دوره 32، شماره 207 - ( فروردین 1401 )                   جلد 32 شماره 207 صفحات 108-102 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Fouladi R, Gohardehi F, Gohardehi F. Incidence and Risk of Sports Injuries in Registered Athletes in Mazandaran Province; Reports of the Years Before and After COVID- 19 Pandemic. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 32 (207) :102-108
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17559-fa.html
فولادی رز، گوهردهی فرزاد، گوهردهی فرنام. بررسی بروز و ریسک آسیب های ورزشی در ورزشکاران سازمان یافته استان مازندران، گزارش سال های قبل و بعد از شیوع کووید-19. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1401; 32 (207) :102-108

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17559-fa.html


چکیده:   (1074 مشاهده)
 سابقه و هدف: شرایط جهان پس از ظهور ویروس کووید-19 و انتشار سریع آن در جوامع انسانی تغییر کرده و زندگی اجتماعی و ورزشی را تحت تاثیر قرار داده است. این مطالعه با هدف، بررسی میزان بروز آسیبهای ورزشی در مازندران، تغییرات ناشی از پاندمی کرونا بر فراوانی آسیب‌های ورزشی و رابطه با سن، جنسیت، رشته ورزشی و شدت آن، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، آمار همه ورزشکاران سازمان یافته و اطلاعات تمامی ورزشکاران آسیب دیده مراجعهکننده به هیات پزشکی ورزشی مازندران در سال‌های 1397 تا 1399 جمع‌آوری، و داده‌ها با نرم‌افزار 23SPSS تجزیه و تحلیل گردید و به صورت توصیفی در جدول توزیع فراوانی ارائه شد. فراوانی اندام آسیب دیده در رابطه با گروه‌های سنی، جنسیت، رشته ورزشی، سمت آسیب دیده و جراحی، به‌وسیله آزمون کای‌دو تحلیل شد.
یافتهها: ورزشکاران سازمان یافته در سال‌های 1397 تا 1399 به ترتیب 51/56، 50/59 و 16/45 نفر در هر 10 هزار نفر جمعیت استان و ورزشکاران آسیب دیده 6/90، 6/62 و 5/73 نفر در 10 هزار نفر ورزشکار سازمان یافته، با اکثریت مردان بوده است. پس از آغاز پاندمی، فوتبال با 9/09 نفر آسیب دیده در هر 10 هزار نفر ورزشکار سازمان یافته صدرنشین بود و افزایش آسیب زانو به 40/8 درصد و موارد جراحی به 23/3 درصد کل آسیب‌ها مشاهده شد. ارتباط معنی‌دار اندام آسیب دیده با سن ورزشکار(0/05˂P) و رشته ورزشی(0/001˂P) طی تمام سال‌ها وجود داشت.
استنتاج: کاهش قابل توجه ورزشکاران سازمانیافته و عدم تغییر محسوس آسیب دیدههای ورزشی، گویای احتمال کاهش ورزشکاران غیرحرفهای پس از شیوع پاندمی میباشد. ممنوعیت فعالیت ورزشی در فضاهای سربسته سالنی، میتواند دلیل افزایش آمار آسیب مردان و رشته فوتبال باشد که در کنار حرفهایتر بودن ورزشکاران، منجربه افزایش درگیری زانو و جدیتر بودن آسیب آن شده است.
 
متن کامل [PDF 626 kb]   (538 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش کوتاه | موضوع مقاله: طب ورزشی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb