چکیده: (7494 مشاهده)
سابقه و هدف: افزایش جمعیت سالمندان در کشور نیازمند وضع سیاستها و برنامههای جدید میباشد. از این رو بررسی وضعیت سالخوردگی درکشور و به تفکیک استانها ضروری به نظر میرسد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت سالخوردگی جمعیت بر اساس جدیدترین اطلاعات سرشماری و هم چنین شناسایی عوامل موثر بر آن صورت گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، براساس اطلاعات سرشماری عمومی نفوس و مسکن کشور در سال 1395، شاخصهای سالخوردگی جمعیت، میانه سنی، نسبت وابستگی، نرخ رشد، نسبت جنسی، نسبت بیسوادی، نسبت حمایت بالقوه، نسبت حمایت والدین، نرخ مشارکت اقتصادی و نرخ باروری عمومی به تفکیک 31 استان محاسبه گردید. در ادامه به منظور بررسی رابطه شاخصهای مذکور با تحولات سالخوردگی جمعیت استان های کشور، با استفاده از نرم افزار R روش رگرسیون چندگانه به کار گرفته شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: بر اساس نتایج بهدست آمده، زنان 51 درصد و مردان 49 درصد افراد سالخورده در سطح کشور را تشکیل میدهند. متغیرهای نرخ باروری و نسبت حمایت بالقوه رابطه معنی داری با شاخص سالخوردگی داشتند. )05/0 (p<. هم چنین نتایج نشان داد استان سیستان و بلوچستان کم ترین میزان سالخوردگی (7/12) و استان گیلان بیش ترین میزان سالخوردگی (5/74) را در بین استانهای کشور دارا میباشد.
استنتاج: با توجه به اهمیت سالخوردگی و عواقب اجتنابناپذیر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی و روانی آن، ارائه خدمات ویژه به سالمندان و استفاده از تجربیات سایر کشورها در این زمینه ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آمار زیستی