سابقه و هدف: بروز فنوتیپ مقاومت چند دارویی از مهم‌ترین دلایل ناکارآمد بودن رژیم‌های شیمی درمانی است. گانکیرین از معدود پروتئین های انکوژنی است که به عنوان تنظیم‌کننده منفی مسیرهای مهم سرکوبگر تومور نقش مهمی را در پیشبرد روند سرطانی شدن سلول‌ها ایفا می‌نماید. در این مطالعه، در یک غربالگری اولیه به مقایسه میزان بیان پایه گانکیرین در سلول های مقاوم به داروی سرطان تخمدان و معده انسانی با سلول‌های والد حساس به دارو، پرداخته شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، میزان بیان انکوپروتئین گانکیرین در سطح mRNA و پروتئین در رده‌های سلولی مقاوم به دارو با بیان آن در رده‌های سلولی والد حساس به دارو به ترتیب با استفاده از تکنیک‌های Real Time RT-PCR و Western Blotting مقایسه شد.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار بیان گانکیرین در سلول‌های سرطان تخمدان مقاوم به دارو (A۲۷۸۰/RCIS بیان‌کننده ترانسپورترهای مقاومت داروییMRP۲ ) (۰۰/۰p=) در مقابل رده سلولی والد حساس به دارو در سطح mRNA بود (۲۴۰/۰p=). هم‌چنین بیان گانکیرین در رده‌های سلول سرطان معده مقاوم (EPG۸۵-۲۵۷/RDB بیان‌کننده ترانسپورترهای مقاومت دارویی MDR ۱) در سطح mRNA و پروتئین کم‌تر از سلول والد حساس به داروی آن بود.
استنتاج: در مجموع نتایج این تحقیق نشان‌دهنده ارتباط معکوس بین میزان بیان گانکیرین با بروز فنوتیپ مقاومت دارویی از طریق افزایش بیان پمپ‌های ترانسپورتر دارویی بود. لذا، این فرضیه پیشنهاد می‌شود که افزیش بیان‌ترانسپورترهای دارویی می‌تواند مهارکننده خواص مهاجم تومورزا در سلول‌های سرطانی باشد.