موش‌ یک ‌مدل ارجح ارگانیسمی در تحقیقات سرطان و تومور در زمینه بیولوژی سرطان (آغاز، پیشرفت و متاستاز) یا توسعه و بررسی روش‌های بالقوه درمانی است. مدل‌های مختلفی از جمله موش‌های مهندسی ژنتیک شده (GEM)، زنوگرافت‌ها و مدل‌های شیمیایی در این حوزه مورد استفاده قرار می‌گیرند. مطالعه حاضر با مرور و بررسی آخرین یافته‌ها و مقالات این مدل‌های موشی وکاربردهایشان را در جنبه‌های مختلف تحقیقات حوزه سرطان معرفی کرده و مزایا و معایب هریک را مورد بحث قرار داده است. این مقاله با در نظر گرفتن محدودیت‌های مدل‌های مختلف موشی و تفاوت‌های بنیادی بین موش و انسان (هم‌چون اختلافات بین‌گونه‌ای و تفاوت‌های فارماکولوژیکی) به ذکر فرصت‌های فراهم شده توسط هر یک پرداخته و بسته به هدف تحقیق، نکاتی کلیدی جهت انتخاب بهترین مدل موشی در تحقیقات سرطان را ذکر کرده است.