سابقه و هدف: دیفن هیدرامین، مشتق اتانل آمین و آنتاگونیست گیرنده H1 هیستامینی است. این دارو کاربرد زیادی در تخفیف علایم واکنش های حساسیتی از جمله اختلالات خارش دار پوستی، التهاب ملتحمه چشم و مخاط بینی، تهوع و استفراغ، بیماری حرکت، سرگیجه، بی خوابی، درمان علامتی سرفه و سرماخوردگی دارد و دارای خاصیت بی حس کننده موضعی است. دیفن هیدرامین عوارض جانبی مهمی از جمله خستگی، اختلال در هماهنگی حرکتی و کم شدن قابلیت حرکتی دارد. این عوارض ممکن است از طریق اثر بر سیستم عصبی مرکزی و یا به واسطه اثر مستقیم بر عضلات اسکلتی ایجاد شوند. مطالعات گسترده ای در رابطه با اثر مرکزی دیفن هیدرامین صورت گرفته است ولی در مورد چگونگی اثر مستقیم آن بر عضلات اسکلتی گزارش چندانی در دسترس نیست. این پژوهش در راستای تعیین اثر و مکانیسم دیفن هیدرامین بر عضله اسکلتی دو بطنی گردن جوجه طراحی و اجرا شده است.
مواد و روش ها: عضله دو بطنی پس از جدا سازی از گردن جوجه ای با سن سه هفته، در دستگاه حمام عضو قرار گرفت. جهت حفظ سلامتی عضله و برقراری شرایط فیزیولوژیک، محلول تیرود 37 درجه سانتیگراد به همراه اکسیژن وارد ظرف یا vessel دستگاه حمام عضو با حجم 70 میلی لیتر گردید. پس از کنترل نهایی با استفاده از دستگاه محرک، تحریک الکتریکی با فرکانس 1/0 هرتز، ولتاژ 5 الی 10 ولت و مدت زمان تحریک 0.5 (duration) میلی ثانیه ایجاد شد و فعالیت انقباضی به صورت کشش ناگهانی(Twitch) از طریق دستگاه مبدل به دستگاه تندنگار منتقل و ثبت گردید.
یافته ها: دیفن هیدرامین در غلظت های بالاتر از30 میکروگرم/میلی لیتر، واکنش کشش ناگهانی نسبت به تحریکات الکتریکی غیرمستقیم را کاهش داد. واکنش انقباضی نسبت به استیل کولین اگزوژن در غلظت های 50 و100 نانوگرم/میلی لیتر دیفن هیدرامین افزایش یافت. واکنش انقباضی نسبت به استیل کولین اگزوژن و کرباکول در حضور غلظت 30 میکروگرم/میلی لیتر دیفن هیدرامین مهار شد. اثر مهاری دیفن هیدرامین توسط فیزوستیگمین یا 4-آمینوپیریدین خنثی نشد.منحنی های واکنش وابسته به دوز استیل کولین و کرباکول در حضور دیفن هیدرامین 1 و 30 میکروگرم/میلی لیتر با کاهش اثر، به سمت راست تغییر یافت.
استنتاج: در غلظت های درمانی، دیفن هیدرامین دارای اثر مهاری بر عملکرد عصب-عضله به همراه اثر آنتی کولین استرازی است؛ به طوری که در این رابطه، واکنش کشش ناگهانی تغییر نکرد. در غلظت های سمی، دیفن هیدرامین اثر مهاری شدید بر روی واکنش کشش ناگهانی ایجاد نمود که احتمالا مربوط به اثر تثبیت غشایی می باشد.