سابقه و هدف: پیروکسیکام یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی با حلالیت پایین و نفوذ پذیری بالا می باشد. بر اساس طبقه بندی بیوفارماسیوتیکی داروها پیروکسیکام متعلق به گروه 2 (حلالیت پایین و نفوذ پذیری بالا) می باشد. روش پراکندگی جامدات، یکی از راه‌های موثر برای دستیابی به سرعت انحلال ایده‌ال برای داروهای باحلالیت پایین در آب می‌باشد. در این روش سرعت انحلال از طریق وارد کردن ماده دارویی کم محلول در یک ماتریکس محلول در آب افزایش می‌یابد. هدف از این مطالعه، تهیه و تعیین خصوصیات پراکندگی‌های جامد پیروکسیکام به منظور بهبود خصوصیات انحلالی آن می‌باشد. مواد و روش‌ها: پراکندگی‌های جامد پیروکسیکام توسط اضافه کردن دارو به پلی اتیلن گلیکول 4000 و به دو روش ذوبان و ذوبان- حلال تهیه شد. هم‌چنین اثر تویین 40 در سرعت انحلال بررسی گردید. خصوصیات پراکندگی های جامد تهیه شده توسط مطالعه تست انحلال، (FTIR) Fourier Transform InfraRed، X-ray Diffraction (XRD) و Differential Scanning Calorimetry (DSC) مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که سرعت انحلال پیروکسیکام از پراکندگی‌های جامد به طور معنی‌داری افزایش می‌یابد. علاوه بر این، تویین 40 نیز سرعت انحلال پراکندگی‌های جامد را افزایش می‌دهد. داده‌های مربوط به طیف X-ray نشان داد که دارو در همه فرمولاسیون‌های پراکندگی جامد، در فاز جامد خودش، آزاد می‌شود. هم‌چنین نتایج DSC و FTIR بیانگر این بود که هیچ تداخل شیمیایی بین دارو و پلیمر وجود ندارد. استنتاج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که فرمولاسیون پیروکسیکام در پراکندگی‌های جامد پلی‌اتیلن گلیکول 4000 و تویین 40 به طور قابل ملاحظه‌ای باعث بهبود خصوصیات انحلالی آن می‌شود.

واژه‌های کلیدی: پراکندگی جامد، پیروکسیکام، پلی اتیلن گلیکول 4000، تویین 40، انحلال

متن کامل [PDF 346 kb]   (3482 دریافت)