جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای اباذری
بررسی وضعیت شادکامی و ارتباط با برخی متغیرهای جمعیت‌شناختی در دانشجویان پیراپزشکی
حسن صیامیان، ام البنین نعیمی، افسانه شهرابی، رمضان حسن زاده، محمدرضا اباذری، محمد خادملو، مریم جوادیان کوتنائی،
دوره ۲۱، شماره ۸۶ - ( بهمن و اسفند ۱۳۹۰ )
چکیده

  سابقه و هدف : در سال‌های اخیر با گسترش روان شناسی مثبت‌نگر، مطالعه شادکامی محور اساسی پژوهش‌های این حیطه بوده است. نظر به اهمیت شایان شادابی در کلیه ابعاد زندگی، تحقیق حاضر با هدف شناسایی وضعیت شادکامی دانشجویان پیراپزشکی انجام شد .

  مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی بر روی ۳۲۰ نفر از دانشجویان پیراپزشکی که به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات توسط پرسشنامه شادکامی آکسفورد جمع‌آوری گردید.

  یافته ها : به‌طور کلی رابطه معنی‌دار بین نمره شادکامی و جنسیت وجود نداشت( ۰۵ /۰ p= ). گزاره‌های عامل " حرمت خود " و " رضایت خاطر " تنها برطبق رشته تحصیلی معنی‌دار بود(۰۵/۰ p< ) و همچنین گزاره‌های عامل " بهزیستی فاعلی " برحسب مقطع تحصیلی و رشته تحصیلی معنی‌دار بود(۰۵/۰ p< ) . سایر گزاره‌های پرسشنامه آکسفورد بر حسب متغیرهای دموگرافیک اختلاف معنی‌داری نداشت (۰۵/۰ p> ).

  استنتاج : یافته‌های تحقیق نشان داد که شادکامی دانشجویان به رشته تحصیلی و مقطع تحصیلی بستگی دارد و متغیرهای سن، جنس و وضعیت تاهل ارتباط معنی‌داری با شادکامی نداشتند.


طراحی و توسعه‌ی سودوتایپ لنتی ویروس برای کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ (SARS-CoV-۲)
هادی حسن نیا، سید احسان اندرامی، ریحانه نصیری منصور، محمد افتخاری، محمدفواد اباذری، رضا سالاری نیا،
دوره ۳۳، شماره ۱ - ( ویژه‌نامه شماره یک - آبان ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: شبه‌ویروس‌ها به‌دلیل ایمنی و تطبیق‌پذیری، ابزار مفیدی برای ساخت واکسن‌ها و داروهای درمانی، به‌ویژه برای ویروس‌های نوظهور هستند. SARS-CoV-۲ به‌دلیل مرگ‌ومیر بالا و انتقال راحت، باید تحت شرایط ایمنی‌زیستی سطح سه قرار گیرد که همین موضوع روند ساخت واکسن‌ها و داروهای درمانی را در بسیاری از مراکز تحقیقاتی، دشوار کرده است. هدف از این مطالعه تولید سودوتایپ لنتی ویروس است که در تست خنثی‌سازی ویروس بر مبنای شبه‌ویروس در شرایط سطح ایمنی‌زیستی دو، بتوان از آن استفاده کرد.
مواد و روش‌ها: روی ژنوم HIV-۱، ژن پروتئین اسپایک SARS-CoV-۲ قرار داده شد. برای تأیید ورود از تست‌های فلوسایتومتری، میکروسکوپ الکترونی و ایمونوفلورسانس استفاده شد. در نهایت، قدرت خنثی‌سازی سرم بیماران بهبودیافته‌ از کووید۱۹ با استفاده از تست خنثی‌سازی ویروس بر مبنای شبه‌ویروس اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج تست‌های فلوسایتومتری، میکروسکوپ الکترونی و ایمونوفلورسانس ورود ژن اسپایک را تأیید کرد. همچنین، سرم بیماران بهبودیافته قدرت خنثی‌کنندگی بسیار بالاتری را نسبت به سرم گروه کنترل مواجه‌نشده با SARS-CoV-۲ نشان داد.
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که با استفاده از سودوتایپ لنتی ویروس تولید شده می‌توان قدرت خنثی‌کنندگی سرم بیماران را اندازه‌گیری کرد و تست خنثی‌سازی ویروس بر مبنای شبه‌ویروس، جایگزین مناسبی برای تست خنثی‌سازی ویروس بر مبنای ویروس زنده‌ SARS-CoV-۲ است. همچنین، این تست می‌تواند در مطالعات ارزیابی واکسن‌ها یا داروهای درمانی برای مبارزه با این ویروس کشنده کارآمد باشد.
 
تاثیر پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) بر روی تمایز سلول های بنیادی مشتق از پالپ دندان به سمت سلول های انسولین ساز پانکراس
رضا اسحاقی گرجی، سید احسان اندرامی، ریحانه نصیری منصور، هادی حسن نیا، محمدفواد اباذری،
دوره ۳۳، شماره ۲ - ( ویژه‌نامه شماره دو - آذر ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: سلول‌های بنیادی پالپ دندان (DPSC) با قابلیت تمایز به انواع مختلفی از سلول‌های فرد بالغ، چشم انداز جدیدی را در درمان انواع بیماری‌ها فراهم کرده است. با این حال بازدهی روش تمایز، برای تولید سلول‌های تولیدکننده انسولین (IPC) با چالش‌های مختلفی مواجه می‌باشد. در مطالعه حاضر، به تمایز سلول‌های بنیادی پالپ دندان به سمت سلول‌های تولید‌کننده انسولین با استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) پرداخته شده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه از نوع تجربی برای تولید سلول‌های IPC، در مرحله اول سلول‌های بنیادی پالپ دندان کشت داده شده‌اند و سپس برای تایید خصوصیات سلول‌های بنیادی، مورفولوژی سلول‌های بنیادی با مشاهده میکروسکوپی، بیان شاخص‌های CD۹۰ و CD۱۰۵ با فلوسایتومتری و پتانسیل تمایزسلول بنیادی به سمت چربی مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از تایید خصوصیت چند توانی سلول بنیادی، پروتکل ۱۸ روزه تمایز به سمت سلول‌های تولیدکننده انسولین شروع شد. سپس ژن های مربوط به اندوکرین پانکراسی شامل insulin، pdx۱، glut۲ و glucagon با استفاده از روش Real_Time PCR، سنجش انسولین و سی_پپتید ترشح شده با استفاده از الایزا و بررسی اثر PRP بر روی حیات سلول ها با استفاده از تست زنده مانی سلولی ((MTT نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که با استفاده از پروتکل تمایزی نامبرده شده، در گروه تمایزی حاوی PRP، سلول‌ها با مورفولوژی شبیه به خوشه‌های جزایر لانگرهانس حاصل شده‌اند. بیان ژن‌های مربوط به اندوکرین پانکراسی در گروه تمایزی دارای PRP به‌صورت معناداری بالاتر از گروه‌های دیگر بوده است. هم‌چنین این سلول‌ها در دو گروه تمایزی دارای PRP و فاقد PRP بازدهی متفاوتی در مواجهه با غلظت‌های متفاوت گلوکز نسبت به ترشح انسولین و سی_ پپتید داشته‌اند. علاوه بر این نرخ تکثیر سلولی در گروه دارای PRP، بالاتر از سایر گروه‌ها بوده است.
استنتاج: استفاده از DPSC و PRP بدلیل دردسترس بودن و عدم نیاز به روش‌های تهاجمی برای به‌دست آوردن این منابع و هم‌چنین ایمنی‌زایی پایین به‌دلیل استفاده از بافت‌های خود فرد به نظر می‌رسد یک روش هدفمند برای تولید سلول‌های ترشح‌کننده انسولین می‌باشد.
 
صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb