دوره 28، شماره 170 - ( اسفند 1397 )
جلد 28 شماره 170 صفحات 63-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pashaei M, Barati M, Ghahremanfad F, Pak F, Ajami A, Kokhaei P. Effect of Berberine on Bcl-2 Expression in Chronic Lymphocytic Leukemia Compared with Healthy Controls. J Mazandaran Univ Med Sci 2019; 28 (170) :56-63
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12037-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12037-fa.html
پاشایی مهرنوش، براتی مهدی، قهرمانفرد فرحناز، پاک فاطمه، عجمی ابوالقاسم، کوخایی پرویز. اثر بربرین بر بیان ژن Bcl-2 در بیماران لوسمی لنفوسیتی مزمن در مقایسه با گروه کنترل
. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1397; 28 (170) :56-63
چکیده: (4895 مشاهده)
سابقه و هدف: پروتئین ضد آپوپتوزی Bcl-2 از وقوع آپوپتوز از طریق مسیر میتوکندریایی جلوگیری کرده و بیان بالای این پروتئین، برای بقای سلولهای توموری بیماران مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) ضروری است. بربرین یک آلکالوئید است که منجر به القای آپوپتوز سلولهای سرطانی از طریق مسیر میتوکندریایی می‌گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر بربرین بر میزان بیان ژن Bcl-2 در سلولهای تک هسته ای خون محیطی (PBMCs) افراد مبتلا به CLL در مقایسه با افراد سالم در محیط In vitro انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، خون محیطی از 12 فرد مبتلا به CLL و 6 فرد سالم گرفته شد. PBMCs با استفاده از فایکول جداسازی، و در دو گروه تیمار شده با بربرین (μM 25) و تیمار نشده برای 48 ساعت کشت داده شد. بیان ژن Bcl-2 به دنبال استخراج RNA و سنتز cDNA با استفاده از Real-time PCR و روش سایبرگرین در هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفت.
یافته‌ها: سطح بیان ژن Bcl-2 در افراد مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن تحت تأثیر بربرین نسبت به گروه تیمار نشده، به‌طور قابل توجهی پایین‌تر بود (05/0 p<)، در حالی که تفاوت معنی‌داری در افراد سالم تحت تأثیر بربرین و گروه کنترل (بدون دارو) مشاهده نشد.
استنتاج: فعالیت آپوپتوزی بربرین ممکن است از طریق کاهش بیان ژن Bcl-2 در سلولهای توموری CLL میانجی‌گری شود. با توجه به نقش اساسی پروتئین Bcl-2 در بقای سلولهای توموری، این محتمل است که بربرین به عنوان یک ترکیب بالقوه طبیعی باز دارنده فعالیت ژن Bcl-2، می‌‌تواند یک گزینه درمانی برای CLL مطرح باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، خون محیطی از 12 فرد مبتلا به CLL و 6 فرد سالم گرفته شد. PBMCs با استفاده از فایکول جداسازی، و در دو گروه تیمار شده با بربرین (μM 25) و تیمار نشده برای 48 ساعت کشت داده شد. بیان ژن Bcl-2 به دنبال استخراج RNA و سنتز cDNA با استفاده از Real-time PCR و روش سایبرگرین در هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفت.
یافته‌ها: سطح بیان ژن Bcl-2 در افراد مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن تحت تأثیر بربرین نسبت به گروه تیمار نشده، به‌طور قابل توجهی پایین‌تر بود (05/0 p<)، در حالی که تفاوت معنی‌داری در افراد سالم تحت تأثیر بربرین و گروه کنترل (بدون دارو) مشاهده نشد.
استنتاج: فعالیت آپوپتوزی بربرین ممکن است از طریق کاهش بیان ژن Bcl-2 در سلولهای توموری CLL میانجی‌گری شود. با توجه به نقش اساسی پروتئین Bcl-2 در بقای سلولهای توموری، این محتمل است که بربرین به عنوان یک ترکیب بالقوه طبیعی باز دارنده فعالیت ژن Bcl-2، می‌‌تواند یک گزینه درمانی برای CLL مطرح باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ايمونولوژي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
