دوره 19، شماره 69 - ( فروردين و اردیبهشت 1388 )                   جلد 19 شماره 69 صفحات 27-22 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (28516 مشاهده)
سابقه و هدف: مالاسزیا، قارچ مخمری شکل فلورنرمال پوست است و با بیماریهای مختلف پوست و عفونتهای سیستمیک همراه میباشد. هدف این مطالعه تعیین حساسیت دارویی کتوکونازول و فلوکونازول در شرایط آزمایشگاهی روی گونه های مالاسزیا بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه با استفاده از معیارهای مورفولوژی و بیوشیمیایی، 99 ایزوله مالاسزیای جدا شده از بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر شناسایی شد. تست حساسیت دارویی با روش رقت ماکرو براث مطابق با دستورالعمل NCCLS-M27 و با استفاده از داروهای کتوکونازول و فلوکونازول انجام و میزان حداقل غلظت کشندگی ضد قارچی (MFC) و حداقل غلظت مهاری روی 90 درصد سویه ها (MIC90) برای هر دو دارو به صورت جداگانه تعیین گردید. از آزمون من - ویتنی برای تحلیل یافته ها استفاده شد.
یافته ها: 99 ایزوله مالاسزیای شناسایی شده شامل 42 سویه مالاسزیا گلوبوزا، 39 سویه مالاسزیا فورفور،10 سویه مالاسزیا ابتوزا، 6 سویه مالاسزیا سیمپودیالیس و 2 سویه مالاسزیا اسلوفیه بود.MFCداروی کتوکونازول در محدوده غلظت 0.06-2 میکروگرم در میلی لیتر،MFC فلوکونازول در محدوده 64-2 میکروگرم در میلی لیتر، حداقل غلظت مهاری روی 90 درصد ایزوله ها برای داروی کتوکونازول در محدوده 0.03-1 میکروگرم در میلی لیتر و حداقل غلظت مهاری روی 90 درصد ایزوله ها برای داروی فلوکونازول در محدوده 0.5-32 میکروگرم در میلی لیتر تعیین شد.
استنتاج: گرچه فلوکلونازول می تواند انتخاب درمانی موثری برای پیتریازیس ورسیکالر باشد ولی در مطالعه ما MIC فلوکلونازول بیشتراز کتوکونازول بود.
متن کامل [PDF 239 kb]   (8723 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.