سابقه و هدف: کنسانتره پلاکتی در درمان کمبود کیفی و کمی پلاکت استفاده می‌شود و در مواردی می‌تواند عوارضی در دریافت‌کنندگان فراورده ایجاد نماید. علاوه بر گلبول‌های سفید موجود در فرآورده پلاکتی، برخی مدیاتورها، سایتوکاین‌ها و نیز میکروپارتیکل‌های موجود در آن نیز می‌توانند واکنش ناخواسته در دریافت‌کنندگان ایجاد کنند. در این مطالعه نقش میکروپارتیکل‌های مشتق از پلاکت در فرآورده پلاکتی در تحریک و فعال‌سازی نوتروفیل‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، کیسه‌های پلاکتی از پایگاه انتقال خون تهران تهیه و در روزهای ذخیره، از کیسه‌ها نمونه‌گیری به عمل آمد. از کنسانتره پلاکتی، میکروپارتیکل‌های پلاکتی جدا گردیده و با سلول‌های نوتروفیل مواجه شدند. بعد از طی زمان انکوباسیون، انفجار تنفسی نوتروفیل‌ها با به کارگیری دی‌هیدرورودامین-123 و استفاده از روش فلوسیتومتری ارزیابی شد و میزان فعالیت نوتروفیل با فعالیت پایه آن مقایسه شد. در نهایت نتایج به دست آمده با آزمون غیر پارامتریک Wilcoxon مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: این مطالعه نشان داد که میکروپارتیکل‌های پلاکتی قادر به تحریک و فعال‌سازی نوتروفیل‌ها می‌باشند (05/0< p). این اثر وابسته به غلظت میکروپارتیکل‌های پلاکتی می‌باشد. از طرفی، بررسی بیان ملکول CD40L بر سطح میکروپارتیکل‌های پلاکتی تفاوت معنی‌داری را در میزان بیان این ملکول در روزهای مطالعه نشان نداد. استنتاج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که میکروپارتیکل‌های پلاکتی در کنسانتره پلاکتی در فعال‌سازی نوتروفیل‌ها نقش دارند.

واژه‌های کلیدی: کنسانتره پلاکتی، نوتروفیل، میکروپارتیکل‌ها، انفجار تنفسی

متن کامل [PDF 324 kb]   (2405 دریافت)