RT - Journal Article T1 - Ten-year Investigation of Clinical and Laboratory Findingsin children with Guillain-Barre Syndrome in Sari Bou-Ali Sina Hospital JF - J-Mazand-Univ-Med-Sci YR - 2020 JO - J-Mazand-Univ-Med-Sci VO - 30 IS - 190 UR - http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-13901-fa.html SP - 34 EP - 43 K1 - Guillain-Barre syndrome K1 - children K1 - clinical K1 - laboratory AB - سابقه و هدف: سندرم گیلن باره یک اختلال اتوایمیون است که واجد یافته‌های متفاوت بالینی و پاتولوژیک است و تشخیص آن بر اساس یافته‌های بالینی استوار است. در این مطالعه به بررسی مشخصات بالینی و آزمایشگاهی مبتلایان به این بیماری در منطقه‌ای از شمال ایران پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی ده ساله، پرونده کودکان زیر 15 سال مراجعه‌کننده به یک مرکز ارجاع سطح 3 در شمال ایران که با تشخیص سندرم گیلن‌باره بستری شده بودند، بررسی شد. خصوصیات دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی، بررسی‌های الکتروفیزیولوژیک، سیر بیماری و درمان‌های انجام شده، ثبت شد. یافته‌ها: در طی این بررسی 37 مورد بیمار گیلن باره وارد مطالعه شدند. میانه سن 4 سال با صدک 25 و 75 درصد به ترتیب 5/2 و 7 سال بود. تعداد پسران 27 (73 درصد) نفر و از دختران بیش‌تر بود (005/0=P). میانه سن پسران (4 سال) از دختران (7 سال) کم‌تر بود (034/0=P). در زمستان 1/35 درصد، پاییز 7/29 درصد، بهار 9/18 درصد و در تابستان 2/16 درصد از موارد بیماری ثبت شد (05/0<P). شایع‌ترین بیماری‌های شناخته شده شامل عفونت مجرای هوایی فوقانی (46/59 درصد) 22 نفر و سپس اسهال (3/24 درصد) 9 نفر بود و 1/54 درصد بیماران فاقد تب بودند. از میان علائم عصبی شایع‌ترین یافته‌ها به ترتیب ضعف عضلات اندام‌ها (3/97 درصد) 36، لنگش (7/75 درصد) 28 و آتاکسی (8/37 درصد) 14 مورد بودند. شایع‌ترین فرم بیماری نوع دمیلینیزان 9/64 درصد و سپس نوع اکسونال حسی- حرکتی 6/21 درصد و اکسونال حرکتی 5/13 درصد بودند. در نوع دمیلینیزان 79 درصد بیماران به بهبودی کامل رسیدند. استنتاج: در مطالعه حاضر پسران بیش‌تر از دختران به علت سندرم گیلن باره بستری شدند و سن ابتلا در پسران کم‌تر بود. فرم دمیلینیزان بیماری شایع‌ترین فرم آن بود و نیز با بهترین پیش‌آگهی نورولوژیک همراه بود. LA eng UL http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-13901-fa.html M3 ER -