سابقه و هدف: مطالعات و تئوریهای متعددی ارتباط بین خلاقیت و سایکوپاتولوژی را مطرح کردهاند، از طرفی بین بهره هوشی و خلاقیت پیوندهایی وجود دارد. مطالعه حاضر به منظور پاسخگویی به این سوال طرح شده که آیا خلاقیت و بهره هوشی در بیماران دو قطبی و فرزندان آنها با جمعیت عمومی متفاوت است.
مواد و روش ها: بیست بیمار مبتلا به اختلال دو قطبی (در هنگام فروکش علایم) و 20 نفر از فرزندان سالم آنان با 20 نفر از افراد بدون سابقه بیماری روانی و 20 نفر از فرزندانشان از نظر سن، جنس، وضعیت اجتماعی و اقتصادی سطح تحصیلات همسان سازی شدند، همه شرکت کنندگان در مطالعه بر اساس آزمون هوشی وکسلر بزرگسان و پرسشنامه خلاقیت رند سیپ توسط روان شناس بالینی ارزیابی شدند.
یافته ها: افراد مبتلا به اختلال دو قطبی بهره هوشی کلامی، عملی و کلی کمتری نسبت به فرزندان خودشان و گروه شاهد و فرزندان گروه شاهد داشتند (p<0.05) .اما بین بهره هوشی فرزندان بیماران دو قطبی با گروه شاهد هیچ تفاوت مهمی از نظر آماری مشاهده نشد. خلاقیت در بین چهارگروه متفاوت نبود.
استنتاج: در بیماران دوقطبی، نقائص چشمگیر و پایداری ایجاد می شود و پایین بودن نمرات بهره هوشی در بیماران دو قطبی میتواند به این افت شناختی مرتبط باشد.