سابقه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی آثار دوزهای مختلف عصاره شیرین بیان بر بلوغ آزمایشگاهی اووسیت‌ها و توان باروری آزمایشگاهی در موش‌های مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS: Polycystic Ovary Syndrome) می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 32 سر موش سفید آزمایشگاهی به طور تصادفی انتخاب و به چهارگروه مساوی تقسیم شدند.گروه یک گروه کنترل بود.گروه دو با دریافت 2/0 سی‌سی استرادیول والرایت، PCOS در آن‌ها برانگیخته شد. گروه سه و گروه چهار، موش‌های مبتلا به  PCOSبودند که عصاره شیرین بیان را به ترتیب با دوزهای 100 و mg/kg/day 150 به مدت 3 هفته دریافت کردند. بعد از 3 هفته از قلب موش‌ها خون‌گیری به عمل آمد و هورمون‌های تستوسترون و استروژن اندازه‌گیری شد. سپس تخمک‌های فاز ژرمینال وزیکول از تخمدان موش‌ها جداشده و در محیط کشت TCM₁₉₉ کشت داده شد. پس از 24 ساعت تخمک‌ها به متافاز II رسیده و با اسپرم لقاح داده شدند و تکامل جنینی تا مرحله بلاستوسیست در زیر میکروسکوپ معکوس بررسی شد.

یافته‌ها: میزان هورمون‌های تستوسترون و استروژن در گروه‌های درمانی نسبت به گروهPCOS  کاهش معنی‌دار داشت (05/0< p)، هم‌چنین اووسیت‌های بالغ، درصد لقاح، جنین‌های دوسلولی و تعداد بلاستوسیست‌ها در گروه‌های درمانی نسبت به PCOS افزایش معنی‌داری نشان داد (05/0< p).

استنتاج: نتایج تحقیق نشان داد که شیرین‌بیان بر میزان هورمون‌های جنسی در موش‌های مبتلا به PCOS موثراست و هم‌چنین می‌تواند بلوغ آزمایشگاهی اووسیت‌ها (وتوان باروری آزمایشگاهی را در موش‌های مبتلا به PCOS را افزایش دهد.