سابقه و هدف: فلج مغزی یکی از اختلالات شایع در کودکان است که منجر به اختلال در کارکرد آن‌ها می‌شود. بنابراین برای ارائه برنامه درمانی مناسب به منظور بهبود کارکرد این کودکان به ابزار ارزیابی معتبر نیازمندیم. «لیست ارزشیابی ناتوانی کودکان (PEDI)» با هدف ارزیابی کارکرد کودکان ناتوان در سه حوزه مراقبت از خود، تحرک و کارکرد اجتماعی طراحی شده است. هدف این مطالعه بررسی پایایی نسخه فارسی PEDI در کودکان فلج مغزی ۳ تا ۹ ساله است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه، ۷۵ شرکت‌کننده به روش غیر احتمالی در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات لازم به وسیله پرسشنامه دموگرافیک و سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت (GMFCS) گردآوری شد. PEDI طی مصاحبه با والدین تکمیل شد. به منظور بررسی پایایی آزمون- بازآزمون، پس از دو هفته، مصاحبه با ۲۲ نفر از والدین تکرار شد. همخوانی درونی با محاسبه آلفای کرونباخ و پایایی آزمون- بازآزمون با محاسبه ضریب همبستگی درون رده‌ای (ICC) بررسی شد.

یافته‌ها: در بررسی هم‌خوانی درونی، آلفای کرونباخ بالا (۹۴/۰-۹۸/۰) به دست آمد. نتایج پایایی آزمون- بازآزمون در مقیاس مهارت کارکردی و کمک مراقب، عالی (۹۶/۰-۹۷/۰) به دست آمد. نتایج پایایی آزمون- بازآزمون در مقیاس اصلاحات نیز در دو حوزه مراقبت از خود و کارکرد اجتماعی، عالی (به ترتیب ۹۹/۰ و ۱) و در حوزه تحرک، خوب (۶۶/۰) به دست آمد.

استنتاج: نتایج نشان داد نسخه فارسی PEDI به منظور بررسی کارکرد کودکان فلج مغزی فارسی زبان از همخوانی درونی و پایایی آزمون- بازآزمون برخوردار است. بنابراین می‌توان از PEDI به صورت پژوهشی و بالینی برای ارزیابی کودکان فلج مغزی در ایران استفاده کرد.

سابقه و هدف: خستگی یکی از شایع‌ترین علائم در مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) می‌باشد. ابزارهای موجود ارزیابی خستگی، شدت و یا تاثیر خستگی را می سنجند و هیچ یک قابلیت راهنمایی درمانگران در درمان و کنترل خستگی را ندارند. مقیاس ارزیابی جامع خستگی در افراد مبتلا به ام اس (CFAB-MS) Fatigue Assessment Battery for Multiple Sclerosis علاوه بر ارزیابی خستگی، فاکتورهای مرتبط با آن را نیز مورد ارزیابی قرار می‌دهد. هدف از مطالعه حاضر ترجمه و بومی‌سازی این پرسشنامه و بررسی روایی نسخه فارسی مقیاس ارزیابی جامع خستگی CFAB-MS) در افراد مبتلا به ام اس در ایران می‌باشد.

مواد و روش‌ها: پس از ترجمه مستقیم و برگردان با استفاده از روش بین‌المللی ترجمه کیفیت زندگی، نسخه فارسی CFAB-MS توسط ۶۰ ایرانی مبتلا به ام‌اس تکمیل گردید. پرسشنامه جهت بررسی روایی صوری و محتوایی در اختیار ۱۰ درمانگر صاحب نظر قرار داده شد و برای روایی ساختاری، ارتباط بین نمرات نسخه فارسی CFAB-MS و نمرات پرسشنامه‌های کیفیت خواب، معیار تاثیر خستگی، درد، وضعیت راه رفتن و مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی بررسی گردید.

یافته‌ها: از نظر ۱۰ درمانگری که در زمینه ام‌اس خبره بودند، همه سوالات قابل فهم و از نظر فرهنگی قابل قبول بودند. همان‌گونه که فرض شده بود، نمرات نسخه فارسی مقیاس ارزیابی جامع خستگی در بیماران ام‌اس با نمرات پرسشنامه‌های موردنظر ارتباط معنی‌داری داشت (۴۷۰/۰ تا ۸۶۳/۰ ، ۰۰۱/۰ p<) و روایی قابل قبول تا عالی را نشان داد.

استنتاج: براساس نتایج به دست آمده مقیاس ارزیابی جامع خستگی در بیماران مبتلا به ام‌اس از روایی مطلوب برای ارزیابی علل خستگی در بیماران ام‌اس در ایران برخوردار است.

سابقه و هدف: خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت از مهم‌ترین عوامل پیش‌بینی‌کننده پیشرفت تحصیلی است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط باورهای خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری می‌باشد.

مواد و روش‌ها: ۳۲ دانش‌آموز با ناتوانی یادگیری به پرسشنامه‌های خودکارآمدی Sherer و انگیزه پیشرفت Hermans پاسخ دادند. نمره توصیفی ترم اول دانش‌آموزان به عنوان مقیاس پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: ۴/۷۹ درصد از آزمودنی‌ها پسر بودند. دانش‌آموزان در پایه تحصیلی دوم تا پنجم ابتدایی بوده‌اند و میانگین سنی دانش‌آموزان ۸۸۹/ ±۹ سال بود. خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت ارتباط معنی‌داری با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان داشت (۰۰۱/۰< p، ۰۵/۰< p). انگیزه پیشرفت موثرین مولفه در پیشرفت تحصیلی آنان بود (۰۰۱/۰< p).

استنتاج: براساس یافته‌ها خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت از عوامل موثر در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری می‌باشد.

سابقه و هدف: از شعر درمانی گروهی تاکنون جهت کاهش مسائل روانشناختی در بیماری‌های مختلف استفاده شده است. به نظر می‌رسد سرطان از مهم‌ترین بیماری‌های هدف برای شعر درمانی باشد. این مطالعه با هدف تاثیر شعر درمانی گروهی بر امید و کیفیت زندگی و مشکلات روانشناختی مبتلایان به سرطان پستان انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۶۰ زن مبتلا به سرطان پستان به طور تصادفی در دو گروه مداخله (۲۰ نفر) و مقایسه (۴۰ نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. برای گروه مداخله هشت جلسه شعردرمانی بصورت هفتگی برگزار شد. برای هر دو گروه پرسشنامه‌های امید به زندگی میلر، کیفیت زندگی EORTC-QLQ-C۳۰ و DASS۲۱ قبل از مداخله تکمیل شد. سپس این پرسشنامه‌ها بار دیگر یک هفته و دو ماه پس از اتمام ۸ جلسه شعر درمانی برای گروه مداخله تکمیل گردید. پس از امتیاز دهی دستی پرسشنامه‌ها بررسی توصیفی و تحلیلی داده‌ها انجام شد.

یافته‌ها: نتیجه تحلیل پرسشنامه ها نشان داد شعر درمانی کیفیت زندگی مبتلایان را یک هفته و دو ماه (در هر دو مورد تغییر نمره از ۵۴ تا ۶۷) پس از مداخله بهبود می‌بخشد (به ترتیب ۰۳/۰=p و ۰۵/۰=p). هم‌چنین امید به زندگی در مبتلایان (تغییر نمره از ۱۸۶ تا ۱۹۷) نیز در این مدت افزایش یافته بود (به ترتیب ۰۲/۰=p و ۰۶/۰=p. علاوه بر این از شکایات بیماران (۰۸/۰=p) و استرس‌های آن‌ها (۰۹/۰=p) نیز تا حدی کاسته شده بود.

استنتاج: این مطالعه نشان می‌دهد شعر درمانی گروهی به عنوان نوعی مداخله پیشگیرانه و یا تسکینی می‌تواند کیفیت زندگی و امید به زندگی را در زنان مبتلا به سرطان پستان در کوتاه مدت و میان مدت بهبود بخشد و از جنبه‌های روانشناختی ابتلا به سرطان به ویژه اضطراب بیرونی و نیز علایم و شکایات جسمی آن تا حدی بکاهد.

سابقه و هدف: افراد برای کارکرد مناسب در محیط و شرکت در فعالیت‌های روزانه زندگی به توانایی پردازش حسی مناسب نیاز دارند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اختلال پردازش حسی در کودکان ۵ تا ۱۱ ساله است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. جامعه هدف عبارت بود از تمامی کودکان ۵ تا ۱۱ سال که در مهدکودک‌ها و دبستان‌های شهر تهران تحصیل می‌کردند. پس از در نظر‌گرفتن ملاک‌های ورود به مطالعه، ۲۱۹۱ کودک با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، نیمرخ حسی دان بود که توسط والدین هر کودک تکمیل شد. میزان فراوانی اختلال پردازش حسی براساس خطوط برش فاکتور‌های ۹‌گانه پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه ۳/۳۱ درصد از کودکان مورد بررسی دختر و ۷/۶۸ درصد از آن ها پسر بودند. فراوانی
اختلال پردازش حسی براساس خطوط برش فاکتور‌های ۹‌گانه نیمرخ حسی دان (حس‌طلبی: ۴۰/۹ درصد، واکنش عاطفی: ۸۱/۱۰ درصد، تون و تحمل عضلانی پایین: ۱۶/۱۸ درصد، حساسیت حس دهانی: ۳۴/۱۸ درصد، بی‌توجهی و حواس‌پرتی: ۸۵/۷ درصد، حساسیت ثبت حسی: ۱۰/۱۵ درصد، حساسیت حسی: ۲۲/۲۲ درصد، بی‌تحرکی: ۱۷/۱۰ درصد و حرکات ظریف/ درک: ۶۰/۳ درصد) برآورد شد.
استنتاج: یافته‌های مطالعه حاضر نشان‌داد که کودکان ۵ تا ۱۱ ساله الگو‌های متفاوتی در پردازش حسی دارند و فراوانی اختلال پردازش حسی در تمامی فاکتور‌های ۹‌گانه نیمرخ حسی دان در پسران بالاتر از دخترن است. لذا پیشنهاد می‌شود تا محققان علاوه‌بر تکرار این مطالعه در جمعیت کودکان در سایر شهرستان‌های ایران،  مطالعات زیرگروه‌های استثنایی را که احتمالاً مشکلات حسی بیش‌تری دارند را بررسی کنند.