۱۲ نتیجه برای اقبالی
مسعود گلپور، مهرداد تقی پور، رایکا شریفیان، محبوبه ابراهیمی، میترا الیاسی، نرجس اقبالی،
دوره ۲۰، شماره ۱ - ( ویژه نامه اسفند (شماره ۱) ۱۳۸۹ )
چکیده
چکیده
کومدونووس یک بیماری پوستی ناشایع با اختلال در دستگاه پیلوسباسه میباشد که اغلب مناطقی همچون صورت، گردن و قفسه سینه را درگیر کرده و به صورت دستجات منظمی از فولیکولهای نزدیک به هم در یک منطقه خاص تظاهر مییابند. در این مقاله یک مورد کومدونووس وسیع یکطرفه اندام تحتانی چپ همراه با درگیری یکطرفه ناحیه تناسلی خارجی و ناحیه تحتانی چپ شکم در دختر ۱۴ ساله گزارش میشود که با توجه به درگیری وسیع اندام و ناحیه تناسلی، در ایران مورد نادری بوده، اولین نمونه گزارش شده میباشد
مهری خاتمی، منیره اقبالی ابراهیم آبادی،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۶ - ( شهریور ۱۳۹۳ )
چکیده
شناسایی می شود و QT نوعی آریتمی قلبی است که با طویل شدن فاصله Long QT (LQT) سابقه و هدف: سندرم
منجر به مرگ های ناگهانی در افراد جوان می گردد. در اغلب موارد، اختلال در رپلاریزاسیون قلب منجر به طولانی شدن
پتانسیل عمل و آریتمی می شود. چون کانال های یونی قلب با مصرف انرژی کار می کنند، اختلالات میتوکندری در آن ها
است که در اکثر بیماری های قلبی به mtDNA از اهمیت خاصی برخوردار است . هدف این مطالعه، بررسی بخش هایی از
عنوان نقاط داغ معرفی شده اند.
و ۳۵ فرد سالم استخراج گردید . قطعات LQT ژنومی از نمونه های خون محیطی ۳۰ بیمار DNA : مواد و روش ها
تکثیر شد. سپس غربال گری جهش ها با Polymerase Chain Reaction(PCR) با b و سیتوکروم tRNATrp-Ala-Asn-Glu ژنی
انجام شد و نمونه هایی که دارای الگوی باندی متفاوت بودند،تعیین توالی شدند. SSCP استفاده از
گلوتامیک اسید در یک بیمار با tRNA در T۱۴۶۸۷C یافته ها : در این مطالعه جهش هموپلا سمی و حفاظت شده
در ۵ بیمار پیدا شدکه این جهش، اسیدآمینه ترئونین را C۱۴۷۶۶T سابقه سنکوب دیده شد . جهش هموپلاسمی دیگری در
در ژن سیتوکروم G۱۴۸۳۸A با ایزولوسین در هفتمین اسید آمینه جایگزین می کرد. هم چنین جهش بی معنی و هتروپلاسمی
پیدا شد که باعث تغییر اسید آمینه تریپتوفان در موقعیت ۳۱ به کدون انتهایی ختم می شود. b
در قلب، جهش در ژن های میتوکندریایی ممکن است همراه با عوامل محیطی در ATP استنتاج: به دلیل اهمیت تولید
نقش داشته باشند. LQT افزایش وخامت سندرم
آویده معبودی، نسرین خاکی، محمود موسی زاده، آیدا اقبالیان، آتنا شیوا،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۳ - ( خرداد ۱۳۹۸ )
چکیده
سابقه و هدف: نیازهای آموزشی دانشجویان، اهداف آنها را از یادگیری مشخص نموده و موجب دقت بیشتر در برنامهریزی و طراحی محتوای آموزشی میشود. یکی از این نیازها، دسترسی به کتابهای آموزشی مفید و با کیفیت است. این مطالعه به ارزیابی کتاب "زبان انگلیسی برای دانشجویان دندانپزشکی" توسط دانشجویان دندانپزشکی در سال ۱۳۹۷ پرداخته است.
مواد و روشها: مطالعه حاضر مطالعهای توصیفی مقطعی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده دندانپزشکی ساری بود که درس زبان تخصصی ۱ و ۲ را گذرانده بودند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامهای طراحی شده براساس مدل ارزیابی Sheldon و مدل تغییریافته کریمی و شامل ۶ حیطه بود. دادهها توسط نرمافزار آماری spss ver. ۲۴ تحلیل شدند.
یافتهها: در این مطالعه ۱۲۳ نفر بررسی شدند. مقایسه میانگین نمرات هر یک از حیطه ها بر حسب جنس بیان داشت که تفاوت های مشاهده شده از نظر آماری معنیدار نبود. در حیطه های موضوعات عملی، مطالب مرتبط با اهداف درس، موضوعات زبان شناسی و ترتیب محتوای آموزشی میانگین امتیازات۹۳/۱±۸۳/۸ وامتیاز کسب شده از سوالات مربوط به مسائل مرتبط با موضوع و طرحبندی دروس، ۸۶/۱±۹۳/۱۲بود. در مجموع میزان رضایت دانشجویان نسبت به کتاب "زبان انگلیسی برای دانشجویان دندانپزشکی "متوسط بود.
استنتاج: به منظور افزایش یادگیری دانشجویان در تالیف کتب، ضمن توجه به ذهن اکثریت مخاطبین، کتبی با تصاویر و تمارین با اشکال مختلف و ازوسایل کمک آموزشی مثل فیلم و انیمیشن استفاده شود.
محمد امینی، نویدرضا مشایخی، بهمن صادقی، عزیز اقبالی، یزدان قندی،
دوره ۳۱، شماره ۱۹۵ - ( فروردین ۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: تصویربرداری به روش MRI قلبی برای بررسی اضافه بار آهن قلبی یک روش پرهزینه است. حضور fQRS (Fragmented QRS) نشان دهنده تغییرات ناشی از اضافه بار آهن در بافت قلب میباشد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی ارتباط بین fQRS و اضافه بار آهن قلبی به روش MRI در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور است.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی ۴۰ بیمار بتاتالاسمی ماژور مراجعه کننده به بیمارستان امیرکبیر شهر اراک در سالهای ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۹ انجام شد. روش T۲*MRI قلبی برای تشخیص اضافه بار آهن انجام گردید و بیماران به دو گروه اضافه بار آهن تقسیم شدند. مقادیر T۲*MRI قلبی کمتر از ۲۰ میلیثانیه به عنوان اضافه بار آهن در نظر گرفته شد. حضور fQRS در سطح لید-۱۲ الکتروکاردیوگرام ارزیابی و بین دو گروه مقایسه شد.
یافتهها: بین T۲*MRI با فریتین (۶۵۷/۰=P، ۰۴۱/۰=r) و هموگلوبین (۵۴۰/۰=P، ۰۵۷/۰=r) همبستگی مثبت وجود داشت، اما معنیدار نبود. میانگین T۲*MRI در بیماران با fQRS برابر ۲۴/۷±۴۳/۱۸ بود که بهطور معنیداری کمتر از بیماران بدون fQRS (۱۵/۶±۴۷/۲۶) بود(۰۰۱/۰=P). همچنین همبستگی منفی بین T۲*MRI و fQRS مشاهده شد (۰۰۱/۰=P، ۰۴۸/۰-=r).
استنتاج: نتایج نشان داد که حضور fQRS در الکتروکاردیوگرام میتواند یک پیشبینیکننده خوب برای اضافه بار آهن قلبی در بیماران بتاتالاسمی ماژور باشد. به نظر میرسد که fQRS احتمالا نشاندهنده این تغییر در الکتروکاردیوگرافی باشد و نیاز به مراقبت دقیقتر و درمانهای بیشتر با شلاتور برای اضافه بار آهن قلبی را بیان کند.
مریم ایرانزاداصل، مریم تقوی شیرازی، سودابه بیوس، فاطمه اقبالیان،
دوره ۳۱، شماره ۲۰۴ - ( دی ۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: کهیر یکی از شایعترین بیماریهای التهابی پوستی است که به ویژه در موارد مزمن، کیفیت زندگی بیماران را متاثر میکند. در طب ایرانی به نظر میرسد بیماریهای شری و ماشری متناظر با کهیر و آنژیوادم باشند. این مطالعه با مروری بر تشابهات علائم و سبب شناسی این بیماریها در دو مکتب طبی قصد دارد تا چشم انداز تشخیصی گستردهتری از آن پیشنهاد نماید و مسیر محققان را دراین زمینه هموار کند.
مواد و روشها: در این مطالعه مروری نقلی، مطالب مرتبط با کلیدواژههایی مانند کهیر، آنژیوادم، شری و ماشری از منابع طب ایرانی و پایگاههای علمی پزشکی استخراج و سپس مفاهیم پس از مقایسه به صورت جداول و دسته بندی شده ارائه شدند.
یافتهها: در طب رایج علائم کهیر و آنژیوادم از جمله خارش ناگهانی شبانه و عوامل ایجادکننده حرارت با بیماریهای شری و ماشری در طب ایرانی تشابهات زیادی دارند. در فرآیند بروز این ضایعات، آبشار فاکتورهای التهابی، اتساع و افزایش نفوذپذیری عروق خونی میتواند با حرکت ناگهانی بخارات ناشی از گرم شدن خون به سمت منافذ تنگ شده پوست بر اساس نظر حکمای این طب قابل مقایسه و تطبیق باشد.
استنتاج: کهیر و آنژیوادم تشابهات زیادی در نشانگان و سببشناسی در دو دیدگاه طبی دارند. پرداختن به چگونگی هضم غذا و عملکرد اعضای اصلی بدن در تولید و جریان خون سالم براساس آموزههای طب ایرانی میتواند در تشخیص و ارائه برنامه درمانی برای این فرآیندهای التهابی در تلفیق با دانش طب رایج، مسیر فراگیرتری پیشنهاد دهد.
مهسا محمدیان، فرزانه متفقی، محمد اقبالی، محمدعلی ابراهیم زاده،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۱ - ( خرداد ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: هیپوکسی، کاهش اکسیژن موجود در بافتهای بدن است که میتواند به اختلال در عملکرد بدن منجر شود. کوآنزیم Q و اسیدفولیک فعالیت آنتیاکسیدانی و آنتیایسکمی خوبی دارند، اما تا امروز گزارشی در خصوص فعالیت آنتیهیپوکسی این داروها بیان نشده است، لذا مطالعه حاضر جهت ارزیابی فعالیت آنتی هیپوکسی کوآنزیم Q و فولیک اسید در سه مدل مختلف هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی در موش سوری انجام شد.
مواد و روشها: اثر محافظتی دوزهای ۲۵، ۵۰ و mg/kg ۱۰۰ از کوآنزیم Q و دوزهای ۱۰، ۲۰ و mg/kg ۴۰ از اسیدفولیک در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با افزایش زمان بقاء در سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی در مقابل کنترل منفی (نرمال سالین) و کنترل مثبت (پروپرانولول mg/kg ۳۰) بررسی شد. آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن تست نیومن کولز به منظور تعیین اختلاف بین میانگینها استفاده شد.
یافتهها: کوآنزیم Q در دوز mg/kg ۲۵ در هیپوکسی گردش خونی و خفگی اثری مشابه پروپرانولول در افزایش میزان بقاء داشت(۰/۰۵<P). اسیدفولیک در مدل خونی و گردش خونی در دوز mg/kg ۱۰ اثری مشابه پروپرانولول در افزایش میزان بقاء از خود نشان داد(۰/۰۵<P).
استنتاج: کوآنزیم Q و اسیدفولیک فعالیت محافظتی بهصورت افزایش زمان بقاء در تمامی مدلها از خود نشان دادند. بهخصوص کوآنزیم Q در مدل گردش خونی و خفگی و اسیدفولیک در مدل خونی و گردش خونی موجب افزایش زمان بقای موشها شدند. بهنظر میرسد این داروها پتانسیل خوبی برای استفاده در شرایط هیپوکسی را داشته باشند.
محمد اقبالی، امین بارانی، نیلوفر رضا پور، محمد علی ابراهیم زاده،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۳ - ( مرداد ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: هیپوکسی یا کمبود اکسیژن در بافتها میتواند موجب مرگ یا آسیب جدی شود. بتائین یک ترکیب طبیعی و آنتیاکسیدان است که در چندین بیماری مانند چاقی، دیابت، سرطان و آلزایمر اثرات مفید دارد و در مواد غذایی مانند اسفناج، میگو، چغندر و غلات یافت میشود. این مطالعه به منظور بررسی فعالیت آنتیهیپوکسی بتائین در سه مدل مختلف هیپوکسی در موش سوری انجام شد.
مواد و روشها: اثر محافظتی بتائین در دوزهای ۲۵، ۵۰ و mg/kg۱۰۰ در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و گردش خونی بررسی شد. آنالیز واریانس یکطرفه و نیومن کولز برای مقایسه میانگینها بهکار رفت.
یافتهها: در مدل جریان خونی بتائین در دوز mg/kg۵۰، زمان مرگ را افزایش داد و اثری مشابه پروپرانولول
mg/kg۳۰ که بهعنوان کنترل مثبت بهکار رفت، نشان داد(۰۵/۰<P) و در دوز mg/kg۱۰۰، از پروپرانولول قویتر بود(۰/۰۰۰۱>P). در مدل خونی، در دوز mg/kg۲۵، زمان مرگ افزایش داد و اثری مشابه پروپرانولول mg/kg۲۰ از خود نشان داد (۰/۰۵<P)، در دوز mg/kg۱۰۰، از پروپرانولول قویتر بود(۰/۰۵>P). در مدل خفگی، بتائین در دوز mg/kg۱۲/۵، زمان مرگ را بهطور معنیداری نسبت به گروه کنترل افزایش داد(۰/۰۵>P).
استنتاج: بتائین فعالیت محافظتی خوبی را در مدلهای هیپوکسی خونی و گردش خونی از خود نشان داد، تا جاییکه دارو در دوز mg/kg۱۰۰، موثرتر از پروپرانولول در دوز mg/kg۳۰ بود.
امین بارانی، فرزانه متفقی، محمد اقبالی، سارا نجاری، مائده حیدری، ملیکا پورحسین، مهناز عطااللهی اشکور، محمد علی ابراهیم زاده،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۵ - ( مهر ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: هیپوکسی میتواند منجر به اختلال در عملکرد بدن شود و با پاتولوژی بیماری کوه گرفتگی، بیماری قلبی عروقی و سکته مغزی مرتبط است. هیپوکسی موجب استرس اکسیدتیو و تولید ذرات فعال اکسیژن میگردد. کلپر و کندور فعالیت آنتیاکسیدانی خوبی داشت و پتانسیل استفاده در کووید-۱۹ را دارند. تا امروز چیزی در خصوص فعالیت آنتیهیپوکسی این گیاهان گزارش نشده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، اثر محافظتی میوه گلپر و رزین کندور در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری نر با سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی به دو روش خوراکی و تزریقی بررسی شد.
یافتهها: اثر گلپر تزریقی در هیپوکسی گردش خونی، خفگی و خونی بسیار خوب و قوی بود. این عصاره در دوزهای ۳/۹۰، ۷/۸۱ و mg/kg ۳۱/۲۵ بهترتیب اثری مشابه با کنترل مثبت (پروپرانولول) در این سه تست نشان داد. در تست هیپوکسی گردش خونی، کندور به شکل گاواژ در دوز mg/kg ۶۲/۵، اثری معادل کنترل مثبت از خود نشان داد. گلپر به شکل تزریقی و کندور به فرم خوراکی موثر تر بودند.
استنتاج: ترکیبات فعالیت محافظتی بسیار خوبی در تمامی مدلها از خود نشان دادند و حتی در دوزهای پایین اثری مشابه کنترل مثبت از خود نشان دادند. به نظر میرسد این گیاهان پتانسیل خوبی برای استفاده در شرایط هیپوکسی را داشته باشند.
امین بارانی، فرزانه متفقی، محمد اقبالی، درین منصوریان، سینا میرزا علیلو، پوریا داداللهی ساراب، محمد علی ابراهیم زاده،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۶ - ( آبان ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: هیپوکسی میتواند منجر به اختلال درعملکرد بدن شود و ممکن است باعث ناهنجاریهای فیزیولوژیکی متعدد شود. هیپوکسی با پاتولوژی بیماری کوه گرفتگی، بیماری قلبی عروقی و سکته مغزی مرتبط است که منجر به مرگ در بسیاری از کشورها میشود. فی جوآ، پونه سا و خربزه وحشی گیاهانی هستند که فعالیت آنتیاکسیدانی خوبی دارند.
مواد و روشها: اثر محافظتی عصاره متانلی میوه فی جوآ، میوه خربزه وحشی و اندام هوایی پونه سا در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری نر با سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی بررسی شد.
یافتهها: عصاره فی جوا و پونه سا در تمامی تستهای آنتی هیپوکسی، در مدلهای خونی، گردش خونی و خفگی توانستند اثرات محافظتی خوبی در افزایش زمان زنده ماندن موشهای سوری نر حتی در پایینترین دوزهای استفاده شده، ۳۱/۲۵ و mg/kg ۶۲/۵ از خود نشان دهند. در تمامی مدلها در دوزهای پایین موثر بوده و اثری مشابه پروپرانولول و فنیتوئین که بهعنوان کنترل مثبت به کار رفتند، از خود نشان دادند. عصاره میوه خربزه اثر ضعیفی در این تستها از خود نشان داد. تنها در دوز mg/kg۲۵۰ در هیپوکسی گردش خونی موثر بود.
استنتاج: عصاره فی جوا و پونه سا فعالیت محافظتی بسیار خوبی در تمامی مدلها از خود نشان دادند و حتی در دوزهای پایین اثری مشابه کنترل مثبت از خود نشان دادند. به نظر میرسد این گیاهان پتانسیل خوبی برای استفاده در شرایط هیپوکسی را داشته باشند.
فریده کمالی فر، محمد حسین حسین زاده، محمد اقبالی، محمد علی ابراهیم زاده،
دوره ۳۳، شماره ۲۳۰ - ( اسفند ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: هیپوکسی، کاهش اکسیژن موجود در بافتهای بدن، میتواند باعث ناهنجاریهای فیزیولوژیکی متعدد شود. هیپوکسی با پاتولوژی سکته مغزی، بیماری قلبی عروقی و بیماری کوه گرفتگی مرتبط است. هیپوکسی به خصوص در حملات قلبی و ایسکمی رخ داده و در نهایت به مرگ منجر میشود. هیپوکسی موجب استرس اکسیدتیو و تولید ذرات فعال اکسیژن میگردد. ترکیبات آنتیاکسیدان میتوانند این ذرات را حذف کرده و فعالیت آنتیهیپوکسی نشان دهند. انار میوه مشهوری است که فعالیت آنتیایسکمی و آنتیاکسیدانی بسیار خوبی دارد. تا امروز اطلاعات کمی در خصوص اثرات محافظتی انار در برابر کشندگی ناشی از هیپوکسی وجود دارد. برخی از گیاهان دارویی، اثرات پذیرفته شدهای در هیپوکسی دارند. این مطالعه با هدف تعیین اثر محافظتی میوه انار در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل تجربی مختلف، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: اثر محافظتی عصاره متانلی دانه و پوست میوهی انار در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی بررسی شد. زمان زنده ماندن موشها اندازهگیری شد. تمام مراحل آزمایشی مطابق با دستورالعملهای موسسه ملی بهداشت (NIH) در خصوص مراقبت و استفاده از حیوانات آزمایشگاهی انجام شد. کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی مازندران نیز پروتکل آزمایشی را تایید کرد. در تست هیپوکسی خفگی، فنی توئین (۵۰ میلیگرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی) و در دو تست بعدی پروپرانولول (۲۰ و ۳۰ میلیگرم برکیلوگرم، داخل صفاقی) به عنوان کنترل مثبت بهکار رفتند. در تمامی تستها، نرمال سالین به عنوان کنترل منفی به کار گرفته شد. آنالیز واریانس یک سویه (آنووا) و متعاقب آن نیومن کولز به منظور تعیین اختلاف بین میانگینها استفاده شد. مقادیر P کمتر از ۵ درصد معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: عصارهها در برخی مدلهای تست شده ضد هیپوکسی، فعالیت خوبی در موشها از خود نشان دادند. در مدل خونی عصاره پوست در دوز mg/kg ۲۵۰، زمان مرگ را موشها حدود ۸/۴ دقیقه افزایش داد(۰/۰۰۱P<). در این دوز اثری مشابه پروپرانولول mg/kg ۲۰ داشت که به عنوان کنترل مثبت به کار رفت. عصاره پوست در دوز mg/kg۲۵۰ در مدل گردش خونی، زمان مرگ را در موشها ۴/۵ دقیقه افزایش داد (۰/۰۰۰۱P<). در این دوز اثری مشابه پروپرانولول mg/kg ۳۰ از خود نشان داد (۰/۰۵P>). در مدل خفگی، عصاره دانه در دوز mg/kg۲۵۰، به میزان ۲/۴دقیقه موجب افزایش زمان بقاء در موشها شد؛ اما این افزایش از نظر آمار معنیدار نبود (۰/۰۵P>). عصاره پوست در دوز mg/kg۶۲/۵، زمان مرگ را ۴/۲ دقیقه افزایش داد؛ اما این افزایش نیز از نظر آماری معنیدار نبود (۰/۰۵P<). عصاره پوست اثر خوبی در مدل خفگی نشان داد. در دوز mg/kg ۱۲۵، زمان بقاء را حدودا ۲ برابر نمود (۰/۰۰۰۱P<). در این دوز عصاره اثری قویتر از فنیتوئین ایجاد کرد (۰/۰۵P<). زمان زنده ماندن در گروههای دریافتکننده فنیتوئین ۲/۵۱±۲۹/۶۰ دقیقه بود که تفاوت معنیداری با گروه کنترل داشت (۰/۰۰۱P<).
استنتاج: عصاره فعالیت محافظتی خوبی در برخی مدلها از خود نشان داد. تاثیر عصاره به ویژه در مدل خفگی بالا بود. عصاره پوست قویتر از عصاره دانه بود. محتوای ترکیبات فنلی میتواند پاسخگوی اثرات ضد هیپوکسی مشاهده شده عصارهها باشد
علی میرزازاده، محمد حسین حسین زاده، محمد اقبالی، محمد علی ابراهیم زاده، عمران حبیبی، احمد رمضانی، امین بارانی،
دوره ۳۴، شماره ۲۳۱ - ( فروردین ۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: نقش رادیکالهای آزاد در ایجاد بسیاری از بیماریها به خوبی اثبات شده است. این ذرات توانایی تخریب بیومولکولها را دارند. آنتیاکسیدانها میتوانند مانع از این اثرات زیان آور شوند. نظر به این که گیاهان منبع آنتیاکسیدانهای طبیعی میباشد تحقیقات در این زمینه رو به افزایش است. هیپوکسی به معنای کاهش اکسیژن موجود در بافتهای بدن بوده که میتواند به اختلال در عملکرد بدن منجر شود. هیپوکسی موجب افزایش قابل ملاحظه ذرات فعال اکسیژن میگردد، پس آنتیاکسیدانها به عنوان آنتیهیپوکسی مطرح میباشند. بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) گیاه دارویی شناخته شده از خانواده Lamiaceae بوده که برای درمان بسیاری از بیماریها از جمله قلبی عروقی و در مشکلات تنفسی و همچنین به عنوان تقویتکننده حافظه مورد استفاده میگیرد. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر روش استخراج بر محتوای تام فنلی، فلاونوئیدی و فعالیت آنتیاکسیدانی این گیاه طراحی شده است. فعالیت آنتی هیپوکسی تمامی عصارهها در سه مدل در موش بررسی شد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، اندام هوایی خشک شده بادرنجبویه به سه روش ماسیراسیون، با کمک سوکسله و با کمک امواج التراسونیک با حلال متانول عصارهگیری شدند. فعالیت آنتی اکسیدانی تمامی عصارهها با روش بدام اندازی رادیکال آزاد DPPH و تست احیاکنندگی ارزیابی شد. محتوای تام فنلی و فلاونوئیدی تعیین گردید. اثر محافظتی عصارهها در دوزهای اولیه mg/kg ۲۵۰-۵/۶۲ در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل خفگی، خونی و جریان خونی مورد ارزیابی قرارگرفت. زمان زنده ماندن موشها به دقیقه اندازهگیری شد.کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی مازندران نیز پروتکل آزمایشی را تایید کرد. درتست هیپوکسی خفگی، فنیتوئین (۵۰ میلیگرم برکیلوگرم، داخل صفاقی) و در دو تست بعدی پروپرانولول (۲۰ و ۳۰ میلیگرم برکیلوگرم، داخل صفاقی) بهعنوان کنترل مثبت به کار رفتند. در تمامی تستها، نرمال سالین بهعنوان کنترل منفی بهکار گرفته شد.آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز با کمک نرمافزار گراف پد پریزم ۸ به منظور تعیین اختلاف بین میانگینها استفاده شد.
یافتهها: برای استخراج ترکیبات پلیفنلی، روش خیساندن و عصارهگیری به روش التراسونیک(۰/۰۰۰۱P<) و در تست بدام اندازی رادیکال آزاد DPPH عصارههای حاصل از روش سوکسله و خیساندن موثر از روش دیگر بودند. در تست قدرت احیا کنندگی، تمامی عصاره فعالیت بالایی از خود نشان دادند(۰/۰۵P>). در مدل خونی، هیچیک از عصارهها اثری از خود نشان ندادند. حتی عصاره حاصل از روش سوکسله در دوز mg/kg۲۵۰، علیرغم این که زمان مرگ را حدود یک دقیقه افزایش داد، نتوانست تغییر معنیداری ایجاد کند(۰/۰۵P>). در مدل گردش خونی، هیچیک از عصارهها در پایینترین دوز تست شده یعنی mg/kg ۶۲/۵ اثری از خود نشان نداند اما تمامی عصارهها در دوزهای بالاتر اثر بسیار قوی از خود نشان دادند. تمامی عصارهها در دوز mg/kg ۲۵۰ اثری به مراتب قویتر از پروپرانولول mg/kg ۳۰ از خود نشان دادند. در مدل خفگی، تمامی عصارهها اثرات بسیار خوبی از خود نشان دادند به گونهای که بارها مجبور به کاهش دوز شدیم. عصاره حاصل از روش خیساندن در دوز mg/kg ۱/۹۵ و عصارههای حاصل از روش سوکسله و روش التراسونیک در دوز mg/kg ۷/۸۱اثری مشابه فنیتوئین از خود نشان داد(۰/۰۵P>).
استنتاج: باتوجه به نتایج این مطالعه مشخص شدکه روش استخراج تأثیر زیادی بر فعالیت آنتیاکسیدانی ومحتوای تامفنلی و فلاونوئیدی دارد. روش استخراج با کمک التراسونیک و روش خیساندن به ترتیب مناسبترین روشها برای استخراج ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی از این گیاه بود. تمامی عصارهها اثرات آنتیاکسیدانی بالایی نشان دادند. عصارهها اثر بسیار خوبی در تست خفگی از خود نشان دادند
محمد اقبالی، امین بارانی، محمد حسین حسین زاده، فرشته مسکین، پروانه عطااللهی، محمد علی ابراهیم زاده،
دوره ۳۵، شماره ۲۴۳ - ( فروردین ۱۴۰۴ )
چکیده
سابقه و هدف: هیپوکسی میتواند منجر به بروز اختلال در عملکرد بدن شود. هیپوکسی با پاتولوژی کوه گرفتگی، بیماری قلبی عروقی و سکته مرتبط است و به مرگ و میر در بسیاری از کشورها منجر میشود. خارمریم گیاهی است که فعالیت آنتیاکسیدانی خوبی دارد. این مطالعه با هدف بررسی فعالیت آنتیهیپوکسی عصاره متانولی خارمریم و ماده موثره آن، سیلیمارین در سه مدل مختلف هیپوکسی در موش سوری، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، اثر محافظتی عصاره متانولی اندام هوایی خارمریم و سیلیمارین در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی بررسی شد. دوز۲۵۰-۶۲,۵ از عصاره متانولی و دوزهای ۱۰۰-۱۲.۵ mg/kg از سیلیمارین استفاده شد. در تست هیپوکسی خفگی، فنی توئین (۵۰ mg/kg، داخل صفاقی) و در دو تست بعدی پروپرانولول ۲۰ و ۳۰ mg/kg، داخل صفاقی) به عنوان کنترل مثبت به کار رفت. نرمال سالین به عنوان کنترل منفی به کار گرفته شد.آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز (با گراف پد پریزم ۸) به منظور تعیین اختلاف بین میانگینها استفاده شد.
یافتهها: ترکیبات در تمامی تستهای آنتیهیپوکسی، در مدلهای خونی، گردش خونی و خفگی توانستند اثرات محافظتی خوبی در افزایش زمان زنده ماندن موشهای سوری نر حتی در دوزهای پایین از خود نشان دهند. سیلیمارین در تمامی مدلها موثر بوده و اثری مشابه پروپرانولول و فنیتوئین که به عنوان کنترل مثبت به کار رفتند، از خود نشان داد. به جز در مدل خفگی، عصاره در ۵/۶۲ اثری اثری معادل سیلیمارین با دوز ۵/۱۲ mg/kg داشت.
استنتاج: وجود سیلیمارین در عصاره، میتواند مسئول ایجاد فعالیت آنتیهیپوکسی مشاهده شده در آن باشد. خارمریم و سیلیمارین هر یک فعالیت محافظتی خوبی را در تمامی مدلهای آنتیهیپوکسی از خود نشان داد، جایی که عموماً معادل یا موثرتر از کنترل مثبت بودند.