سابقه و هدف: ترکیبات ضداکسیدان و ضدالتهاب در درمان کولیت اولسراتیو موثرند. سیلی مارین دارای خاصیت ضداکسیدانی و ضدالتهابی می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر محافظتی سیلی مارین بر کولیت حاد القا شده توسط اسید استیک در موش های صحرایی بود.
مواد و روش ها: 50 سر موش آزمایشگاهی نژاد ویستار به 5 گروه ده تایی شامل: گروه کنترل، گروه کولیت، گروه کولیت دریافت کننده 50 mg/kg سیلی مارین، گروه کولیت دریافت کننده 100 mg/kg سیلی مارین و گروه کولیت دریافت کننده500 mg/kg سولفاسالازین تقسیم شدند. کولیت تجربی با تزریق درون رکتومی یک میلی لیتر اسید استیک 4 درصد در حیوانات ایجاد گردید. سیلی مارین از 14 روز قبل از کولیت تا دو روز پس از ایجاد کولیت و به صورت گاواژ به حیوانات خورانده شد. دو روز بعد از ایجاد کولیت موش ها قربانی شده و آسیب های ماکروسکوپی و میکروسکوپی کولون مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: تزریق اسید استیک موجب التهاب، آسیب شدید کریپت ها و بافت پوششی کولون گردید. سولفاسالازین موجب کاهش ادم بافتی، آسیب های ماکروسکوپی و میکروسکوپی و شدت التهاب گردید. سیلی مارین در دو مقدار50 mg/kg و 100 mg/kg موجب کاهش آسیب های ماکروسکوپی گردید. مصرف 100 mg/kg سیلی مارین میزان آسیب های میکروسکوپی و شدت التهاب را نیز کاهش داد در صورتی که مقدار 50 mg/kg سیلی مارین تاثیری بر کاهش آسیب کریپت و شدت التهاب نداشت.
استنتاج: این نتایج پیشنهاد می کند که سیلی مارین احتمالا می تواند در کاهش آسیب های ناشی از کولیت اولسراتیو مفید باشد.