سابقه و هدف: شواهد ضد و نقیضی منتشر شده است که نشان می‌دهد دیابت شیرین بارداری خطر بروز سقط خود به خودی را افزایش می‌دهد. با توجه به این موضوع، هدف مطالعه‌ی مروری متاآنالیز حاضر بررسی ارتباط بین دیابت شیرین بارداری با سقط خودبه‌خودی بود.
مواد و روش‌ها: مقالات مرتبط با استفاده از جستجو در پایگاه های اطلاعاتی ملی و بین المللی از بهمن 1378 تا اردیبهشت 1395 شناسایی شدند. مقالات واجد شرایط بعد از کنترل ارزیابی کیفیت وارد مطالعه متا آنالیز شدند. برای محاسبه هتروژنیسیته از آزمون کوکران تست (Q) و I2 استفاده شد. از آن‌جایی که نتایج هتروژنیسیته بودند برا ی برآورد ارتباط بین دیابت شیرین بارداری با خطر ماکروزومی از مدل اثر تصادفی استفاده گردید. همه آنالیزها با استفاده از نرم افزار Stata انجام شد.
یافته‌ها: براساس نتایج 26 مطالعه بررسی شده در 2280 زن باردار با دیابت شیرین بارداری، 481 نفر دارای سقط جنین بودند در حالی که در 24145 زن باردار بدون دیابت شیرین بارداری، 2386 سقط جنین مشاهده شد. از آن‌جایی که بین مطالعات هتروژنیتی وجود داشت (30.6Q=، 68.3I-square=، 0.001>P-value). براساس یافته‌های این مدل، نسبت شانس کلی سقط جنین در گروه زنان باردار با دیابت شیرین بارداری 3 برابر بیش‌تر از گروه زنان باردار بدون دیابت شیرین بارداری بوده است (82/3، 38/2 با فاصله اطمینان 95 درصد، 01/3:OR).
استنتاج: با کنترل و غربالگری مناسب زنان باردار از لحاظ دیابت شیرین بارداری شاید‌ بتوان احتمال سقط خودبه‌خودی را کاهش داد.