Mendeley  

Zotero  

Rahimi M, Izadi N, Bastani E, Rezvan Madani F, Osarehzadegan M. Relationship between Serum Thyrotropin (TSH) and Cytology Findings of Thyroid Nodules. J Mazandaran Univ Med Sci 2015; 24 (120) :125-132
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-4870-fa.html

مقدمه: سرطان تیروئید شایع‌ترین بدخیمی غدد درون‌ریز است و فاکتورهایی که بتوانند در افتراق گره‌های تیروئیدی نقش داشته باشند، اهمیت دارند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سطح TSH سرم با نتایج سیتولوژی گره‌های تیروئید انجام پذیرفت. روش کار: در این مطالعه مقطعی ابتدا معاینه فیزیکی کامل از بیماران به عمل آمد و سطح سرمی TSH نیز به روش IRMA اندازه‌گیری شد. در صورتی که TSH خارج از محدوده طبیعی بود، سطح سرمی T4، T3 هم اندازه‌گیری و در تمامی بیماران سونوگرافی تیروئید انجام شد. از گره تیروئید آسپیراسیون با سوزن باریک (FNA) انجام و نتایج سیتولوژی به‌وسیله پاتولوژیست تفسیر شد. در پایان کلیه اطلاعات جمع‌آوری و با نرم‌افزار Stata مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین سنی 275 فرد بیمار 12/5±42/5 سال بود. 8/85 درصد از افراد زن بودند. میانگین BMI در افراد Kg/m² 2.2±23.7 بود. 36 درصد کلسیفیکاسیون گره تیروئید داشتند و بیشترین درصد، مربوط به میکروکلسیفیکاسیون بود. میانگین سطح TSH در افراد دارای بدخیمی بیشتر از افراد با نتیجه خوش‌خیم بود و با هر واحد افزایش سطح TSH، شانس ابتلا به تیروئید بدخیم 23 درصد افزایش پیدا می‌کرد (CI=1.01-1.5 OR=1.23). میانگین سن افراد نیز بر اساس نتایج آسپیراسون تفاوت داشت (P=0.002). همچنین شانس ابتلا به بدخیمی، با افزایش هر واحد BMI در افراد 38 درصد افزایش یافت (OR=1.38 CI=1.15-1.66). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، حاکی از امکان استفاده از سطح سرمی TSH به‌عنوان عاملی پیش‌گو کننده احتمال بدخیمی در گره‌های تیروئیدی است.