دوره 30، شماره 185 - ( خرداد 1399 )
جلد 30 شماره 185 صفحات 124-113 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmoodi M, Soleimani Mehranjani M, Kheradmand N. Protective Effect of Pentoxifylline on Sperm and Biochemical Parameters against Dexamethasone-Induced Toxicity in Mice. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 30 (185) :113-124
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14623-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14623-fa.html
محمودی منیره، سلیمانی مهرنجانی ملک، خردمند نسرین. اثر حفاظتی پنتوکسی‌فیلین بر پارامترهای اسپرمی و
بیوشیمیایی در برابر سمیت ناشی از دگزامتازون در موش. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1399; 30 (185) :113-124
چکیده: (1808 مشاهده)
سابقه و هدف: امروزه عوارض جانبی داروهای شیمیایی از جمله دگزامتازون به عنوان یک فاکتور ضدالتهاب استروئیدی بر کاهش توان تولیدمثلی مردان مورد توجه است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر پنتوکسی‌فیلین بر پارامترهای اسپرمی و فاکتورهای بیوشیمیایی در موش‌های تیمار شده با دگزامتازون بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 24 سر موش نر بالغ نژاد (NMRI) Naval Medical Research Institute
(2±35 گرم) به صورت تصادفی در 4 گروه 6 تایی شامل گروه کنترل، دگزامتازون (mg/kg/day7)، پنتوکسی‌فیلین (mg/kg/day200) و دگزامتازون به علاوه پنتوکسی‌فیلین تقسیم شدند. پس از 7 روز تیمار داخل صفاقی، پارامترهای اسپرمی و فاکتورهای استرس اکسیداتیو سنجش شد. داده‌ها با روش آماری One-Way ANOVA و تست توکی آنالیز شدند.
یافته‌ها: تعداد اسپرم، درصد حرکت پیش‌رونده، قابلیت حیات، طول دم و تولید روزانه اسپرم و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت (001/0>P). در حالی که سطح مالون‌دی‌آلدئید سرم بهطور معنی‌داری افزایش نشان داد (001/0>P). پارامترهای فوق در گروه تیمار همزمان پنتوکسی‌فیلین و دگزامتازون در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نشان نداد (05/0P>). ارزیابی تمامیت DNA نشان داد که دگزامتازون تاثیری بر روی دناتوره شدن ساختمان دورشته‌ای DNA اسپرم ندارد.
استنتاج: بر اساس این مطالعه، پنتوکسی‌فیلین توانست با کاهش استرس اکسیداتیو از اثرات مضر دگزامتازون بر پارامترهای اسپرمی، فاکتورهای بیوشیمیایی و تولید روزانه اسپرم ممانعت کند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 24 سر موش نر بالغ نژاد (NMRI) Naval Medical Research Institute
(2±35 گرم) به صورت تصادفی در 4 گروه 6 تایی شامل گروه کنترل، دگزامتازون (mg/kg/day7)، پنتوکسی‌فیلین (mg/kg/day200) و دگزامتازون به علاوه پنتوکسی‌فیلین تقسیم شدند. پس از 7 روز تیمار داخل صفاقی، پارامترهای اسپرمی و فاکتورهای استرس اکسیداتیو سنجش شد. داده‌ها با روش آماری One-Way ANOVA و تست توکی آنالیز شدند.
یافته‌ها: تعداد اسپرم، درصد حرکت پیش‌رونده، قابلیت حیات، طول دم و تولید روزانه اسپرم و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت (001/0>P). در حالی که سطح مالون‌دی‌آلدئید سرم بهطور معنی‌داری افزایش نشان داد (001/0>P). پارامترهای فوق در گروه تیمار همزمان پنتوکسی‌فیلین و دگزامتازون در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نشان نداد (05/0P>). ارزیابی تمامیت DNA نشان داد که دگزامتازون تاثیری بر روی دناتوره شدن ساختمان دورشته‌ای DNA اسپرم ندارد.
استنتاج: بر اساس این مطالعه، پنتوکسی‌فیلین توانست با کاهش استرس اکسیداتیو از اثرات مضر دگزامتازون بر پارامترهای اسپرمی، فاکتورهای بیوشیمیایی و تولید روزانه اسپرم ممانعت کند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
جنین شناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
