سابقه و هدف: با توجه به اینکه بیمار گال یکی از بیماری های مهم پوستی می باشد و همچنین به عنوان یک عامل سنجش سطح و بهداشتی در جامعه مطرح می باشد، مطالعه ای جهت بررسی آلودگی به بیماری گال در دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرسازی در سال های 78-1379 انجام گرفت.
مواد و روش ها: پس از هماهنگی لازم با اداره آموزش و پرورش از میان 90 دبستان ابتدایی، به تفکیک جنس دانش آموزان، تعداد 35 دبستان پس از دسته بندی خوشه ای به روش تصادفی انتخاب شدند. پس از توضیح مختصری در مورد بیماری گال برای دانش آموزان، افرادی که خارش داشتند مشخص شدند و نمونه برداری به طریق آزمون خارش صورت گرفت. پس از مشاهده لام ها در صورت وجود تخم، نمف، بالغ یا پوست مایت، فرد آلوده تلقی می گردید و پرسشنامه که حاوی متغیرهایی شامل داشتن مربی، شغل والدین، تحصیلات والدین، استفاده از وسایل شخصی و رعایت بهداشت فردی بود با همراهی مسوولین مدرسه و دانش آموزان تکمیل می شد. اطلاعات ثبت شده در پرسشنامه پس از کد گذاری از نظر آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج با آزمون های کای دو و Z مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: در این پژوهش از 10737 دانش آموزان مورد مطالعه، 225 نفر (2.09%) آلوده به بیماری گال بودند که میزان آلودگی در دبستان های دخترانه و پسرانه تقریبا برابر بود. از نظر آماری، اختلاف معنی داری بین آلودگی و متغیرهایی چون وجود مربی بهداشت، شغل پدر، سطح تحصیلات والدین(P<0.05)وجود داشت.
استناج: با توجه به یافته ها، مشخص گردید که شیوع بیماری گال در دانش آموزان مورد مطالعه درشهر ساری 2.09 درصد می باشد. با توجه به نتایج حاصل از آزمون متغیرها، مشخص گردید که وجود مربی، سطح تحصیلات والدین، شغل پدر، استفاده مشترک از وسایل شخصی و رعایت بهداشت فردی درمیزان آلودگی بین دانش آموزان نقش بسزایی دارد.