تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید و تزریق سوماتوتروپین بر نشانگرهای آپوپتوز هپاتوسیت و شاخص آتروژنیک موش‎های سوری مبتلا به کبد چرب

کتابدار, بهاره; فتحی, مهرداد; عطارزاده حسینی, سید رضا; مسافری ضیاءالدینی, محمد

دوره 33، شماره 223 - ( مرداد 1402 ) جلد 33 شماره 223 صفحات 38-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Ketabdar B, Fathi M, Attarzadeh Hosseini S R, Mosaferi Ziaaldini M. Effect of High-Intensity Interval Training and Somatotropin Injection on Hepatocyte Apoptosis Markers and Atherogenic Index in Mice with Fatty Liver Disease. J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (223) :25-38
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19502-fa.html

کتابدار بهاره، فتحی مهرداد، عطارزاده حسینی سید رضا، مسافری ضیاءالدینی محمد. تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید و تزریق سوماتوتروپین بر نشانگرهای آپوپتوز هپاتوسیت و شاخص آتروژنیک موش‎های سوری مبتلا به کبد چرب. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (223) :25-38

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19502-fa.html

تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید و تزریق سوماتوتروپین بر نشانگرهای آپوپتوز هپاتوسیت و شاخص آتروژنیک موش‎های سوری مبتلا به کبد چرب

بهاره کتابدار

، مهرداد فتحی

، سید رضا عطارزاده حسینی

، محمد مسافری ضیاءالدینی

چکیده: (1911 مشاهده)

سابقه و هدف: غلبه بر کبد چرب یکی از دغدغه‎های جامعه امروزی می‎باشد، لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی شدید و تزریق سوماتوتروپین بر نشانگرهای آپوپتوز هپاتوسیت و شاخص آتروژنیک موش‎های سوری مبتلا به کبد چرب، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع بنیادی و به روش تجربی- آزمایش بنیان است. تعداد 21 سر موش به صورت تصادفی به سه گروه هفت تایی، کنترل (C)، تمرین (HIIT) و تمرین + سوماتوتروپین (H-GH) تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته با سرعت 25 متر بر دقیقه شروع و با سرعت 70 متر بر دقیقه در پایان هفته هشتم پایان پذیرفت. پروتکل تزریق سوماتروپین به صورت روزانه یک میلی‎گرم/کیلوگرم وزن بدن بود. نشانگرهایی چون سیتوکراتین-18، پاراکسوناز، مقاومت به انسولین، نسبت ALT/AST و LDL/HDL مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت ارزیابی داده‌ها از آزمون آماری تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته‌ها: مقادیر سیتوکراتین-18 تنها در گروه HIIT کاهش معنی‎داری داشت (01/0=P). مقادیر پاراکسوناز در هر دو گروه HIIT (0/00=P) و H-GH (0/01=P) نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‎داری به همراه داشت. تغییرات بین گروهی مقاومت به انسولین به لحاظ آماری در گروه HIIT، کاهش معنی‌دار (05/0=P) و در گروه H-GH، افزایش ناچیزی داشت و در سطح معنی‎داری نبود (0/36=P). نسبت ALT/AST در هر دو گروه HIIT (0/02=P) و H-GH (0/03=P) کاهش معنی‌داری داشت. نسبت LDL/HDL تنها در گروه HIIT کاهش معنی‎داری داشت (0/01=P).
استنتاج: تمرین تناوبی شدید به نسبت GH، پاسخ موثرتری در بهبود نشانگرهای NAFLD ایجاد نمود، تزریق هورمون رشد به تنهایی می‎تواند تبعات منفی بر برخی شاخص‎های این ناهنجاری داشته باشد.

واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی شدید، هورمون رشد، آسیب کبدی، CK18، پاراکسوناز، آنزیم های کبد

متن کامل [PDF 431 kb] (774 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb