیابی شد. با توجه به این‌که مطالعه حاضر اولین پژوهشی است که به بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در زنان روستایی در ایران پرداخته است، نتایج آن ضمن ارائه اطلاعات مفید در این گروه، می‌تواند جهت طراحی مطالعات آتی مورد استفاده قرار گیرد. Ghasemi

واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، سلامت، زنان روستایی

متن کامل [PDF 171 kb]   (5998 دریافت)