---

چکیده سابقه و هدف: رفتارهای دلبستگی پدر به جنین نوعی احساس عشق و علاقه عمیق پدر نسبت به کودک متولد نشده طی دوران بارداری همسرش می‌باشد. این رفتارها نقش مهمی را در پذیرش هویت پدری، پیامد مطلوب بارداری و رشد و تکامل کودک آینده ایفا می‌کند. شدت این رفتارها در پدران با یکدیگر متفاوت و ناشی از عوامل مختلف است. هدف از انجام این مطالعه تعیین رفتارهای دلبستگی پدر به جنین و برخی عوامل مرتبط با آن می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی در ۱۲ مرکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد,۴۰۰ پدر که همسرانشان در هفته‌های ۲۰ تا ۴۰ بارداری بودند در این پژوهش شرکت کردند. ابزار گرداوری داده‌ها ۲ پرسشنامه محقق ساخته و پرسشنامه رفتارهای دلبستگی پدر به جنین بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آنوا، پست هوک، ضریب همبستگی پیرسون و تی تست استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که زبان و گویش فارسی، سن و تحصیلات بالای پدر، سن بارداری همسر، تمایل قبلی به بچه‌دار شدن، رضایت از جنسیت جنین و افزایش تعداد جلسات شرکت پدر در سونوگرافی‌های همسر با افزایش رفتارهای دلبستگی پدر به جنین ارتباط معنی‌دار دارد. وجود ناهنجاری در جنین، سابقه ازدواج قبلی، استعمال دخانیات، افزایش تعداد فرزندان و بارداری پرخطر همسر، با کاهش رفتارهای دلبستگی پدر به جنین ارتباط داشته است. هم‌چنین بین نسبت فامیلی با همسر، سابقه نازایی، نوع سونوگرافی، سابقه سقط و مرده‌زایی، شرکت پدر در کلاس‌های آمادگی برای زایمان و رفتارهای دلبستگی پدر به جنین ارتباط معناداری یافت نشد. استنتاج: با توجه به موانع و عوامل موثر بر رفتارهای دلبستگی پدر به جنین، می‌توان با انجام آموزش‌ها و مشاوره‌های مرتبط با آن بستر لازم را جهت افزایش دلبستگی و به‌طبع افزایش نقش پدر طی مراقبت‌های دوران بارداری همسرش فراهم ساخت.

---

سابقه و هدف: انوکساپارین سدیم در بیماران قلبی جهت جلوگیری از پیشرفت انسداد عروق کرونری استفاده می‌شود. تزریق انوکساپارین به علت اسیدی بودن سبب ایجاد درد و کبودی می‌شود. به کارگیری روش هایی که موجب کاهش آسیب به بیمار شود از وظایف پرستار است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه تاثیر کرم املا و روغن اسطوخودوس بر میزان درد ناشی از تزریق انوکساپارین در بیماران قلبی در سال ۱۳۹۷ در کاشان انجام شد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش کارآزمایی بالینی دو سو کور بوده که بر روی ۷۵ بیمار قلبی بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گرفت. جهت گردآوری اطلاعات از چک لیست محقق ساخته شامل دو بخش دموگرافیک و مقیاس اندازه گیری درد استفاده گردید. شدت درد بلافاصله و ۵ دقیقه بعد از دو نوبت تزریق با مقیاس دیداری سنجیده شد. داده­ها وارد نرم افزار SPSS نسخه۲۱ شدند و با آزمون‌های آماری آنالیز واریانس و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه‌ها از نظر مشخصات دموگرافیک (سن، جنس، وزن، قد و شاخص توده بدنی) تفاوت معنی داری وجود نداشت. در گروه روغن اسطوخودس (۰۰۵/۰ P=) و کرم املا (۰۱/۰ P=) شدت میانگین درد نسبت به گروه کنترل به شکل معنی‌داری کمتر بود.
استنتاج: براساس نتایج این مطالعه، روغن اسطوخودوس و کرم املا تاثیر قابل توجهی بر کاهش میزان درد ناشی از تزریق انوکساپارین داشتند.
 
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۹N۲۰۱۰۰۸۲۹۰۰۴۶۵۵IRCT